หลังจากทำงานต่างถิ่นมานาน 20 ปี
หนุ่มใหญ่คิดว่าได้เวลากลับบ้านเกิดสักที
นายจ้างถามเขาว่า เขาจะขอรับเงิ นโบนัสทั้ง 20 ปี
กลับไป หรือจะรับคำเตื อนจากเขา 3 ข้อ
เขาขอเวลาคิดหนึ่งคืน
ปกติเขาเป็นคนที่รักและเคารพนายจ้างมาก เพราะนายจ้างเป็นคนเก่ง
และรักใคร่เขาอย่ างลูกหลานมาตลอด
เขาเชื่อว่าคำเตื อนจากนายจ้างต้องมีคุณค่า
ต่อเขาแน่นอนรุ่งขึ้นเขาจึงบอกนายจ้างว่า
จะขอน้อมรับคำเตื อนแทนเงิ นโบนัสทั้งหมด
นายจ้างจึงให้คำเตื อนเขาไปดังนี้
1. อย่ าคิดหาทางลัดสู่เป้าหมาย
มันเป็นไปได้ย าก ทุ กอย่ างต้องยืนอยู่บนพื้นฐานของความเป็นจริง
2. อย่ าเสี ยเวลาหรือเสี่ ยงกับเรื่องเย้ายวน
จิตใจต้องเข้มแข็ง เพราะอาจทำให้สูญเสี ยอนาคต
3. อย่ าตัดสินใจด้วยความวู่วามในย ามที่มีอ ารมณ์ฉุนเฉียว
เพราะอาจทำให้ต้องเสี ยใจไปตลอดชีวิต
เมื่อกล่ าวคำเตื อนเสร็จ
นายจ้างมอบขนมปังให้ไป 3 ก้อน พร้อมกับค่าจ้างเดือนสุดท้าย
ก่อนกำชับว่าขนมปังก้อนที่ใหญ่ที่สุด
ให้นำออกมากินหลังจากกลับถึงบ้านแล้ว
เขาเริ่มเดินทางกลับบ้าน
หลายวันผ่ านไป ขนมปังก้อนแรกกินไปแล้วครึ่งชิ้น
เมื่อเดินมาถึงทางสามแพร่ง
ไม่แน่ใจว่าจะเดินไปทางไหนดีถามคนที่เดินผ่ านมา
คนแรกบอกให้เขาเดินเส้นทางลัด
แม้เส้นทางจะเล็กหน่อย แต่ระยะทางใกล้กว่า
เยอะอีกคนบอกให้เขาใช้เส้นทางใหญ่จะดีกว่า
แม้หนทางจะไกลหน่อย แต่เดินสะดวก
และปลอดภั ยด้วยใจที่คิดถึงเมียที่อยู่ที่บ้าน
อย ากกลับถึงบ้านไว ๆ เขาจึงตัดสินใจเลือกเส้น
ทางลัดเมื่อเดินไปได้ไกลพอสมควร
ก็มีคนสวนทางมา บอกให้เขารีบหลบไปให้พ้น
มีโ จรดักปล้ นอยู่ข้างหน้าเขาคิดถึงคำเตื อนของนายจ้าง
“อย่ าคิดหาทางลัดสู่เป้าหมาย”
เขาจึงรีบหันกลับไปใช้เส้นทางใหญ่ต่อไป
เดินต่อไปอีกหลายวัน
ขนมปังก้อนที่สองหมดไปครึ่งชิ้น ต กค่ำ
หาโรงแรมเล็ก ๆ ริมทาง พักค้างแรม
พอกลางดึกได้ยินเสี ยงร้องเพลงอันแสนไพเราะจากสตรีนอก
โรงแรมใจจริงอย ากออกไปดูหน้าสตรีคนนั้นหน่อย
เนื่องจากเสี ยงเพลงของหล่อนไพเราะจับใจเหลือเกิน
