อย่ าเอาคำร้ าย ๆ มาใส่ใจ ก รรมอยู่ที่ปากเขา ไม่ใช่หูเรา

ผู้ใดพูดอย่ างไร ก็ได้อย่ างนั้น อย่ าเอาคำพูดผู้อื่นมาใส่ใจ ให้มัน ทุ ก ข์ เลย

อันนินทากาเลเหมือนเทแกลบ

มันไม่แสบ เหมือนเอา ตู ด ไปครูดหิน

แม้แต่องค์พ ระปฏิมายังราคิน คนเดินดินหรือจะสิ้นคนนินทา

แล้วสอนว่าอย่ าไว้ใจมนุษย์ มันแสนสุดลึกล้ำเหลือกำหนด

ถึงเถาวัลย์พันเกี่ยวที่เลี้ยวลด ไม่เคี้ยวคดเหมือนหนึ่งในน้ำใจคน

มนุษย์นี้มีที่รักอยู่สองสถาน บิดามารดารักมักเป็นผล

ที่พึ่งหนึ่งพึ่งได้แต่ กายตน เกิดเป็นคนคิดเห็นจึงเจรจา

 

แม้คนอื่นรักรักมั่งชังชังตอบ ให้รอบคอบคิดอ่ านนะหลานหนา

รู้สิ่งใดไม่สู้รู้วิชา รู้ รั ก ษ า ตัวรอดเป็นยอดดี

“พฤษภกาสร อีกกุญชรอันปลดปลง

โททนต์เสน่งคง สำคัญหมายในกายมี

นรชาติวางวาย มลายสิ้นทั้งอินทรีย์

สถิตทั่วแต่ชั่ วดี ประดับไว้ในโลกา”

 

เคยสังเกตุไหมว่า คนสมัยนี้ดีแต่พูด ขอแค่ได้พูดออกมา จริง ๆ ไม่จริงไม่รู้ คนพวกนี้วัน ๆ

ไม่ทำอะไรคอยจับผิดคนอื่นไปเรื่อย รู้ชีวิตคนอื่นดีกว่าชีวิตตัวเองซะอีก

ต่อให้เขาจะพูดอะไรเสี ย ๆ หาย ๆ ก็ไม่ต้องไปสนใจหรอกเพราะว่าคนพวกนั้นไม่ได้มาหาเลี้ยงครอบครัวเรา

ดีสะอีกที่เขาทำให้เรารู้ว่าเขาไม่ควรอยู่ในชีวิตของเราก่อนที่เราจะตัดเขาออกจากชีวิต ก็อย่ าลืมให้อภั ยเขานะอย่ าปล่อยให้คำพูด

ไม่กี่คำของคนอื่นนั้น ต้องมาทำให้เรารู้สึกแ ย่เลยนะ เราควรจะใช้ชีวิตในแบบของเรา คนอื่นที่ไม่ได้มีส่วนอะไรกับชีวิตของเรา

เราก็ไม่ต้องไปเก็บ คำพูด ทุ กคำของเขามาใส่ใจหรอ กนะ เพราะมันจะทำให้เรา ทุ ก ข์ ไม่มีความสุขเปล่า ๆ

สนใจแค่คำพูดของคนใกล้ตัวหรือคนที่เรารักจริง ๆ พอ

 

คนบางคนนั้นขอแค่ให้ได้พูด เขาไม่คิดหรอกนะว่าเราจะรู้สึกยังไง หรือคำเหล่านั้นมันจะทำให้เรารู้สึกแ ย่

เมื่อตอนที่เราได้ฟังมากแค่ไหนถ้าเรามัวแต่มาแคร์คำพูดของทุ ก ๆ คนในชีวิตของเรา

อย่ าเก็บเอามาใส่ใจ ให้มันเป็น ทุ ก ข์ ให้เราต้องมาคิดมากเลยนะเป็นอีกหนึ่งบทความดี ๆ ที่ให้แง่คิดดี ๆ

