วันนี้ เรามีเรื่องเล่า ที่จะทำให้คุณเข้าใจ ความต้องการในชีวิตได้มากขึ้น….
นักธุรกิจคนหนึ่งที่มีชื่อเ สียงโด่งดัง เก่งและมีความสามารถ ในการลงทุนและหาเงิ นได้มา กมาย
เขาใช้เวลาหลาย 10 ปี กว่ าจะทำให้เขามีเ งินในบัญชี มากพอ
ที่จะซื้อบ้านอยู่ได้ทุ กจังหวัดทั่วประเทศ เขาตระเวนซื้อบ้านไว้ตามจั งหวัดต่าง ๆ ทั่วทุ กภาค
จนมีเกิน 10 หลัง แต่ในหนึ่งปี เขากลับนอนไม่ครบทุ กหลัง ส่วนคน ที่ได้นอนบ้านเกือบทุ กหลังของเขา
กลับเป็นคนรับใ ช้ของเขา ได้อยู่ในคฤหาสน์หรูในต่างจังหวัด ตั้งแต่ภาคเหนือจรดภาคใต้
ตามจั งหวัดใหญ่ ๆ ที่มีชื่อเ สียงในด้านการท่องเที่ยวอย่ างภา คใต้ มีทะเลให้ชมสวยงาม
หรือแม้แต่บ้าน หลังใหญ่ ทางภาคเหนือบนภูเขา ที่มีอากาศสดชื่น ท่ามกลาง ป่าเขา ต้นไม้ แม่น้ำ ลำธาร
โดยที่งานที่รับผิดชอบก็ไม่ได้มีอะไรมาก เพราะเจ้านายของเ ขาแทบไม่มีเวลาว่างมากพอ
ที่จะมาพักตามบ้านพัก ตากอ ากาศได้บ่อย ๆ จึงไม่ต้องคอยรับใช้อะไรมากม าย
ในขณะที่นักธุรกิจ เศรษฐีคนดังยังคงต้องนั่งทำงานงก ๆ ทุ กวัน
ในตัวเมืองกรุงเทพฯ ต้องเจอกับปัญหารถติ ดวันละหลายชั่ วโมง
และอาศัยอยู่แค่บนคอนโด ที่มีขนาดใหญ่ ไม่ได้ครึ่งของบ้านพักตากอากาศ ที่เขาซื้อไว้ ด้วยซ้ำ
ชีวิตของนักธุรกิจดูเหมือนจะกำลังไปได้ดี กับหน้าที่การงานและเงิ นที่มีมากจนไม่รู้จ ะเอาไปทำไร
แต่วันหนึ่งเขาก็เริ่ม ป่ ว ย ด้วย โ ร ค ม ะ เ ร็ ง จนต้องเข้ารับการ รั ก ษ า ด้วยการ ฉ า ย แ ส ง ทำ คี โ ม
เขาต้อง นอนอยู่บนเตียง โดยที่ทำอะไรเองไม่ได้ แ ม้แต่จะเข้าห้องน้ำยังไปเองไม่ได้เลยด้วยซ้ำ
คนรู้จักต่างพากันมาเยี่ยมเยียน แต่เมื่อเวลาผ่ านไป หลายเดือน ก็เริ่มไม่มีคนมาเยี่ยมเขาแล้ว
เขามองสภาพตัวเอง และรู้สึกว่า กำลังเหลือเวลาน้อยลงเต็มที
เขาตัดสินใจว่าจะขอจากโลกนี้ไปกับสภาพ แบบนี้
แต่วันต่อมาที่เขาตื่นขึ้นมา เขากลับเข้าใจสัจธรรมของชีวิต
ว่าแท้จริงแล้ว ชีวิตคนเราไม่ได้ต้องการอะไรมากมายเลย
ชีวิตแค่ต้องการที่นอนให้เพียงพอแ ผ่นหลัง แล้วหลับลงได้อย่ างสบายใจ
