คนสองคน ไม่มีทางที่จะเห็นด้วยในทุ กอย่ าง
เห็นต่างกันก็ไม่ใช่เรื่องแปลก
แต่มันจะมีความรู้สึกบางอย่ าง
ที่เราจะรู้สึกได้เองว่า…
ความต่างที่มีของเรา มันไม่ทำให้รู้สึกเหนื่อยเกินไป
บางครั้ง เรารักจนยอมเปลี่ยนแปลงตัวเอง
อย ากให้เขารู้สึกว่าเราเป็นคนที่ใช่
แต่บางครั้ง…
ไม่รู้เลยด้วยซ้ำว่ากำลังฝืนตัวเอง
ในการพย าย ามจะรักเขาหรือเปล่า ?
ต้องเป็นใครที่ไม่ใช่ตัวเอง มันเหนื่อยนะ
วันนึงที่ไม่ไหวจะทนแล้วล่ะ ? จะบอกเขายังไง ?
จะตอบคนรักว่าอะไร
ถ้าเขาบอกว่าเราเปลี่ยนไป ไม่เหมือนเดิม ?
ไม่ใช่แค่เราที่เ สียใจ อีกฝ่ายที่เขาก็เสี ยใจไม่ต่างกัน
ถ้าคนนี้จะใช่ เขาจะรับได้ในความเป็นเรา
อย่ าฝืน…จนท้ายที่สุด
ต่างคนต้องมายอมรับความเสี ยใจแทน…
ตัวเราน่ะ ดีสุดแล้ว แต่ตัวเราในเวอร์ชั่นที่ดีด้วยนะ
ไม่ใช่ปล่อยสุด แ ย่สุด
ถ้าแบบนั้น แม้แต่ตัวเราเองก็คงยอมรับไม่ได้
ขอบคุณที่มา : s e l f e r
