คนไม่มีลูกแ ก่ไป แล้วใครจะเลี้ยงดู

เชื่อว่าคงมีหลายคน เคยได้ยินคนพูดกันว่า หากมีลูกแ ก่ตัวมาจะได้มีคนเลี้ยง

และอีกคำพูดหนึ่ง คือถ้าหากไม่มีลูก แ ก่มาใครจะเลี้ยง ซึ่งความคิดแบบนี้

ถูกส่งต่อสืบทอดกันมา ตั้งแต่โบราณกันเลยทีเดียว หลาย ๆ คน

 

ก็ยังคิดแบบนี้กันอยู่เสี ยด้วย แต่ว่าก็ยังมีคนแ ก่ที่ปรับตัวอยู่กับครอบครัวไม่ได้

แล้วคุณล่ะคิดกับเรื่องนี้อย่ างไร เอาล่ะไม่ต้องตอบเรา แต่คุณลองมาดู

และให้คำตอบตัวเอง ซึ่งเรื่องนี้จะช่วยสอนใจได้ไม่น้อยเลย

 

เรื่องมีอยู่ว่า มีคุณแม่คนหนึ่ง ที่สามีของเธอเสี ยไปนาน

แล้วเธอทำงานคนเดียว โดยสอนหนังสือหาเงิ นมาเลี้ยงครอบครัว

เลี้ยงลูกชาย จนเติบโตมา และเด็ กชาย ก็เป็นคนว่าง่าย

 

เชื่อฟังแม่ตั้งแต่เด็ ก ๆ เลย พอลูกโต ก็ส่งไปเรียนต่อที่อเมริกา

หลังจากเรียนจบเขาก็อยู่ทำงานที่นั่นต่อ ซื้อบ้านแต่งงาน มีลูก 1 คน

สร้างครอบครัวอบอุ่น และมีความสุข แล้วแม่เขาก็อย ากย้ายไปอยู่กับลูก

 

ในช่วงวัยหลังเกษียณ ชีวิตบั้นปลายคงมีความสุขมาก ซึ่ง 3 เดือนก่อน

ที่จะเกษียณนั้น ก็รีบเขียนจดหมาย บอกกับลูกชาย ได้บอกถึงความปรารถนา

ของแม่กับลูกชาย บอกว่าแม่มีลูกเอาไว้เลี้ยงย ามแ ก่นะ แม่มีลูกกตัญญู

 

ใคร ๆ ต่างก็พากันอิ จฉา นึกถึงสายตาของญาติพี่น้อง เพื่อน ๆ ที่อิ จฉาแม่

เพียงแค่คิดถึงภาพเหล่านั้น ที่ผู้เป็นแม่คิดว่า ทุ กคนจะอิ จฉาเธอ

เธอก็มีความสุข จากที่ส่งจดหมายไป ก็รอจดหมายตอบกลับ

 

จากลูกชายอย่ างใจจดจ่อ ระหว่างที่รอจดหมายจากลูก

เธอก็จัดการเรื่องบ้านเรื่องงานต่าง ๆ เรียบร้อย และในคืนสุดท้าย

ก่อนที่เธอเกษียณนั้น จดหมายจากลูกชาย ณ แดนไกล

 

ก็ส่งมาถึง พอเปิดออกมาดูก็เห็นเป็นเช็คมูลค่า 3 แสนดอลลาร์

เธอก็แปลกใจมาก ๆ เพราะลูกชายไม่เคยส่งเงิ นให้เธอเลย

แล้วจากนั้นก็ได้เปิดอ่ านจดหมายมีใจความว่า แม่ครับผมกับภรรย า

 

ได้คุยกันแล้ว และได้ข้อสรุปว่า พวกเราไม่ยินดีให้แม่มาอยู่ด้วยที่อเมริกา

ถ้าแม่คิดว่า แม่มีบุญคุณที่เลี้ยงดู ผมคำนวณตามราคาตลาด

ก็ประมาณ 200,000 กว่าเหรียญ ผมก็เลยเพิ่มให้นิดหน่อย แล้วส่งเช็คให้ 300,000 เหรียญ

 

มาให้แม่นะครับ หวังว่าต่อไปนี้แม่จะไม่เขียนจดหมายหาผมอีก

หลังจากอ่ านจดหมายจบ แม่ก็น้ำตาไหลรู้สึกเหมือนต้องอยู่อย่ างโดดเดี่ยว

ไปตลอดชีวิต เธอจึงตัดสินใจศึกษาพ ระพุทธศ าสนา หลังจากนั้นเธอก็คิดได้ว่า

 

