หนุ่มคนหนึ่ง เขากำลังทำงานและหน้าที่การงานของเขานั้นกำลังไปได้ดี
แต่เขานั้นมีแม่อยู่ที่ต้องดูแล เขาไม่รู้ว่าจะต้องทำยังไง
จึงพาแม่ไปอยู่ที่บ้านพักคนชรา แม่ของเขาพย าย ามทำตัว
ยิ้มแย้มร่าเริงก่อนที่ลูกชายจะพาไปส่ง
“หู้ววว ได้ไปทำงานถึงสิงคโปร์ ลูกน่ะไม่ต้องห่วงแม่เลย
บ้านพักคนชราเดี๋ยวนี้เค้าไม่เหมือนแต่ก่อน สะดวกสบายทุ กอย่ าง
แถมเวลาแม่เจ็ บป่ วยเค้าก็มีหมอดูแลตลอดแหล่ะ
ที่สำคัญนะเค้ามีกล้องวงจรปิด ดูแลแม่ตลอด 24 ชม.เลย”
ก่อนเดินออกจากบ้่าน แม่นั้นได้หยิบรูปถ่ายของพ่อที่จากไปนานแล้ว
พูดว่า “พ่อ เราไปอยู่บ้านใหม่ด้วยกันนะ”
“ลูกก็ไม่ได้ไปไกลแม่สักหน่อย ไปแค่สิงคโปร์เอง
บินแป๊บเดียวก็ถึงล่ะ ไปบ้านพักคนชรายังจะนานซะกว่าอีก…
เอ้อ ได้ยินว่าที่สิงคโปร์อ่ะ เค้าห้ามเคี้ยวหมากฝรั่งน่ะ
ถ้าเค้าจับได้นี่ติ ดคุ กหัวโตเชียวนา ลูกเองก็เหมือนกันล่ะ
อย่ ามัวแต่ทำงานนะ หาอะไรกินนะลูกนะ”
ลูกชายขับรถไปจอดที่ป้ายรถเมล์ แม่หันไปมองพร้อมกับ
นึกถึงตอนที่ลูกยังเด็ กแล้วงอแง ไม่อย ากไปเข้าค่าย แม่ก็พย าย ามปลอบใจว่า
“ไปเข้าค่ายสองวันเองลูก ไม่นานหรอก ไป ๆ รถมาแล้ว ทำหน้าดี ๆ เดี๋ยวแม่มารับ”
แล้วก็โบกมือบ๊ายบายกัน แม่น้ำตาคลอ แต่ก็หันมายกนิ้ว ให้ลูก ทำทีเหมือนว่าตนนั้นโอเค
หลังจากที่ลูกชายส่งแม่ที่บ้านพักคนชราแล้ว เขาก็เดินทางไปสนามบิน
แม่นั่งอยู่ที่บ้านพักคนชรา เมื่อลับหลังลูกชายแล้ว
แม่ชราก็นั่งร้องไห้กอดหุ่นยนต์ที่เคยซื้อให้ลูกเมื่อครั้งยังเป็นเ ด็ก
เวลาผ่ านไปเพียงไม่กี่นาที ลูกชายก็วนรถกลับมารับแม่
เพราะนึกถึงตอนเมื่อครั้งยังเด็ กว่าแม่ดูแลเขายังไง
เขาไม่สามารถทิ้งแม่ไว้ที่บ้านพักคนชราได้
“กลับบ้านเรานะครับแม่”
เรื่องนี้ให้สอนให้รู้ว่า อนาคตเป็นสิ่งที่มีค่า
แต่ว่าแม่เรามีเพียงคนเดียวเท่านั้น หากก้าวไปข้างหน้าไม่ได้
ก็ยังมีทางเลือกอื่นเสมอ ดูแลแม่คุณให้ดี เพราะแม่มีเพียงคนเดียวเท่านั้น
ขอบคุณที่มา : parinyacheewit
