เรื่องราวของความรัก เป็นเรื่องราวของคนสองคน ที่ใช้ชีวิตร่วมกัน มีสุขบ้างทุ กข์บ้างปะปนกันไป นอกจากความรักที่มีให้กันแล้ว ความเข้าใจและความใส่ใจก็ต้องมีตามกันมาด้วย
และที่สำคัญต้องมีความเห็นอกเห็นใจกัน ดังบทความต่อไปนี้ ที่จะมีแง่คิดในหลาย ๆ ด้าน นี่เป็นแค่เรื่องเล่า
หลังปิดไฟเตรียมเข้านอน ภรรย าสาวคุยกับสามี
“อาเฉียง โรงงานใน ห มู่บ้านกำลังรับสมัครคนงาน พรุ่งนี้คุณไปลองดูมั้ย” อาเฉียงเป็นนักศึกษามหาวิทย าลัยเพียงคนเดียวในห มู่บ้าน หลังเรียนจบก็หางานที่เหมาะกับตัวเองไม่ได้สักที
เขาอยู่บ้านเฉย ๆ มา 2 ปีแล้ว รายจ่ายทั้งหมดก็ต กเป็นหน้าที่ของภรรย าที่ต้องไปตั้งแผงลอยขายของ
“ผมเรียนจบตั้ง มหาวิทย าลัย จะให้ไปเป็นคนงานในโรงงาน ผู้หญิงอย่ างคุณไม่เข้าใจ ระดับผมต้องทำบริษัทใหญ่” อาเฉียงไม่พอใจ หันหลังให้ภรรย าแล้วเข้านอน
“อาเฉียง ฉันไปขายของ กลับมามืดค่ำ คุณอยู่บ้านทำอาห ารเย็นได้มั้ย” เหมยลี่ปรึกษากับสามีที่นั่งอยู่หน้าคอม ขณะเธอกำลังเตรียมอาห ารเย็นหลังจากไปขายของเหนื่อยมาทั้งวัน
“ผมเป็นผู้ชายที่ต้องทำเรื่องยิ่งใหญ่ ทำอาห ารซื้อของเป็นเรื่องของผู้หญิงอย่ างคุณ อย่ ามาโยนให้ผม” อาเฉียง
ไม่แม้แต่หันหน้ามามอง ยังคงเล่นเกมส์ต่อไป ความหมายก็คือไม่ต้องการช่วยเหมยลี่ แต่เหมยลี่ก็ไม่ยอมแพ้
“งั้นตอนกลางวันคุณ มาช่วยฉันขายของมั้ย ช่วงนี้ลูกค้าเยอะ ฉันทำคนเดียวไม่ทัน เราสองผัวเมียช่วยกันขาย ร้านจะต้องไปด้วยดีแน่ ๆ” จริงแล้วเธออย ากให้อาเฉียงมาช่วย ยิ่งตอนนี้เขายังหางานไม่ได้สักที
อย่ างนั้นสองผัวเมียมาช่วยกันทำร้านเล็ก ๆ ให้ใหญ่ขึ้นก็น่าจะดี แต่คำพูดของเธอก็ไม่สามารถ ทำให้เขาหันมาสนใจได้ เขาฟังเข้าหูซ้ายทะ ลุ หูขวา
“โอ๊ย! ร้านคุณ มันแค่แผงลอยเล็ก ๆ ผมเป็นถึงนักศึกษามหาลัย ไม่ไปขายอะไรเล็กน้อยอย่ างนั้นหรอก” เหมยลี่มองด้านหลังของอาเฉียงที่เอาแต่เล่นเกมส์
เธออ้าปากจะพูด แล้วก็ต้องหุบปากลง…วันเวลาผ่ านไป อาเฉียงเอา แต่อยู่กับบ้าน รอโอกาสท องของเขา และเหมยลี่เองก็ไม่เคยพูดเรื่องนี้กับเขาอีกเลย
เธอออกไปขายของที่ร้านของเธอตอนกลางวัน กลางคืนกลับมาจัดการบ้านที่อาเฉียงทำรกไว้ เธอเหนื่อยจนหัวถึงหม อน ก็หลับทันที
ส่วนสามีถ้าไม่เล่นคอมพิวเตอร์ก็ออกไปกินเหล้ ากับเพื่อนฝูงอยู่มาวันหนึ่งเขาไปได้ยินว่า ลูกชิ้นปลาของเหมยลี่ไปเตะตานักธุรกิจใหญ่
