เคยไหม…ที่รู้สึกว่ารักใครสักคน..
รักมันก็รักแต่…มันเหมือนมีอะไรบางอย่ างบอกเราว่า
เราสองคนไม่มีทางร่วมหัวจมท้ายไปด้วยกันได้
จะด้วยชนชั้น ฐานะ สังคม หรืออะไรก็แล้วแต่
จุดบอด…ข้อผิ ดพลาดเพียงเล็กน้อย
สามารถทำให้เราพร้อมจะไปทันที
มันเป็นความรักอึมครึม…ย ากที่จะอธิบาย
ต่างคนต่างรู้ว่าไม่มีทางเป็นไปได้
แต่ก็พย าย ามยื้อ ยื้อเวลาที่จะอยู่ด้วยกัน
มันเป็นความรู้สึกเสี ยดาย…เสี ยดายวันเวลา
เสี ยดายความผูกพัน…เสี ยดายความรัก
เสี ยดายทุ ก ๆ อย่ างถ้าจะต้องจากกันจริง ๆ
ไม่ได้เลิกกันเพราะคนอื่น…แต่อย่ างใด
และ..ไม่ได้เลิกกันเพราะมีใครใหม่ด้วย
มันคล้าย ๆ ความรักมาถึงจุดอิ่มตัว
เหมือนไม่รัก…แต่ก็รัก
อยู่ต่อก็ไม่ได้…จากไปก็ยังไม่ทันตั้งตัว
หรือจะรอแค่เวลาก็ไม่รู้
ถ้าทางออกอีกทาง คือต้องอยู่ห่างกัน…สักพัก
วัดใจเลยว่าความต้องการจริง ๆ คืออะไร
แล้วจุดดำที่มันค้างคาในใจล่ะจะแก้ยังไง
จะมีอะไรมาบอกได้ว่าความรู้สึกนี้จะไม่เกิดขึ้นอีก
ย ากเหลือเกิน…รักแบบนี้…ย ากที่จะดึงกลับมา
รักนะ…แต่เราต้องเลิกกัน
ขอบคุณที่มา : getwellsoonxoxo
