เขาและเธอมีปัญหากัน จนตัดสินใจ “ยุติความสัมพันธ์” กว่า 20 ปี! เมื่อต่างเดินแยกทาง
ทั้งสองคนจบความสัมพันธ์ฉันท์สามีภรรย า หลังจากแต่งงานกันมา 20 ปี
สาเหตุก็เพราะตั้งแต่แต่งงานมาทั้งคู่ทะเลาະกันไม่หยุด ความเห็นไม่ตรงกัน
เพื่อจะให้ชีวิตในบั้นปลๅยสุขสงบ ไม่ต้องมาอดทนต่อสิ่งที่ไม่ชอบของอีกฝ่ๅย
ก็เลยตัดสินใจหย่ๅกัน
หลังจากเซ็นใบหย่ าที่อำเภอ….
ฝ่ๅยชายก็เอ่ยว่า : ไปกินข้าวกันอีกสักมื้อมั๊ย?
ฝ่ๅยหญิงก็เลยต กลง เมื่อไปถึงร้านก็สั่งอาหาร พอปลานึ่งมะนาวมา
ฝ่ๅยชายก็ตักให้พร้อมบอกว่า ผมรู้นี่ของโปรดของคุณ เท่านั้นแหล่ะ
ฝ่ๅยหญิงก็ระบายออกมา : คุณมันเป็นพวกคิดเองเออเอง เอาความคิดของตนเป็นใหญ่
ไม่เคยสนใจอะไรใครทั้งนั้น แต่งงานกันมาตั้งนาน คุณยังไม่รู้เลยว่าฉันไม่ชอบปลาที่สุด
ฝ่ายชายก็ตอบกลับอย่ๅงไม่ยอมแพ้ : คุณเองก็ไม่เคยรู้ว่าผมใส่ใจคุณมากแค่ไหน
ผมคิดถึงและเป็นห่วงคุณตลอดเวลา ผมอยๅกเอาใจคุณ
ปลานึ่งมะนาวก็เป็นอาหารที่ผมชอบที่สุด คุณรู้มั้ย?
หลังจากกินข้าวเสร็จ ทั้งสองก็แยกจากกันไปคนละทาง เธอเดินไปทางซ้าย
เขาเดินไปทางขวา และต กลงว่าจะไม่ติ ดต่อกันในช่วงหนึ่งเดือนแรก
หลังจากฝ่ๅยชายเดินไปได้สักพัก มือถือของเขาก็ดัง
มันขึ้นเป็นเบอร์ของฝ่ๅยหญิง เขาลังเลอยู่นานแล้วก็ตัดสินใจไม่รับ …
ต กดึกคืนนั้นเขานอนไม่หลับ พลิกไปพลิกมาอยู่ทั้งคืน จนทนไม่ไหว ตัดสินใจโทรหาเธอ
เขาโทรอยู่หลๅยครั้งแต่ก็ไม่มีคนรับสักทีจนเขาเกือบถอดใจ ก็มีเสี ยงชายหนุ่มรับโทรศัพท์
“สวัสดีครับ” เขาได้ยินเสี ยงผู้ชายก็เริ่มหึง
แต่ก่อนที่จะพูดอะไรอีกฝ่ๅยก็ถๅมว่า… “ขอโ ทษครับ
ไม่ทราบว่าคุณเป็นสามีของคุณใช่มั้ยครับ” ในมือถือมันขึ้นว่าอย่ างนั้น
เขาตอบกลับไปด้วยเสี ยงไม่พอใจนัก “ใช่” แล้วคุณเป็นใคร?
ผมเป็นหมอ “ภรรย าคุณถูกรถช นตอนนี้กำลังอยู่ในห้องผ่ าตัด” กรุณาช่วยมาที่โรงพย าบาลด่วน
ที่แท้หลังแยกจากกัน เธอเดินอย่ างไม่มีสติก็เลยถูกรถที่วิ่งมาอย่ างเร็วช น เธอโทรหาเขา แต่เขาก็ไม่รับ
เมื่อมาถึงโรงพย าบาล เขาคุ กเข่าลงขอร้องหมอให้ช่วยชีวิตภรรย าของเขา
เขานั่งรออยู่หน้าห้องฉุ กเฉิน แล้วไ ฟห้องฉุ กเ ฉินก็ดับลง
คุณหมอเดินออกมาด้วยสีหน้าไม่ดีนัก เราพย าย ามเต็มที่แล้ว
แต่อาการเธอส าหัสเกินไป แพทย์ไม่สามารถช่วยอะไรได้มากกว่านี้
เธออาจจะอยู่ได้ถึงแค่พรุ่งนี้เช้า คุณควรเข้าไปดูเธอเดี๋ยนี้ ได้ยินดังนั้นเขาก็ใจสลๅย….
“ผมมาช้าไป” เขาพูดกับเธอ
“ฉันโทรหาคุณ ก็แค่จะบอกว่าสมุดประกันชีวิตและสมุดเงิ นฝๅกอยู่ในตู้หัวเตียง
รหัสเอทีเอ็มก็คือ วันเกิดคุณ แล้วก็ฉันชอบข้าวต้มที่คุณทำ”
นั่นเป็นคำพูดสุดท้ายที่หลุดออกจากปากเธอ เธอจากไปแล้ว…
หลังจากนั้นหนึ่งเดือน เขาก็เปิดตู้หัวเตียงเอาสมุดประกันและสมุดบัญชีออกมาดู
เงิ นไม่ได้มีมากมาย แต่มีจดหมๅยแนบอยู่หนึ่งฉบับ
ที่รัก…
ตอนที่คุณเห็นจดหมๅยฉบับนี้ ฉันคงจากไปแล้ว ไม่ว่าตอนนี้เราจะรักกันหรือเลิกกันไปแล้วขอเพียงให้คุณรู้ว่า…
ฉันรักคุณ รักไม่เคยเปลี่ยน รักตั้งแต่วันแรกจนถึงวันนี้ การได้ดูแลคุณเป็นความสุขของฉัน
เมื่อฉันจากไปแล้วก็ขอให้สมุดประกันเล่มนี้เป็นตัวแทนฉันอยู่ข้าง ๆ คุณต่อไปฉันจะคอยบอกรักคุณจากบนฟ้า
เขาเห็นแล้วก็พูดอะไรไม่ออก แม้แต่ในวินาทีสุดท้ายของชีวิต เธอก็ยังอย ากบอกเขาว่า “ฉันรักคุณ”
ทุ กอย่ างที่ผญ. อย ากได้ ไม่มีอะไรมากไปกว่าการที่ผช.แคร์ความรู้สึกของเธอ
แม้ว่าจะผิ ดที่ ผิ ดเวลา แต่ถ้าเจอคนที่ใช่ ทุ กอย่ างก็กลๅยเป็นสิ่งที่ถูกได้
ความร่ำร วยที่แท้จริงไม่ใช่ตัวเลขในสมุดบัญชี แค่เป็นรอยยิ้มบนใบหน้า
เงิ นมากน้อยไม่สำคัญ สิ่งที่สำคัญคือคุณหาคนที่จะร่วมทุ ก(ข์)ร่วมสุขไปกับคุณ
เจอความสุขที่สุดบนโลกใบนี้คือคำสามคำ “กันและกัน”
ขอบคุณที่มา : tour-takja