เหมยลี่กำลังจะกลาย เป็นหุ้นส่วนในบริษัท เขาก็รีบกลับบ้านไปคุยกับเธอทันที
“อาลี่ มีคนบอกว่ามีนักธุรกิจใหญ่ มาสนใจลูกชิ้นปลาของคุณ คุณกำลังจะกลายเป็นหุ้นส่วนใหญ่”
“อืม ทำไมหรอ” เธอกำลังหันหลังให้เขา เตรียมอาห ารเย็น
“นั่นมันบริษัทใหญ่ คุณแนะนำผม เข้าไปหน่อยสิ นี่เป็นโอกาสดีของผมแล้ว” อาเฉียงยิ่งพูดยิ่งดีใจ เขารู้สึกได้ว่าโอกาสของเขามาถึงแล้ว
“คุณคุ้นเคย กับขั้นตอนการผลิตมั้ย”
“ไม่คุ้นอ่ะ”
“คุณมีคอนเนคชั่นมั้ย”
“ไม่ ไม่มีป่ะ”
“คุณมีประสบการณ์ด้านการบริหารมั้ย”
“ไม่มี”
เหมยลี่ หันมาคุยกับเขา “แล้วบริษัทจะเอาคุณไปทำอะไร”
“ผมจบมหาวิทย าลัย ผมเคยเรียนในมหาวิทย าลัย”
ไม่นานหลังจากนั้นอาเฉียงก็ได้รับหนังสือหย่ า ข้างในมีกระดาษโน๊ต เขียนคำพูดของเหมยลี่
คุณทำอาห ารเป็นมั้ย? ไม่เป็น
คุณเคยทำงานบ้านมั้ย? ไม่เคย
คุณเคยรู้เคยเข้าใจ ว่าภรรย าอย่ างฉันลำบากแค่ไหนมั้ย? ไม่เคย
คุณเคยรับผิดชอบอะไรในครอบครัวมั้ย? ไม่เคย
ฉันเป็นผู้หญิง เป็นภรรย าของคุณ
เวลาฉันทำงานเหนื่อย ๆ ก็อย ากให้คุณมาช่วยแบ่งเบา แต่คุณกลับเอาแต่ เล่นเกมส์ กับออกไปกินเหล้ า กับเพื่อน ๆ
ฉันทำงานบ้านแสนเหนื่อย แต่คุณกลับบอกว่ามันเป็นหน้าที่ของฉันคนเดียว
อาเฉียง งานการดี ๆ รอไป ๆ ก็ไม่มี ใจฉันก็เหมือนกัน
ในเมื่อทำงานหาเลี้ยงครอบครัวเป็นหน้าที่ของฉัน ทำงานบ้านเป็นหน้าที่ของฉัน ถ้าอย่ างนั้นครอบครัวนี้ก็ไม่จำเป็นต้องมีคุณ คุณไม่เหมาะกับตำแหน่ง “สามี” อีกต่อไป
ในชีวิตของคนเรา เรื่องเล็ก ๆ ทุ กเรื่องในวันนี้จะสะสมเป็นเรื่องใหญ่ของคุณในอนาคต เพราะฉะนั้นไม่ว่าเรื่องงานหรือหัวใจ
“ปฏิเสธ” ให้น้อย “ปฏิบัติ” ให้มาก
“บ่น” ให้น้อย “พย าย าม” ให้มาก
“สนุก” ให้น้อย “ลำบาก” ให้มาก
จำไว้
แท็กซี่ที่ไม่ขยัน จะถูก Uber แ ย่ งงาน
พนักงานที่ไม่ขยัน จะถูกพนักงานใหม่ แ ย่ งตำแหน่ง
เถ้าแ ก่ที่ไม่ขยัน จะถูกกลืนกิน โดยคู่แข่ง
คนที่ไม่ขยัน จะถูกแทนที่ โดยคนที่ยอดเยี่ยมกว่า
ไม่ว่าผู้หญิงหรือผู้ชาย อย ากให้คุณเข้าใจ คุณไม่ทำมีคนทำแทนคุณ คุณไม่พย าย ามมีคนกำลังพย าย าม คุณไม่แข่งขันจะมีคนคัดคุณออก ทะนุถนอมคนที่อยู่ตรงหน้า
ลองทำสิ่งที่อยู่ตรงหน้า คุณแค่รับผิดชอบในการพย าย าม โ ชคชะตาจะจัดการส่วนที่เหลือเอง
ขอบคุณที่มา : verrysmilejung