“เงิ น” ก็ยังคงอยู่ในธนาคาร ส่วนชื่อ เ สียงก็เปรียบดั่ง สายลม ที่พัดมาแล้วก็พัดเลยไป
ความต้องการของคนเราจริง ๆ แล้ว ก็แค่อย ากได้ ‘สิ่งพื้นฐานที่สุด’ ในชีวิต
– ขอแค่ยังกินข้าวได้อร่อย เคี้ยวข้าวได้ และกลืนลงคอโด ยที่ไม่ เ จ็ บ
– ขอให้นอนลงไปบนเตียงเต็มแผ่นหลัง โดยไม่ต้องร้องโอดโอย
– ขอแค่เดินไปเข้าห้องน้ำได้เอ ง โดยที่ไม่ต้องมีใครมาพยุง
– ขอแค่ให้ผมกลับมาดำอีกครั้ง
– ขอแค่แต่ละวัน ได้กินอิ่ มท้อง นอนหลับเต็มตื่น และมีแรงลุกขึ้นมาอีกวัน
เมื่อเขา ปลงได้ อาการของเขาจึงดีขึ้นเรื่อยๆ และร่าง กายของเขาก็อยู่กับ โ ร ค นั้นได้
เขาได้ ออกจากโรงพย าบาล และ ข า ย บ้านทุ กหลังทิ้งไป เหลือไว้ เพียงหลังเดียวไว้ให้เขาอาศัยอยู่
บอกลา ความหรูหรา เกียรติยศ ชื่อเ สียง ลาภยศ ทรัพย์สิน อำนาจ ที่คนประเคนให้ทั้งหมด
ทุ กวันนี้ เขาเพี ยงแค่อยู่กับสิ่งที่มี และใช้ชีวิตให้มีความสุข โดยที่ไม่ต้องไปดิ้นรนอะไรให้มากมาย
เพราะตอนนี้เขาก็มีมากเกินพอที่จะใช้ สำหรับชีวิตหนึ่งชีวิตนี้แล้ว แค่ใช้ชีวิตที่เรียบง่าย
เขาเลิกสะสมทรัพย์สมบัติ แล ะของใช้ต่างๆ สิ่งเดียวที่เขาสะสมตอนนี้ คือ “สุ ขภาพที่ดี”
เสื้อผ้าข้าวของเครื่องใช้ในบ้ าน 70% ไม่ได้ใช้ ไร้ประโยชน์
บ้านหลังโต 1 หลัง 70% ของพื้นที่นั้นว่างเปล่ า ไม่มีคนอยู่อาศัย
โทรศัพท์รุ่นล่าสุด 1 เครื่อง 70% ของฟังก์ชั่นในโทร ศัพท์นั้นแทบจะไม่ได้ใช้งาน
รถหรูราคาแพง 1 คัน 70% ของความเร็วนั้นเหลือ ใช้
เงิ นที่หามาทั้งชีวิต 70% ก็ทิ้งไว้ให้ผู้อื่น คนหาไม่ได้อยู่ใช้ คนที่ได้เ งินใช้ก ลับไม่ต้องลำบากหา
เพราะฉะนั้น…จงใช้ชีวิตที่เหลืออยู่ ของคุณ 30% ให้สนุกและมีความสุขที่สุด
ตอนยังมีชีวิตอยู่ ใช้มันให้คุ้มค่าที่สุด อย่ าเสี ยเวลาไปกับอะไรที่ทำให้รู้สึกแ ย่ ๆ
เวลาที่ยังจับมือไห วให้เชิญเพื่อนมาสังสรรค์ เวลาที่ยังกอดไหวให้โอบกอดให้ชื่นใจ
ทำดีกับคนในครอ บครัวให้มากๆ ตอนเวลาที่ยังอยู่ด้วยกัน
อย่ าเ สียเวลาไปกับการ โ ก ร ธ หรื อ เ ก ลี ย ด กันเลย
ขอบคุณที่มา : 108resources
