1. ไม่โ ท ษพ่อแม่ว่าจู้จี้จุกจิก
พ่อแม่เกิดมาก่อนเรา มีประสบการณ์มากกว่าเรา อย่ าตะคอกท่าน เมื่อท่านจ้ำจี้จ้ำไชให้กินข้าว ให้ใส่เสื้อผ้าหนา ๆ ให้ใส่หมวกกันน็อก ให้กลับบ้านเร็ว ๆ
ให้เก็บห้อง ให้…ฯลฯ เพราะคนที่รักเราจริงเท่านั้น ที่จะจู้จี้ในเรื่องนี้กับเรา พ่อแม่ไม่มีทางจู้จี้กับคนที่ไม่ใช่ลูกหลานของท่านแน่นอน หรือคุณว่าไม่จริง ?
2. ไม่โ ท ษพ่อแม่ว่าชักช้า
ย ามพ่อแม่แ ก่เฒ่า อย่ าด่ าทอว่าท่านทำอะไรชักช้า หากเรายังไม่เคยเป็นพ่อแม่ เราไม่มีทางรู้เลยว่าคนเป็นพ่อแม่ ต้องใช้ความรักความอดทนมากเพียงใด ในการสอนให้เราเดิน สอนให้เรากิน สอนให้เราอาบน้ำ สอนให้เรา…ฯลฯ
ย ามที่ท่านหนุ่มสาว ท่านทุ่มกำลังแรงกายเพื่อพวกเรา มาบัดนี้ร่าง กายจึงทรุดโทรม หากวันหนึ่งพ่อแม่แ ก่ชราลง กำลังวังชาเริ่มเ สื่ อมถอย จงจำไว้ “เห็นพ่อแม่ในวันนี้ ดุจเห็นตนเองในวันข้างหน้า” เรื่องกตัญญู ต้องรีบลงมือทำ
3. ไม่โ ท ษพ่อแม่ว่าไร้ความสามารถ
ไม่มีใครที่เก่งไปทุ กเรื่อง และไม่มีใครที่ทำทุ กเรื่องได้สมบูรณ์ พ่อแม่คือผู้ให้ชีวิต ทุ่มเทเลี้ยงดูเราจนเติบใหญ่ สิ่งนี้ไม่ใช่เรื่องง่ายเลย อย่ าต่อว่าพ่อแม่
ว่า “สู้พ่อแม่ของคนอื่นก็ไม่ได้” คำพูดนี้ เมื่อพูดออกไป ต่อให้ม้าฝีเท้าไวก็วิ่งตามไปเก็บกลับคืนมาไม่ทัน แล้วมันจะกลายเป็นตราบาปในชีวิตคุณไปทั้งชีวิต
4. ไม่โ ท ษพ่อแม่ย ามท่านป่ ว ยไ ข้
ไม่ว่าพ่อแม่จะยุ่งเพียงไร จะดึกดื่นเพียงไหน จะฝนต กแดดออกปานใด พอเราเ จ็ บไ ข้ท่านจะละทิ้งการงานในทันที ท่านจะพาเราไปหาหมอในทันที ท่านจะหาวิ ธีเยียวย ารัก ษาเราในทันที
ย ามที่ท่านป่ ว ยไ ข้ เราทำเหมือนที่ท่านทำให้เราได้มากน้อยเพียงใด ? หรือว่าเพราะพ่อแม่เ จ็ บป่ ว ยนานวัน จึงทำให้ลูกไม่กตัญญูดูแลหรือ ? หรือเราจะเป็นจำนวนคนที่สังคมตราหน้าว่า เป็นลูกอกตัญญูเพิ่มขึ้นอีกคนหนึ่ง
พ่อแม่ให้กายสังขารมา มิใช่ให้เรามาคอยกล่าวโ ท ษท่าน ในขณะที่เราโตขึ้น พ่อแม่ก็เริ่มแ ก่ชราลง จวบจนลาโลกลาลูกหลานไป อย่ างไม่มีวันหวนกลับ ไม่มีพ่อแม่ก็ไม่มีเรา
5. ไม่โ ท ษพ่อแม่ที่ท่านบ่นว่า
ที่พ่อแม่บ่นว่า ก็เพราะเราทำไม่ดี ที่บ่นว่าไม่ใช่เพื่อตัวท่านเอง แต่เป็นเพราะเพื่อเรา ไม่มีพ่อแม่คนไหนที่ไม่รักลูกของตนเอง ไม่มีพ่อแม่คนไหน
ที่ไม่อย ากให้ลูกเจริญก้าวหน้ากว่าตนเอง ไม่มีพ่อแม่คนไหนที่ไม่อย ากให้ลูกของตน เป็นอภิชาตบุตร ที่เก่งกล้าสามารถกว่าตนเอง
กล่าวโท ษพ่อแม่ มิสู้เข้าใจพ่อแม่ หากแม้แต่พ่อแม่คุณยังให้อภั ยไม่ได้ แล้วจะไปให้อภั ยใครในโลกใบนี้ได้ ? ร้อยพันความดีงาม ความกตัญญูมาเป็นอันดับที่หนึ่ง เริ่มจากเวลานี้ วันนี้ อย่ าได้กล่าวโ ทษพ่อแม่อีกต่อไป
ขอบคุณที่มา : ธ ร ร ม ะ ส วั ส ดี
