ทุ กข์ต กอยู่ที่คนเ ก ลี ย ด กรร มต กอยู่ที่คนเคียดแค้น ให้อภั ยแต่ไม่สุงสิงด้วย ทุ กข์ต กอยู่ที่คนเ ก ลี ย ด
กร ร มต กอยู่ที่คนเคียดแค้น ..คนที่ไม่ทุ กข์ ไม่มีกรร ม คือ คนที่ไม่เ ก ลี ย ด ไม่เคียดแค้นใคร
ใครให้อภั ยก่อน ก็มีความสุขในชีวิต ก่อน ให้อภั ยแต่ไม่ให้โอกาส ให้อ ภัยแต่ไม่กลับไปคบ
คุณต้องเข้าใจก่อนว่า.. ให้อภั ย กับ ให้โอกาส มันคนละส่วนกัน การให้อภั ย คือ การยกโ ทษทางจิตใจในสิ่งผิดที่เขาทำต่อเรา
ทำให้ความรู้สึกของความโกรธแค้นของเราบรรเทา เรารู้สึกว่าเราให้อภั ยเขาได้
เราจึงให้อภั ย ..ให้อภั ยโดยไม่ขึ้นกับว่าคนที่ทำผิดนั้นจะเป็นอย่ างไร จะเ สียใจ
จะชดใช้ จะรับโท ษหรือเปล่า เราไม่ต้องไปสน แต่เราก็ให้อภั ยเขาได้ เพื่อปลดปล่อยความโกรธ ออกจากใจเรา
บางครั้งเราไม่ให้อภั ยบางคน เพราะ คิดว่าเราทำไม่ได้ หรือไม่เราก็รู้สึกว่า เราไม่อย ากให้อภั ย
เราจะเก็บความโกรธแค้นนี้ไว้ เพราะเขาไม่สมควรได้รับการให้อภั ย แต่ในขณะเดียวกันนั้น
เรากลับไม่รู้ตัวว่าจิตใจที่โกรธแค้นนั้นมาพร้อมกับความทุ กข์ และมันทำร้ ายเราเสมอ คนที่ทำผิดกับเรา ไม่ได้มารู้สึกด้วยกับเราเลย
การให้อภั ย ก็ไม่ได้หมายความว่า เราจะต้องกลับไปดีกับเขา แต่เป็นการทำให้เราพ้นจากจิตใจที่เคียดแค้นและเ จ็ บ ป ว ดต่างหาก
เคยได้ยินไหม.. ให้อภั ย แต่ ไม่สุงสิงด้วย ยกโ ทษให้ แต่ ไม่กลับไปคบ ให้อภั ยเขา เราสุข โกรธเขา
เ ก ลี ย ด เขา เราก็ทุ กข์เอง ให้อภั ยมันช่วยปลดปล่อยเราจาก.. ความทุ กข์ และ ความแค้น คนที่ทำได้คือคนที่ชนะไม่ใช่พ่ายแพ้
จริง ๆ แล้วการให้อภั ยกับการให้โอกาส เป็นคนละส่วนกัน เราให้อภั ยแต่ไม่ให้โอกาสได้ เพราะการให้อภั ยคือการยกโ ทษทางจิตใจ
ที่ปลดปล่อยตัวเราจากการถูกทำร้ ายทางใจ แต่การให้โอกาสต้องมาพร้อมกับการพิสูจน์ตัวเองของคนทำผิด
ถ้าคนทำผิดไม่ได้กลับใจ ไม่ได้เสี ยใจ เราไม่จำเป็นต้องให้โอกาสเสมอไป และบางครั้งเขายังต้องรับโ ทษจากความผิดนั้น แต่ส่วน
ของเรานั้น แค่ยกโท ษให้เขา แล้วเดินหนีออกมา เอาความสุขของเรากลับคืนมาใหม่เป็นของเรา
การให้อภั ย ทำให้เราได้ชีวิต และ ความสุขของเรากลับมา
ขอบคุณที่มา : verrysmilejung