แต่พอนึกถึงคำเตื อนข้อที่สองของนายจ้าง
“อย่ าเสี ยเวลาหรือเสี่ ยงกับสิ่งเย้ายวน” คิดได้ดังนั้น
ก็สงบจิตสงบใจหลับต่อไปรุ่งเช้าเดินออกจากห้องพัก
เจ้าของโรงแรมบอกเขาว่า โ ชคดีที่เห็นคุณปลอดภั ย
เมื่อคืนมีแขกออกมาตามหาเสี ยงเพลงของผู้หญิง
ถูกเจ้าของเสี ยงเพลงซึ่งเป็นหญิงสติฟั่นเฟือน
เอามี ดไ ล่ฟั นจนบ าดเจ็ บส าหัส
เดินต่อไปอีกหลายวัน
ใกล้ถึงบ้านแล้ว ขนมปัง 2 ก้อนแรกก็หมดพอดี
รีบเร่งฝีเท้า กว่าจะเดินทางเข้าถึงห มู่บ้าน
ฟ้าก็มืดสนิทแล้วพอมาถึงหน้าบ้าน กำลังจะยื่นมือเคาะประตู
ด้วยความดีใจ ก็ได้ยินเสี ยงเมียคุยกับผู้ชายอีกคนที่อยู่ในบ้าน
เขาโกรธจัดแน่ใจว่าเมียต้องมีชู้แน่นอนระหว่างที่เขาไม่อยู่บ้าน
เขาจึงคว้ามี ดแล้วกำลังจะพังประตูเข้าบ้าน
ก็พอดีนึกถึงคำเตื อนข้อที่ 3
“อย่ าตัดสินใจวู่วามในย ามที่มีอ ารมณ์ฉุนเฉียว”
พอได้สติก็เลยทรุดตัวลงนั่งอยู่หน้าบ้านทั้งคืนรุ่งเช้า
พอแน่ใจว่าจะคุมสติอ ารมณ์ตนเองได้แล้ว
ค่อยตัดสินใจไปเคาะประตูเมียเปิดประตู พอเห็นเขาก็แสดง
อาการดีใจอย่ างมาก แต่เขากลับมีใบหน้าที่เรียบเฉย
เขาถามเมียว่าผู้ชายที่อยู่ในบ้านเป็นใคร เมียยิ้มก่อนตอบว่า
ก็เป็นลูกชายของเราไง ฉันคลอดลูกหลังจากที่คุณจากบ้าน
ไปไม่กี่เดือนพอดีชายหนุ่มเดินออกมาจากห้อง
หน้าตาชายหนุ่มเหมือนพ่อไม่มีผิ ด พ่อลูกได้เจอหน้ากันครั้งแรก
กอดคอกันร้องไห้ด้วยความตื้นตันทั้งพ่อแม่ลูก บนโต๊ะกินข้าว
เขาหยิบขนมปังก้อนที่ใหญ่ที่สุด ออกจากกระเป๋าสัมภาระ
เตรียมจะแบ่งกันกินกับทุ กคนในบ้าน พอฉีกขนมปังออก
ก็พบว่ามีเงิ นก้อนโตฝังอยู่ในขนมปังก้อนนั้น
ซึ่งก็คือโบนัสทั้งหมดของเขาตลอด 20 ปีเขาเล่าเรื่อง
คำเตื อนทั้งหมดของนายจ้างให้ลูกเมียฟัง
ท่านคือผู้ใหญ่ที่เขารักและนับถือมาตลอด คำเตื อนที่ทรงคุณค่า
ช่วยให้เขาเดินทางกลับถึงบ้านด้วยความปลอดภัย
ห นี้บุญคุณครั้งนี้เป็นสิ่งที่เขาและครอบครัวจะจดจำไม่มีวันลืม
คำเตื อนทั้ง 3 ข้อ จึงได้กลายเป็นหลักการดำเนินชีวิต
ของทุ กคนในครอบครัวนี้ตลอดไป
ขอบคุณที่มา : postkidde
