เมื่ออายุ 40 “เรียนสูง กับ เรียนต่ำ” นั้นเหมือนกัน (คนเรียนน้อยอาจจะหาเ งินได้มากกว่า)
เมื่ออายุ 50 “สวย กับ ขี้เหร่” นั้นเหมือนกัน (ไม่ว่าคุณจะสวยเพียงใด อายุปูนนี้แล้ว มันย ากที่จะปกปิดความเหี่ ยว จุดด่างดำ ฯ )
เมื่ออายุ 60 “ตำแหน่งสูง กับ ต่ำ” นั้นเหมือนกัน (หลังเกษียณ แม้แต่ลูกจ้างก็มองไม่เห็นหัวเจ้านาย” )
เมื่ออายุ 70 “บ้านใหญ่ กับ เล็ก” นั้นเหมือนกัน (พอข้อเสื่ อม เดินลำบากเข้า คุณก็ต้องการที่เพียงนิดเดียวเพื่อนั่ง)
เมื่ออายุ 80 “มีเ งิน กับ ไม่มี” นั้นเหมือนกัน (แม้คุณอย ากจ่ายเ งิน คุณก็ไม่รู้จะซื้ออะไร)
เมื่ออายุ 90 “หลับ กับ ตื่น” นั้นเหมือนกัน (ตื่นแล้ว คุณก็ยังไม่รู้ว่าจะทำอะไรดี)
ทำตัวสบาย ๆ เถอะครับ…
ในที่สุดเราก็จะเหมือนกัน…
ลืมความกดดันทั้งหลายเ สีย…
แล้วแสวงหาความสุขกับชีวิตเถิด…
หากชีวิตเรา ถือเงิ นท องเป็นจุดมุ่งหมายเป็นศูนย์กลาง ชีวิตนั้นมีแต่ความย ากลำบาก
หากชีวิตเรา ถือบุตรธิดาเป็นจุดมุ่งหมายเป็นศูนย์กลาง ชีวิตนั้นมีแต่ความเหนื่อยล้า
หากชีวิตเรา ถือความรักเป็นจุดมุ่งหมายเป็นศูนย์กลาง ชีวิตนั้นมีแต่ความเจ็ บป วด
หากชีวิตเรา ถือการแข่งขันเปรียบเทียบเป็นจุดมุ่งหมายเป็นศูนย์กลาง ชีวิตนั้นมีแต่ความต กต่ำ
หากชีวิตเรา ถือความเอื้อเฟื้อใจกว้างเป็นจุดมุ่งหมายเป็นศูนย์กลาง ชีวิตนั้นมีแต่ความโ ชคดีมีสุข
หากชีวิตเรา ถือความพอเพียงเป็นจุดมุ่งหมายเป็นศูนย์กลาง ชีวิตนั้นมีแต่ความสุข
หากชีวิตเรา ถือบุญคุณเป็นจุดมุ่งหมายเป็นศูนย์กลาง ชีวิตนั้นมีแต่ใจเมตตา
ขอบคุณที่มา : postsod
