คนเราอาจจะผูกพันกับสิ่งต่าง ๆ หลายอย่ างไม่ว่าจะเป็นสถานที่ สิ่งของ หรือว่าผู้คน
แต่สิ่งที่ทำให้เรามีความรู้สึกและสัมผัสได้ถึงความผูกพันความรักนั่นก็คือ ผู้คน โดยเฉพาะกับใครบางคนที่เราเรียกว่าแม่
เป็นสายใยผูกพันกันมาตั้งแต่เราเริ่มจุติขึ้นบนโลกใบนี้กันเลยทีเดียว บนโลกที่กว้างใหญ่
วัยที่มากขึ้น และวันเวลาที่ผ่ านไป จะทำให้เรารู้ซึ้งว่า “บ้านไม่ใช่สถานที่ แต่เป็นผู้คน”
เป็นสถานที่แห่งใดก็ได้ ที่มีครอบครัวอันเป็นที่รักของเราอยู่ และบทความนี้จะกล่าวถึงความรักของแม่
ผู้ซึ่งทำให้เรารู้สึกว่า “ที่ใดมีท่าน..ที่นั่นแหละคือบ้าน”
1. ทนทุ กข์อุ้มท้ องตลอด 9 เดือน กับความใจกว้างในทุ กรุ่งอรุณ ร่ างกายไร้ร่องรอยบอบช้ำกินอยู่
ก็ถามพ่อแม่ทุ กคืนยๅกจะหลับตา แม่นอนที่เปียกให้ลูกหลับที่แห้ง
2. หากลูก ป่ ว ย ก็พาไปหาหมอ เต็มใจดูแลลูกแบกรับไข้แทน ไหว้พ ระขอพร
ให้ไร้โ ร คภัยจุดธูปภาวนาเพื่อให้อาการลูกดีขึ้น เช่นนั้นพ่อแม่ถึงจะยิ้มได้
3. ตอนหัดเดินกลัวหกล้ มบ าดเ จ็บ คอยปกป้องกันไฟระวั งน้ำให้ เป็นห่วงคอยระวั งทุ กเ สี้ยววินาทีทุ กก้าว
ต้องจูงมือเดิน ตอนนี้ 3 ขวบเริ่มเดินพูดได้ เรียนรู้การพูด พ่อแม่สุขใจ
4. อายุ 4-5 ขวบส่งเล่าเรียน เพื่อให้ลูกได้เป็นนักปราชญ์ ตั้งแต่หัวจรดเท้าเตรียมให้พร้อมเสื้อผ้าทุ กฤดูก็มิข าด
พ่อตีสั่งสอนลูกแม่ป วดใจแทน ปาดน้ำตาไม่หวาดไม่ไหว
5. ความจริงใจของบุพการีลึกยิ่งกว่ามหาสมุทร เพื่อลูกยอมเสี ยเงิ นได้ นอนดึกตื่นเช้าเพื่อหาเงิ น
แต่ตนเองไม่กล้าใช้เงิ นเพื่อไม่ให้ลูกต่างจากคนอื่น เปลี่ยนขี้เถ้าเป็นท องคำ
6. เมื่อลูกต้องจากบ้าน พ่อแม่ห่วงหา ความหวังทุ กอย่ างอยู่ที่ลูก ขอพรก็คิดถึงห่วงหาเพื่อให้ลูกปลอดภัย
เมื่ออยู่ต่างบ้านหากข่าวห่างหาย ก็จะกังวลร้อยแปดนอนไม่หลับทั้งคืน
7. ไม่ว่าลูกชๅยหญิงก็เลี้ยงดูเท่ากัน ย่ าง 18-19 ก็ดูฤกษ์ดีแต่งงาน จุดธูปขอ ด ว ง วิญญ าณคุ้มครอง
เสี ยเหงื่อมากมายท่วมตัว เสี ยเงิ นท องที่นับไม่ถ้วน เพื่อชดใช้ห นี้ให้ลูก
8. แต่งงานมีครอบครัวการงาน แต่พ่อแม่ก็ยังไม่หายเป็นห่วง ต่อให้ทุ กข์ร้อยหมื่น
ก็จะทนพ ระคุณของพ่อแม่มีนับไม่ถ้วน หากลูกเกิดมาไม่มีใครดูแล จะมีวันนี้ได้หรือ
9. ทั้งใจพ่อแม่อยู่ที่ลูก กังวลใจถึงขั้นล้ ม ป่ ว ย ผมทั้งหัว ห ง อ กไปหมดใบหน้าก็เหี่ยวย่นเปลี่ยนรูป
ทุ กครั้งที่กลับมาก็เจอใบหน้ายิ้มแย้มของพ่อแม่ เมื่อมีทุ กข์พ่อแม่ก็ทำอาหารให้กิน
10. เมื่อยๅมพ่อแม่แ ก่เฒ่าโ ร คถามหา อยๅกหาหมอรับยๅใครจะช่วยจ่ายพ่อแม่จะอยู่ได้อีกกี่ปี
วันพร้อมหน้าพร้อมตาจะมีอีกกี่วัน เมื่อพ่อแม่อายุร้อยปีก็ต้องหลับตา ไร้เงาลูก ๆ เคียงข้างอีกต่อไป
ต้นไม้รักความเงียบ แต่ลมหาได้หยุดไม่ ถึงคราวลูกเลี้ยงดู แต่พ่อแม่ก็รอไม่ไหวแล้วในโลกใบนี้
สิ่งที่ไม่อาจรอได้ที่สุดก็คือ “ความกตัญญูพ่อแม่” อย่ าเสี ยใจกับสิ่งที่คุณเพิ่งสูญเสี ยไป
อย่ าไปหวงแหนเอาตอนที่ไม่มีแล้ว
ขอบคุณที่มา : smileroyyim
