เคยได้ยินคนเขาพูดกันว่า “คนไม่มีลูก มักจะมีบุญ” เราก็สงสัยและตั้งคำถามหลาย ๆ ข้อ
ว่าคนที่เขาไม่มีลูกนั้นมีบุญจริงหรือ ทำไมถึงเป็นแบบนั้นล่ะ เลยไปเจอบทความหนึ่ง
เขาได้กล่าวเอาไว้ว่า อย่ าคาดหวังอะไรจากลูก ๆ ต่อให้คุณเลี้ยงใครไว้เพื่อดูแลคุณย ามแ ก่เฒ่า
เขาก็ต้องวุ่นวายกับการงานและภาระผูกพันต่าง ๆ เกินกว่าจะเวลามาช่วยเหลือดูแลอะไรคุณได้มากนัก
“คนที่ไม่มีลูกเรียกว่าเป็นคนมีบุญ”
ถาม : คือตัวดิฉันเองไม่มีลูกเลยสักคน ที่เป็นแบบนี้เพราะดิฉันไม่มีบุญใช่ไหมคะ
พ ระอาจารย์ : มีบุญสิ คนไม่มีลูกจะไปไม่มีบุญได้ยังไง คนมีลูกน่ะเป็นคนมีกร รม ถามคนมีลูกเขา ดูสิ
ถาม : ทำไมคนที่มีลูกถึงมีกร รมล่ะคะ
พ ระอาจารย์ : เพราะว่าเลี้ยงลูกมันทุ กข์ไง เดี๋ยวลูกก็ดื้อ เดี๋ยวลูกก็ไม่เชื่อฟัง
ทำอะไรก็ไม่เชื่อฟัง หรือลูกไปทำอะไรให้เกิดความเสี ยหายขึ้นมา พ่อแม่ก็ต้องทุ กข์
ลูกไปทำลายข้าวของของคนอื่น พ่อแม่ก็ต้องมารับผิดชอบ มาจ่ายค่าเสี ยหายต่าง ๆ
เลี้ยงลูกมันไม่ใช่เป็นของสนุก ต้องหาเงิ นหาท องมาให้ใช้อยู่ตลอดเวลา
ลูกนี่ไม่ต้องหาเลยใช่ไหม อย ากจะได้เ งิน หรืออย ากได้อะไร ก็แบมือขออย่ างเดียว
พ่อแม่นี่กว่าจะหาเงิ นมาได้สักบาทต้องเหนื่อยย าก ถ้าไม่มีลูกก็ไม่ต้องหาเ งิน
มาเลี้ยงลูกให้เหนื่อย เนี่ยเขาถึงเรียกว่าเป็นทุ กข์ คนที่ไม่มีลูกน่ะเรียกว่าเป็นคนมีบุญ
ถาม : ถ้ามีคนสองคน คนหนึ่งมีลูกแล้ว อีกคนนึงไม่มีลูก คนที่มีลูกเขาก็เลี้ยงลูกไปด้วยความทุ กข์
แล้วก็แ ก่ไปทั้งคู่ ตอนบั้นปลายชีวิต คนที่มีลูกเขาได้ลูกดี ก็จะดูแลพ่อแม่
ย ามเจ็ บไ ข้ได้ป่ วย แต่คนที่ไม่มีลูก ก็ไม่มีคนดูแล แล้วใครจะมีกร รมมากกว่ากันคะ
พ ระอาจารย์ : คนที่ไม่มีลูกน่ะสบาย เพราะจะได้รู้จักพึ่งพาตนเอง
ถ้าพึ่งไม่ได้ก็ไม่มีชีวิตอยู่ต่อ..ก็ไม่เป็นไร ยังไงก็ต้องถึงวันนั้นอยู่ดี
โอกาสที่จะได้ลูกดีนั้นมันมีน้อยมาก โอกาสได้ลูกไม่ดีมันจะมีมากกว่า
แล้วจะมาเสี ยอกเ สียใจกว่าคนที่ไม่มีลูก คนที่ไม่มีลูกเขาต้องเตรียมตัวพึ่งตัวเอง
เมื่อเขาไม่มีใครมาพึ่งแล้ว เขาอยู่กันได้ อย่ างเป็นพ ระนี่ก็ไม่มีลูกใช่ไหม
ก็ต้องรู้จักพึ่งตัวเองให้มาก หัดช่วยเหลือตัวเองเอาไว้ เพราะมีลูกก็ใช่ว่า
ลูกจะอยู่เลี้ยงดูเราเสมอไป ยิ่งเราเลี้ยงเขามาดี เรายิ่งคาดหวังกับเขาไว้มาก
ว่าเมื่อเราแ ก่ขึ้นมา ลูกต้องกลับมาเลี้ยงดูเรา แต่ถ้าเขาเกิดไม่มาดูแลเราล่ะ
จะไม่ยิ่งทุ กข์ไปใหญ่หรือ บางคนยิ่งแล้วใหญ่ พอมีลูก ลูกมีหลาน
เอาหลานมาฝากไว้ให้เลี้ยงเป็นภาระต่อไปอีก แล้วก็ไม่เคยกลับมาดูแลเราด้วยซ้ำ
สิ่งที่ทำให้เราเป็นทุ กข์มากที่สุด คือความคาดหวัง เพราะฉะนั้น
ไม่ต้องคาดหวังอะไรแต่แรก ก็ไม่ทุ กข์ พึ่งตัวเองให้ได้มากที่สุดก็พอ
ขอบคุณที่มา : postsabaidee