1. ผู้คนที่แวดล้อมตามมาด้วยความคาดหวัง
เราอาจเฮฮาสังสรรค์กับเพื่อนมากมาย
แต่ช่วงเวลานั้น กลับไม่เป็นตัวเองเลย
เอาแต่พย าย ามทำให้คนคนอื่นรู้สึกดี
2. ลด จำนวนผู้คนในชีวิตลงบ้าง
เพราะจำนวนไม่ได้นำมาซึ่งความสุขเสมอไปหรอก
3. ให้เวลากับวงสนทนาเล็ก ๆ แต่มันลึกซึ้ง
อยู่กับคนที่เรารู้จักเขาเป็นอย่ างดี
และเขานั้นก็รู้จักเราเป็นอย่ างดี
วงสนทนาเช่นนี้ ย่อมเห็นอกเห็นใจ
มีเมตตา และมิตรภาพอันแท้จริง
4. วงสนทนาที่เน้นจำนวนคนเหมือนลูกโป่ง
ที่พองตัวขย ายใหญ่ขึ้น แต่ผิวกลับบาง
พร้อมจะแต กได้ทุ กเมื่อ ไม่เหนียวแน่น
5. วงสนทนาที่ดีคือวงสนทนา
ที่ให้ความสำคัญกับการ “ฟัง”
ในวงนั้นเรามักได้ฟังความทุ กข์
ของกันและกัน เรื่องที่หน่วงใจ
เรื่องแบบนี้ ทำให้เรารู้จักกันดีขึ้นกว่าเดิม
6. ในวัยหนึ่งเราอาจต้องการมีเพื่อนที่มาก
แต่เมื่อถึงอีกวัยหนึ่ง เรากลับพบว่า
สิ่งที่ต้องการคือเพื่อนแท้ ซึ่งไม่ต้องมากมายเลย
น้อยแต่ลึกมีคุณภาพกว่า กว้างแต่ว่างโหวง
7. เพื่อนที่แท้คือคนที่เรากล้าร้องไห้ต่อหน้าเขา
โดยไม่กลัวว่าเขาจะตัดสินเราว่าเป็นอย่ างไร
บอกความลับให้เขาฟังได้ทุ กเรื่อง
แม้เรื่องที่เราผิ ดพลาดหรือ
สามารถส ารภาพบ าปกับเขาได้
8. เพื่อนแบบนี้มีไม่มาก และเมื่อเจอแล้ว
เราเองก็มักจะเป็นเพื่อนแท้ของเขาเหมือนกัน
9. ถึงเวลาหนึ่งจึงเข้าใจว่าเรามุ่งเน้นความต้องการนั้นผิดไป
เรามุ่งเน้น “ปริมาณ” ของความรักจากคนหลาย ๆ คน
แต่ที่จริงแล้วเราอาจต้องการ “ปริมาณ”
นั้นจากคนเพียงคนเดียว หรือไม่กี่คน
10. เหมือนด อกไม้ปลอมทั้งช่อ
ก็ไม่สวยเท่าด อกไม้จริงเพียงหนึ่งด อก
มีเพียงด อกไม้จริงเท่านั้น ที่มีกลิ่นหอมแบบธรรมชาติ
ขอบคุณที่มา : kubkhao