มีเด็ กน้อยคนหนึ่งอ ารมณ์ไม่ค่อยจะดี
พ่อของเขาจึงให้ตะปูกับเขา 1 ถุง และบอกเขาว่า…
“ทุ กครั้งที่ลูกรู้สึกไม่ดีโมโหหรือโกรธใครก็ตาม
ให้เจ้าตอกตะปู 1 ตัว ลงไปที่รั้วหลังบ้านนะ…ลูก!”
วันแรก เด็ กน้อยตอกตะปูเข้าไปที่รั้วถึง 37 ตัว
วันที่ 2 และ 3 แต่ละวันที่ผ่ านไปจำนวนตะปูก็ค่อย ๆ ลดลง เพราะเด็ กน้อยรู้สึกว่า…
เขาได้ควบคุมอ ารมณ์ของตัวเองให้สงบ ง่ายกว่าการตอกตะปูตั้งเยอะ
แล้ววันหนึ่ง หลังจากที่เขาสามารถควบคุมอ ารมณ์ของตัวเองได้ดีขึ้น
ใจเย็นมากขึ้นเขาจึงเดินไปหาพ่อเขาเพื่อบอกว่า… เขาไม่จำเป็นต้องตอกตะปูแล้ว
เพราะเขาสามารถควบคุมตัวเองได้มากขึ้น ไม่มุทะลุเหมือนแต่ก่อนแล้ว
พ่อยิ้มแล้วบอกกับลูกชายว่า…
“ถ้าเป็นอย่ างนั้นจริง ๆ ลองพิสูจน์ให้พ่อดูซิ?
ทุ ก ๆ ครั้งที่ลูกสามารถควบคุมอ ารมณ์ฉุนเฉียวของตัวเองได้
ให้เจ้าถอนตะปูออกจากรั้วหลังบ้าน ครั้งล่ะ 1 ตัวนะ”
วันแล้ววันเล่า เด็ กชายก็ค่อย ๆ ถอนตะปูออกทีละตัว ๆ
จนในที่สุด วันหนึ่งตะปูทั้งหมดก็ถูกถอนออก
เด็ กชายดีใจมาก รีบวิ่งไปบอกพ่อของเขาว่า…
“ผมทำได้แล้วครับ ในที่สุดผมก็ทำได้สำเร็จ”
พ่อไม่ได้พูดว่าอะไร แต่จูงมือลูกไปที่รั้วนั้น แล้วบอกว่า…
“ลูกทำได้ดีมาก ทีนี้ลองมองกลับไปที่รั้วสิ ลูกเห็นมั้ยว่า…
รั้วมันไม่เหมือนเดิม มันไม่เหมือนกับที่มันเคยเป็นก่อนหน้านี้
ลูกจำไว้นะ.. ว่าเมื่อไหร่ที่เราทำอะไรลงไปด้วยการใช้อ ารมณ์
สิ่งนั้นมันจะเกิดรอยแ ผล เหมือนกับการเอามี ดไปกรี ด หรือแท งใครเข้า
ต่อให้ใช้คำพูดว่า “ขอโ ทษ” สักกี่หน
ก็ไม่อาจลบรอยแ ผลหรือความเจ็ บป วดที่เกิดกับเขาคนนั้นได้”
เมื่อโกรธจัดอย่ าเพิ่งตอบโต้ตอบใคร จงรอให้สติของตัวลูกเองอยู่กับตัว
แล้วพิจารณาต่อสิ่ง ๆ นั้นให้ละเอียด รอช่วงเวลาจิตใจตัวเองนิ่ง แล้วลูกจะได้รู้ว่า…
สิ่งที่ใจเราได้เผลอโกรธ ไม่พอใจไปนั้น เป็นปัญหาแค่นิดเดียวสำหรับลูก
ลูกจะเจอหนทางแห่งการแก้ไขได้ดีกว่าสิ่งที่ลูกจะกระทำขณะโกรธแน่นอน
เรื่องนี้จะสอนให้ลูกใช้เป็นแนวทางในการใช้ชีวิตเมื่อเจ้าโตขึ้น และแก้ปัญหาใด้ด้วยตัวเอง
แต่สิ่งนึงที่ต้องมีควบคู่ไปด้วยคือ “สติ” ต้องรู้ตัวเองอยู่เสมอ
ขอบคุณที่มา : chayend
