เขาเป็นลูกกำพร้า ฐานะทางบ้านย ากจน พ่อของเขาเ สียชีวิตตั้งแต่เขาอายุได้ 3 ขวบ
แม่ยึดอาชีพรับจ้างซักผ้า เขาจึงพย าย ามหางาน พิเศษทำตั้งแต่เรียนประถม
ตอนที่เขาอายุได้ 18 ปี ด้วยเกรดเฉลี่ย ของเด็ กเรียนดี ทำให้เขาสอบเข้ามหาวิทย าลัยได้ไม่ย าก
แม่ของเขาแอบไปขายเลือ ด เพื่อเตรียมเงิ นให้เขาเข้ามหาวิทย าลัยเขารู้แต่ทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้
เกรงว่าจะทำให้แม่ยิ่งเ สียใจ เขาเองก็ปิดแม่เรื่องที่เขาไปขายเลือ ด
รับจ้างขนของจนนิ้วฉีก เดินส่งหนังสือพิมพ์ จนเคยเป็นลมกลางถนนเขาทำไป
ก็เพราะอย ากแบ่งเบาภาระอันหนักอึ้งของแม่ ช่วงปิดเทอมปี 2 เขากลับบ้านไปในช่วงฤดูหนาว
แม่ซักผ้าด้วยมือในวันที่อากาศหนาวเหน็บ “งานอย่ างอื่นทำไปกว่าจะได้เงิ นซักผ้านี่เ งินดีสุดแล้ว
ตัวละ 5 บาท เสื้อผ้าพวกนี้ ไม่ได้สกปรกเลยเพราะเป็นเสื้อของคนมีตังค์ทั้งนั้น
แม่กลัวว่า ถ้าเข้าเครื่องซัก เนื้ อผ้าจะเ สียหาย”
แม่ของเขาบอกเย็นวันนั้น หลังจากกินข้าวเย็นเสร็จ แม่ก็บอกเขา ด้วยความดีใจว่า
“ลูกแม่ อาทิตย์นี้ แม่ซักผ้าได้ตั้ง 1,000 บาทแน่ะ
” พูดเสร็จ แม่ก็ล้วงมือหยิบเงิ น ในกระเป๋ากางเกงออกมา แต่ปรากฏว่ามีแบงค์ 500
อยู่ในกระเป๋ากางเกงของแม่เพียงใบเดียว แม่มีสีหน้าตื่นตระหนกมาก
“เงิ นแม่หาย เงิ นแม่หายไปตั้ง 500 บาท” พูดเสร็จ แม่ของเขาก็รีบลุกขึ้นไป
หยิบไฟฉายเดินออกไป หน้าบ้านที่แม่ซักผ้า เมื่อตอนกลางวัน ข้างนอกมืดมิด
เสี ยงลมหนาวพัดมาเป็นระยะ ๆ แม่กวาดไฟฉายไปทั่วบริเวณบ้าน แต่ก็ไม่เจอ
“หรือมันจะหล่นหาย ตอนที่แม่เอาผ้าไปส่ง คุณนายบ้านข้าง ๆ เมื่อตอนหัวค่ำ”
พูดไม่ทันข าดคำ แม่ก็รีบเดินส่องไฟฉายไปที่บ้านคุณนาย ที่ห่างออกไปไม่ถึงร้อยเมตร
แต่ก็ยังไม่พบอยู่ดี เงิ นจำนวน 500 บาท ดูเหมือนจะไม่ได้มีราคา ค่างวดอะไรสำหรับคนมีเ งิน
แต่เงิ นจำนวนนี้ เป็นเงิ นที่แม่ของเขาใช้ได้ทั้งเดือน และเป็นค่าใช้จ่ายของเขาได้ทั้งเดือนเช่นกัน
เขาเดินตามหลังแม่ไป น้ำตาคลอเบ้า “นี่มันเป็นเงิ น ที่แม่ต้องซักผ้า 100 ผืนถึงจะได้มา”
เขานึกไปก็ใช้มือปาดน้ำตาไป
แม่เดินกลับไปกลับมา อย่ างนั้น 2-3 รอบ เขา จึงบอกแม่ว่า “แม่ครับ ไม่ต้องหาแล้วครับ
พรุ่งนี้ผมจะช่วยแม่ หาอีกทีดีไหมครับ ฟ้ามืดอย่ างนี้ มองไม่เห็นหรอกครับ”
แม่ยังคงเดินหาเงิ นจำนวนนั้น จนถ่านไฟฉายหมด จึงเข้าบ้านมานอน
คืนนั้น เขาแอบเอาเงิ นที่แม่ให้เขาไว้ 500 บาท ซึ่งเป็นค่าใช้จ่ายประจำเดือนนี้ของเขา
