ข้อคิดดี ๆ เมื่อคนรัก ต ายจากไป

1. เราต่างเคยได้ยินมามาก เกี่ยวกับการสูญเสี ยบุคคลอันเป็นที่รัก และแม้ได้ฟังมาเท่าไหร่

ทว่า มันไม่ง่ายเลย เมื่อต้องมาพบเจอสิ่งนี้ด้วยตนเอง

เสี ยงที่เคยได้ยิน จะไม่ได้ยิน ภาพที่เคยเห็น จะไม่ได้เห็น ใบหน้าที่เคยคุ้น ยังตราตรึงในใจ

แต่ไม่มีวันได้พบกันอีก คิดถึงเท่าไหร่ แต่เวลาไม่หวนคืนมา

สิ่งนี้เองใช่ไหม ที่ทำให้คนทั้งโลกต้องร้องไห้ เมื่อสูญสิ้นบุคคลอันเป็นที่รัก

คำว่าไม่มีอีกแล้ว ตอกย้ำให้หัวใจสลาย

2. น้ำตาไหล แต่ใจนึกถึงคำพ ระพุทธเจ้า ท่านสอนเสมอว่า

เมื่อคนเราเกิดมาแล้ว ย่อมมีเจ็ บ มี ต า ย เป็นของธรรมดา

จะไม่มีใครรอดพ้นจากความ ต า ย ไปได้ ขึ้นชื่อว่า ความ ต า ย เราไม่รู้เลยว่าจะมาถึงเมื่อไหร่ ตอนไหน

เราไม่เคยรู้ว่าพรุ่งนี้กับชาติหน้า อะไรจะมาก่อนกัน พ ระพุทธเจ้า จึงให้มีชีวิตอยู่อย่ างไม่ประมาท

คือไม่ประมาทในธรรม หมั่นคิดทบทวนเสมอ ถึงความไม่แน่นอน ของลมหายใจเข้าออกทั้งของเรา และของคนที่เรารัก

3. เธอที่รัก เธอจากไปแล้ว ดังคำพ ระพุทธเจ้า ทรงพร่ำย้ำเตื อน

และวันหนึ่ง ฉันเองก็จะต้องไปยังที่ตรงนั้น เช่นเดียวกับเธอ

ลมหายใจของเธอดับไปแล้วใช่ไหม แต่ลมหายใจของฉันยังอยู่ใช่ไหม

และฉันจะใช้มัน เพื่อสิ่งใด เพื่อเศร้าเหงา ท้อแท้ หรือฉันจะใช้มันเพื่อเรียนรู้ชีวิต

เรียนรู้ธรรมะ ของพ ระพุทธเจ้า นี่คือทางแยกสองทางที่ฉันต้องเลือก

และฉันจะเลือกมันให้ดีที่สุด ฉันจะไม่ทำให้เธอผิดหวัง

4. แม้วันนี้ฉันยังทำใจไม่ได้ แต่เธอรู้ไหมว่าฉันเลือกแล้ว ฉันเลือกที่จะเรียนรู้ธรรมะ จากความ ต า ย ของเธอ

แม้เธอไม่ใช่ครู แต่ฉันจะยกเธอเป็นครู เธอคือครูผู้สอนให้ฉันซาบซึ้งว่า ความ ต า ย อยู่ใกล้เราจริง ๆ

ร่ างกายของเรานี้ คือสิ่งรอวันเสื่อมสลาย มันคือกองดินทั้งปวง

ที่ประกอบรวมด้วยน้ำ ลม และไฟ หาใด ๆ จีรังมิได้เลย

5. เธอที่รัก ใจคนเหมือนคลื่นลม มีขึ้นมีลง บางวันมีกำลังใจ แต่บางวันก็จิตต ก

พอนึกว่าเราจะไม่ได้ไปไหนด้วยกันอีกแล้ว ฉันก็ใจหาย โ ชคดีที่ฉันเคยได้ยิน ได้ฟังธรรมะมาบ้าง

เธอรู้ไหม พ ระพุทธเจ้าเคยตรัสไว้ รอยเท้าสัตว์ทั้งหลาย ที่สัญจรไปบนแผ่นดินชนิดใด ชนิดหนึ่ง

รอยเท้าเหล่านั้นทั้งหมด ย่อมถึงการรวมลงในรอยเท้าช้าง

รอยเท้าช้างย่อมกล่าวกันว่า เป็นเลิศกว่ารอยเท้าเหล่านั้น เพราะเป็นของใหญ่

ดังองค์ธรรมที่อยู่เหนือองค์ธรรมทั้งปวง ใครก็ตามที่คิดตรึกถึงความ ต า ย เนื่อง ๆ

ธรรมะและความเมตตา ย่อมหลั่งไหลสู่บุคคลผู้นั้นไม่ข าดสาย ตั้งแต่เธอจากไป

ฉันก็คิดถึงเรื่องความ ต า ย อยู่บ่อย ๆ เหมือนฉันรดน้ำให้ปัญญา ปัญญาทางธรรมฉันจึงงอกงามขึ้น

ขอบคุณที่มา : dhammasawatdee