ในขณะที่เราเปิด เ พ จ ดูว่า ร่างทรงนั้นของจริงไหม เพื่อนเรากำลัง โ พ ส ต์ ข า ย กระเป๋า
ที่รับมาจากตลาดได้ 2 ใบกำไร 400 ในขณะที่เรานั่งจิบ เ บี ย ร์ เชียร์บอลหลังเลิกงาน
เพื่อนที่ทำงาน ไปเปิดแผง ข า ย เสื้อผ้าที่ตลาดนัด
5 ทุ่มเราขับรถออกไปซื้อมาดื่ มเพิ่ม โดนด่านไป 5 พัน 5 ทุ่มเพื่อนเก็บแผงกลับบ้าน
ได้กำไรจาก ข า ย เสื้อผ้า 1,500 ในขณะที่เราเฝ้าลุ้นว่าใคร เป็น ฆ า ต ก ร เป็นคน ร้ า ย
เพื่อนได้ทำงานที่หัวหน้ามอบหมายเสร็จแล้ว ในขณะที่เรากำลังพิมพ์เถียง
ทะเลาะกับใครก็ไม่รู้ใน เ พ จ เพราะความคิดเห็นไม่ตรงกัน ที่เถียงไปแค่อ ย า ก จะเอาชนะ
เพื่อนพิมพ์ตอบลูกค้าที่สั่งซื้อของในแชท เ ฟ ส ได้กำไรมา 3,000
ในขณะที่เราพิมพ์บ่นลงใน เ ฟ ส ว่า ค่าครองชีพแพง เพื่อนพิมพ์ลงกลุ่มซื้อ ข า ย รองเท้าผ้าใบมือสอง
โ พ ส ต์ ข า ย แป็บเดียวกำไร200 บาท ในขณะที่เรา ตามแสดงความคิดเห็นทุ กประเด็น ใน เ พ จ ต่าง ๆ
เพื่อนเราเปิด เ พ จ ข า ย ข อ ง เพื่อสร้างช่องทางการตลาดเพิ่ม
ในวันที่เงิ นเดือนออก เราไปกินร้านบุฟเฟ่ปิ้งย่ างสุดหรูในห้าง กลางเดือนกินข้าวแกงข้างทาง
ปลายเดือนมา ก็ ม า ม่ า ย า ว ๆ ขณะที่เพื่อน เอาเงิ นมาเก็บออมศึกษาช่องทางการลงทุนเพิ่ม
กินข้าวแกงข้างทางตลอดเดือน เลยได้รับ ส า ร อ า ห า ร ครบถ้วนตลอดเดือน
ทำให้ ส ม อ ง พัฒนา และ ปลอดโปร่งพอที่จะคิดไอเดียดี ๆ ออก
ในขณะที่เราเอาแต่บ่นว่าทำไมเงิ นไม่พอใช้ นี่เงิ นเดือนหรือเงิ นทอน
เพื่อนคนนั้น กำลังเอาเงิ นจากการทำงานเสริมเดือนนี้ 20,000 เข้าบัญชี
ทีนี้รู้เรื่องของตัวเองมากกว่าเรื่องของคนอื่นหรือยัง ? รู้หรือยังว่าทำไมเรายังจนอยู่
เพราะเราทำตัวเราเองทั้งนั้นแหละ เพื่อนคนนั้นมันก็ไม่ได้เก่งกว่าเราหรอก
แต่เราต่างหากที่ทำตัวเองกระจ อก แล้วก็มัวแต่โ ทษคนอื่น โ ทษเกิดมาจน
โ ทษโ ชคชะตา โ ทษนายจ้าง โท ษทุ กคน ยกเว้นโ ทษตัวเอง
พอเพื่อนเลื่อนตำแหน่งก็หาว่า “ เ ลี ย น า ย ” พอเพื่อนได้ขึ้นเป็นหัวหน้าก็หาว่า “ทิ้งเพื่อน”
เพื่อนชวนไป ข า ย ของตลาดนัด “บอกไม่ว่าง” ไม่ว่างหรอ ? เพื่อนแนะนำให้ ข า ย อ อ น ไ ล น์ “บอกไม่มีเงิ นทุน”
สุดท้ายคุณภาพชีวิตของทั้งสองคนก็ค่อยๆห่างกันออกไป คนหนึ่งมีชีวิตที่ดีขึ้น
ไปมีสังคมใหม่ ๆ ที่แวดล้อมไปด้วย “คนขยันทำมาหากิน”
อีกคนเอาแต่โ ทษโ ชคชะตาฟ้าดิน “โ ทษว่าเพื่อนได้ดีแล้วทิ้งกัน”
เราเสี ยเวลาไปกับเรื่องที่ไม่มีประโยชน์ ชีวิตเราจึงไม่มีอะไรดี และ ไม่มีประโยชน์อะไร
คนล้ มเหลว ทำแต่เรื่องไม่มีประโยชน์ ก็เลยหาประโยชน์อะไรไม่ได้
คนล้ มเหลวคิดแต่เรื่องไม่ได้เงิ น ชีวิต ก็เลยไม่มีเ งิน คนล้ มเหลว
มีแต่เรื่องใช้เงิ น แต่ไม่คิดหาเ งินเพิ่ม ก็เลยขัดสนอยู่อย่ างนั้น
นั่งก้มหน้า อ่ า น แต่ดราม่า เงยหน้ามาอีกที เพื่อนเป็นผู้จัดการแล้ว นั่งก้มหน้ายุ่งแต่เรื่องชาวบ้าน
เงยหน้ามาอีกที่ เพื่อนเปิดกิจการเป็นของตัวเองไปแล้ว
ก้มหน้านั่งเถียงกับทุ กคนที่ไม่เห็นด้วยกับตัวเอง ระวั งว่า….เงยหน้าขึ้นมาจะถูกไล่ออก
เชื่อผมเถอะว่า… ไม่มีอะไร เ จ็ บ ป ว ด เท่ากับการที่ อายุ 40-50 เพื่อนมีหน้าที่การงาน ที่มั่นคง
ดูแลซัพพอร์ตครอบครัวได้หมด แต่เรายังอยู่ที่เดิม อ ย า ก มีชีวิตแบบไหนเลือกเอาเอง ตัวใครตัวมันอยู่แล้ว
ขอบคุณที่มา : sabailey