จำไว้นะก รรม มันอยู่ที่ผู้พูดคนอื่นจะพูด อะไรก็ช่างเขาก รรม มันอยู่ที่ผู้พูดไม่ใช่อยู่ที่เรา ไม่ต้องไปรับมาใส่ใจ

อย่ าให้คำของคนอื่น ทำร้ าย ได้ คำพูดคนอื่น ไม่จำ คำคนอื่นเขา มาทำร้ าย

หมายมุ่งยุ่งใจเอาใจเราเข้าใจตัวกลัวคนอื่นกัน จะดีได้ด้วยเราเฝ้าแต่สร้าง

จะชั่ วบ้างต่างทำนำมานั่น อยู่ที่ต้วกลัวก รรมทำดีกัน เราเอง มั่นในดี ที่ควรทำคนอื่นว่าเราก็อย่ าเอามาถือสา

คนอื่นจะว่าช่างเขาเราไม่ไปสน จะดี ชั่ วอยู่ที่ตัวอย่ ากังวล ไม่ใช่

 

คนคนอื่นเขาว่าเรามา อย่ าไป ทุ ก ข์ กังวลคำคนนัก ควรรู้จักจดจำทำสุขได้ คนอื่นจะว่าช่างเขาไม่เศร้าใจจะ ทุ ก ข์ ไปทำไม่คนอื่นว่าเรา

คำพูดที่ดีคนอื่นฟังก็เป็นสุขสบายใจ คำพูดที่ร้ ายคนอื่นได้ยินก็ ทุ ก ข์ ทน ด้งนั้นการจะห้ามคนอื่นไม่ให้พูดถีงเราให้เสี ยหายเป็น ทุ ก ข์

คงเป็นเรื่อง ย า ก แต่การทำใจตัวเองไม่ให้ ทุ ก ข์ ใจไปดับคำพูดเหล่านั้นเป็นสิ่งกระทำง่ายกว่า และเป็นสิ่งที่ควรกระทำ

แต่ ก็ยังเป็นเรื่องที่ทำได้ ย า กอยู่ดี แต่ ก็ควรพ ย า ย า มทำให้สำเร็จ เพราะความ ทุ ก ข์ ความสุขนั้น อยู่ที่ใจเราคิดได้คิดเป็น

การหลีกเลี่ยงไม่ให้พบ หรือคบค้าสมาคมกับคนพาล เป็นหนทางที่จะทำให้เราไม่พบกับความ ทุ ก ข์ แต่เมื่อหลบแล้วก็ยังต้องเจอ

ก็ขอให้ท่องไว้เสมอว่า โ ก ร ธ คือโ ง่ โมโหคือบ้ า ไม่ โ ก ร ธ ดีกว่า ไม่บ้ าไม่โ ง่

 

อันนินทา กาเล เหมือนเทน้ำ

ไม่ชอกช้ำ เหมือนเอามี ด มากรีดหิน

แต่องค์พ ระ ปฏิมา ยังราคิน

คนเดินดิน หรือจะสิ้น คนนินทา

เป็นคำกลอน สอนใจ ให้ครวญคิด

ร ะวังจิต ระ วังใจ ไม่ถือสา

อย่ า โ ก ร ธ เคือง เรื่องร้ าย ใส่อุรา

คนอื่นจะว่า ช่างคนอื่น ไม่ โ ก ร ธ กัน

เพียงลมปาก อ ย า กว่า อย่ าไปคิด

โ ก ร ธ เคืองจิต หมองมัว ตัวโศกศัลย์

มองแต่ดี มีแต่ได้ อภั ยกัน

อย่ าไปหวั่น ไหวใจ ให้คนพาล…

ขอความสงบสุขร่มเย็นจงเป็นของเพื่อน ๆ ทุ กคนค่ะ

 

ขอบคุณที่มา : parinyacheewit