พ่อ แม่ นี่..เก่งเนาะไม่มี “ปริญญาสักใบ”
แต่ส่งให้ลูกเรียนจน ” จบปริญญาได้ “
พ่อ แม่ นี่ แกร่งเนาะ ” มีกันอยู่สองคน “
แต่ ” เลี้ยงลูกห้าหกคน “ จนเติบโต กว่าท่านได้
พ่อ แม่ นี่ก็แปลกดี ไม่เคย..มีข้าวของดี ๆ ใช้
แต่มีปัญญาหาเงิ นมาซื้อข้าวของดี ๆ ให้ลูกได้
ทำให้ลูกเข้ากับสังคมได้โดยไม่อายใคร
พ่อ แม่ นี่ก็ตลกดีเนาะไม่เคยได้หยุดพัก
แต่ก็ไม่เคยบ่นท่านยอมทน กับความเหนื่อย
เพียงเพราะกลัวว่า ” เราจะไม่สบาย “
ท่านคือคนที่ ” เชื่อมั่นในตัวเรา “
แม้ในวันที่เรา ” หมดความเชื่อมั่น “ ในตัวเอง
เหนื่อยเมื่อไหร่… กลับไปหากำลังใจที่บ้านนะ
คนทางนั้น ” ไม่เคยดูถู กเรา “
แม้ในวันที่เรา “ดูถู กตัวเอง”
พ่อแม่ ยอมทานข้าวกับเกลือได้
เพื่อ ให้ลูกได้ทานกับข้าวดี ๆ
ถ้าลูกยิ้มได้ พ่อ แม่ ก็ อิ่ม
อย่ ามองสิ่งที่ท่านทุ่มเทให้เป็น ” สิ่งเล็กน้อย “
เพราะมันอาจหมายถึง ” ทั้งหมดที่ท่านทั้งสองมี “
เสื้อเก่า ๆ พ่อ แม่ ใส่ได้
แค่เห็นลูกมีข้าวของเครื่องใช้
ไม่รู้ว่า เรานึกถึงพ่อแม่ตอนไหนบ้าง..?
แต่สำหรับท่าน คงไม่มีเวลาไหนไม่นึกถึงลูก
วันไหน ” สำนึกบุญคุณ “ ได้
จงรีบกลับไปดูแลท่านทั้งสอง
อย่ าบ่นหากท่านทำอะไรไม่ถูกใจ
เพราะท่านต้องทนมากกว่าเราเยอะ
ไปเถอะ… กลับไป ” กอดท่าน “
ก่อนที่จะถึงวันนั้น วันที่ตัวของท่านเย็น…
จนกอดไม่อุ่นอีกแล้ว…
ขอบคุณที่มา : bitcoretech