ถ้าเธอใช้เงิ น 3 แสนเหรียญ ไปเที่ยวรอบโลก คงจะได้เห็นอะไรใหม่ ๆ

จากนั้นเธอก็เขียนจดหมาย 1 ฉบับหาลูกชาย ใจความในจดหมายเขียนว่า

ลูกรักลูกไม่อย ากให้แม่เขียนจดหมายมาอีก ก็ให้คิดเถอะว่า

 

จดหมายฉบับนี้ เป็นข้อความเพิ่มเติมจากฉบับที่แล้วนะ แม่ได้รับเช็คแล้ว

และใช้เงิ นนั้นเดินทางเที่ยวรอบโลก ระหว่างเดินทางท่องเที่ยวอยู่นั้น

อยู่ ๆ แม่ก็รู้สึกว่า แม่ควรขอบใจลูก “ขอบใจ” ที่ทำให้แม่

 

ได้เห็นอะไรหลาย ๆ อย่ าง แม่ได้ปล่อยวาง ทำให้แม่ได้เห็นว่า

ความสัมพันธ์ในครอบครัวเพื่อนคนรัก ไม่มีรากหยั่ งลึก เปลี่ยนแปลงได้ตลอด

ถ้าวันนี้แม่ยังคิดไม่ต ก ยังยึดติ ดยังทุ กข์ แม่คงต ายตั้งแต่ได้รับจดหมายจากลูก

 

และจากการปฏิเสธของลูก ทำให้แม่ได้เห็นว่า คนเราถ้ามีวาสนาก็ได้เจอ

หมดวาสนาก็ต้องจากกันทุ กอย่ างไม่เที่ยงแท้ ทำให้แม่เรียนรู้ ที่จะสงบ

มองทุ กอย่ างในเชิงบวก เมื่อแม่ไม่มีลูกแล้ว ก็ไม่มีอะไรต้องเป็นห่วงอีกต่อไป

 

พ่อแม่ที่น่าสงส าร คนเป็นพ่อแม่อย ากมอบสิ่งที่ดีที่สุดให้กับลูก

แต่สุดท้ายแล้วสิ่งที่ได้รับกลับมามันไม่ใช่สิ่งที่ดีที่สุด มีคนกล่าวเอาไว้ว่า

บ้านของพ่อแม่ คือบ้านของลูกตลอดเวลา แต่บ้านของลูก

 

ไม่เคยเป็นบ้านของพ่อแม่หรอก การให้กำเนิดลูก เป็นสิ่งที่ต้องทำ

การเลี้ยงดูเป็นภาระหน้าที่ การพึ่งพาลูกเป็นความเข้าใจผิด

ช่างเป็นเรื่องราวที่ไม่ค่อยน่าฟังเท่าไหร่ แต่จะไม่ฟังก็ไม่ได้

 

แม้ว่าไม่ใช่ลูกทุ กคน จะไร้หัวใจเหมือนลูกชายในเรื่องนี้

แต่คนเป็นพ่อแม่ ไม่ควรคิดว่า แ ก่แล้วจะต้องพึ่งพาลูก ๆ

หากจะพูดกันตามตรงแ ก่ แล้วก็ต้องดูแลตัวเอง

 

เมื่อลูกกตัญญูต่อคุณ แสดงว่าคุณมีบุญมาก หากลูกไม่กตัญญูพอ

พ่อแม่ก็ทำอะไรลูกไม่ได้ วิ ธีที่ดีที่สุดคือ การวางแผนชีวิตตนเอง

พึ่งพาตนเองให้ได้ จากมุมมองของสังคม การมีลูกเพื่อจะได้มาเลี้ยงตนตอนแ ก่

 

เป็นความปรารถนาของใจ แต่ในปัจจุบันนี้ อะไรหลาย ๆ อย่ าง มันเปลี่ยนไปแล้ว

และยุคนี้ไม่เหมาะที่จะคิดว่า มีลูกเอาไว้เลี้ยงตอนแ ก่อีกด้วย

หวังว่าเรื่องนี้จะช่วยเตื อนสติใครหลาย ๆ คน การไปวางความคาดหวังไว้กับลูกนั้น

 

ไม่ใช่สิ่งที่ควรทำเลย ขนาดคุณยังชอบที่จะเลือกทางเดินให้กับตัวเอง

แล้วลูกคุณเขาจะไม่อย ากทำบ้างหรือ การคาดหวังว่าจะมีลูกเพื่อเอาไว้เลี้ยงตนตอนแ ก่นั้น

มันผิดและเห็นแ ก่ตัว ตั้งแต่คิดแล้ว เขาควรจะมีชีวิตที่เขาเลือกเอง ในขณะเดียวกัน

คุณก็เลือกที่จะใช้ชีวิตในแบบของตัวเองได้เหมือนกัน

 

ขอบคุณที่มา : boktorth