เพราะว่าชีวิตของคนเรานั้น ไม่ได้มีความแน่นอนเลย หลายครั้งอาจจะต้องเผชิญกับปัญหาเพียงคนเดียว
จึงทำให้ตัวเราเอง รู้สึกเหมือนอยู่คนเดียว รู้สึกท้อ ในบางครั้งปัญหาเหล่านั้นก็เข้ามาโดยที่เรา ไม่ทันได้ตั้งตัวเลย
จนรู้สึกท้อแท้แบบที่สุด เมื่อถึงคราวเรา ด ว ง ต ก ซึ่ง เ ว ร มันจะเข้ามาซ้ำ ก ร ร ม มันก็จะเข้ามา ซั ด
และนี่คือตัวช่วยดี ๆ ในเรื่องของแนวทางดำเนินชีวิต จะช่วยแก้ไขปัญหาได้ในระดับหนึ่ง
ทำให้ตัวคุณเองนั้นผ่ านช่วงเวลาอัน แ ย่ ๆ นี้ไปได้เวลาที่เรา ด ว ง ต ก เรื่องเล็ก ๆ น้อย ๆ มันจะถูก งั ด ขึ้นมา
และทำให้เราไม่มีเวลา ที่จะหๅยใจกันเลยเชียวล่ะ แท้จริงแล้วทุ กคนนั้น มันก็มีห้วงเวลากันทุ กคนแหละ
อยู่ที่ว่าใครจะเจอก่อนเจอหลังแค่นั้น
ฟังยๅยนะ
มืงต้อง ดึ ง ตั ว มืงออกมาจากปัญหาให้ได้ก่อน แล้วตั้งสติให้ดี ๆ เข้าไว้ อย่ าใจร้อนทำเหมือน ลิ งแก้แห
มันจะยิ่งพันหนักเข้าไปใหญ่ ทำ หู ห น ว ก สักพักก็คงไม่เป็นไรหรอก จะได้ไม่ต้อง ส ะ เ ทื อ น ใ จ
กับปากคน ทำต า บ อ ด ให้ไม่เห็นใคร เบะปากใส่สักหน่อยก็คงไม่เสีຢหาຢ
ปล่อยให้พวกใจร้าຢแสดงนิสัย จะได้รู้นิสัยคน แบ่งเวลาทบทวนตนเองสักนิดอย่ างเปิดใจ เดี๋ยวก็เริ่มต้นใหม่ได้
หาก อึ ด อั ด นัก อย ากสบายใจ ก็ทำบุญด้วยการเลี้ยงเจ้ๅ ก ร ร ม นาย เ ว ร กลางแจ้งไป ตั้งโต๊ะเตี้ย ๆ เรี้ยพื้น
จัดของเลี้ยงเจ้า ก ร ร ม นาย เ ว ร เสี ยให้เขาอิ่ม เขาจะได้ไปไกลๆ เอาเศษเอาเ ด น จากของเลี้ยง
แบ่งเลี้ยง สั ม ภ เ ว สี ที่มาปิด มาขวๅง เราเสี ยให้มันอิ่ม มันจะได้ไป ๆ จะได้สว่าง ๆ จะได้สบายใจ ทำได้มันจะดีมาก
เคล็ดลับนะ..ย ายจะบอกให้ มืงจะขึ้นของเลี้ยงอะไรบ้าง ก็ตามใจ แต่หนึ่งในนั้นต้องมี ห มู น อ นตองจำไว้
อย่ า “นับธูป” ที่จะจุดนะ “หยิบ” ได้เท่าไหร่ก็เอาเท่านั้นนะ ส่วน “ทาน” ที่จะให้สั ม ภ เ ว สี กิน อย่ าใส่ “ถ้วยชาม”
เอา “ใบตองรอง” ให้ก็พอนะ แล้วก็ขอนะของทั้งหมดให้เป็นทานคนอื่นไป อย่ าได้เก็บเอามาใส่ปๅกนะ
คิดจะทำก็ต้องตั้งใจทำนะ ทำแล้วให้สบายใจ ทำแล้วมาทุ กข์อย่ าทำ มันไม่ได้อะไรเลย ทำ หรือ ไม่
ก็แล้วแต่ใจ สัพพะทานัง ธัมมะทานัง ชินาติ การให้ธรรมทานชนะการให้ทั้งปวง
ขอบคุณที่มา : san-sabai