แอบเอาไปไว้ที่ราวตากผ้าหลังบ้าน มันเป็นวิ ธีเดียวที่จะทำให้แม่หายกังวล เขาคิดได้แค่นี้
“ลูกแม่ แม่หาเงิ นเจอแล้ว” เสี ยงแม่ตะโกนด้วยความดีใจปลุกให้เขาตื่นในตอนเช้า
เขาแสร้งดีใจไปกับแม่ แล้วพูดว่า “เห็นไหมครับ แม่เป็นคนดี ฟ้าย่อมคุ้มครอง เจ้าที่คงเก็บเงิ นไว้ให้แม่แน่เลย”
“เอาล่ะ ได้เงิ นคืนมาแม่ก็ดีใจแล้ว เ งิน 500 บาทนี้ แม่แถมให้ลูกก็แล้วกันนะ ถือว่าแม่เ งินหายก็แล้วกัน
หาอาหารอร่อย ๆ กินบ้างนะลูก ลูกแม่ผอมไปเยอะเลย” แม่ยัดเงิ น 500 บาทที่ได้คืนมาใส่มือของเขา
จากนั้นก็ดึงเขาเข้ามากอด น้ำตาของเขาไหลออกมาอีกครั้ง
“แม่ครับแม่ให้ผมเมื่อวานนี้ 500 บาทแล้วนะครับ แม่ให้ผมอีก 500
มันเยอะเกินไปสำหรับผม แล้วแม่จะเอาเงิ นที่ไหนมาใช้”
“เจ้าลูกโ ง่ แม่ซักผ้าทุ กวัน อีกไม่กี่วันก็ได้เงิ น 500 แล้วล่ะไม่ต้องห่วงแม่นะ ตั้งใจเรียนล่ะ”
เขากอดแม่อีกครั้งด้วยความรักและเคารพเมื่อเขาจบการศึกษา
เขาได้ทำงานที่บริษัทมีชื่อเสี ยงแห่งหนึ่ง หลังจากทำงานได้หนึ่งปี
ด้วยความช่วยเหลือของเจ้านาย ให้เขาผ่อนตึกแถวห้องเล็ก ๆ ห้องหนึ่ง เขาจึงไปรับแม่มาอยู่ด้วยจากวันนั้น
แม่ของเขาก็ไม่ต้องซักผ้าอีกต่อไป เงิ น 500 บาทใบนั้นเขานำมันใส่กรอบติ ดไว้ข้างฝา
เขาไม่กล้าใช้เงิ นจำนวนนี้เพราะมันแทบจะเป็นชีวิตของแม่เขาในคืนนั้น
แล้วเขาจะดูแคลนชีวิตของแม่เขาได้อย่ างไร
เงิ นจำนวนนี้คือความรัก คือกำลังใจ คือทุ กสิ่งที่แม่มอบให้แ ก่เขาเย็นวันหนึ่ง
ไม่รู้พูดคุยอะไรกัน ทำให้เขาเอ่ยถึงเรื่องเงิ นจำนวน 500 บาทนั้น เขาชี้มือไปที่กรอบที่ใส่เงิ นไว้
แล้วเอ่ยว่า “แม่ดูสิครับ เงิ น 500 บาท ที่แม่หาทั้งคืน
ตอนนี้มันก็ยังอยู่กับเราที่บ้านหลังใหม่นี้ โ ชคดีนะครับที่แม่หาเจอ”
“เจ้าลูกโ ง่ แม่จะไม่รู้ได้ยังไงว่าแบงค์นี้เป็นใบที่แม่ให้ลูก ตอนที่แม่นำเ งินไปแลกให้เป็นแบงค์ 500 ที่ธนาคาร
แม่จำหมายเลขของแบงค์ได้” เขามองแม่อย่ างไม่เชื่อในสิ่งที่ได้ยิน
“แม่รู้ว่าลูกต้องการให้แม่คลายใจ แม่ถึงมาคิดได้ ลูกรักแม่ถึงขนาดนี้แม่ไม่ควรทำให้ลูกไม่สบายใจอีกต่อไป
แม่จึงทำเป็นตื่นเต้นดีใจที่หาเงิ นเจอ.. ขอบใจนะลูกแม่”
เขากอดแม่อีกครั้ง ไม่เคยคาดคิดมาก่อนว่า สิ่งที่เขาทำเพื่อแม่ในวันนั้น
แม่ของเขาต่างหากที่ทำเพื่อเขา โดยที่เขาไม่รู้อะไรเลยสายใยแห่งความสัมพันธ์ แม้ครอบครัวจะย ากไร้
แต่มากมายด้วยความรักครอบครัวของนี้นี่แหละที่เป็นคนมั่งมี.. มั่งมี ด้วยความรักความผูกพันธ์
แบงค์ 500 ใบนั้น คือตัวแทนแห่งความรักของแม่ลูก
ขอบคุณที่มา : www.postkidde
