เจ้าของร้านท อง… ใส่ท องเส้นเท่าหนวดกุ้ง แต่ลูกจ้าง…(บางคน)
ทั้งหมดที่มีในชีวิต ขนมาผูกไว้ที่แขน แขวนที่คอหมด
เจ้าของโชว์รูมรถ… ขับมอไซค์คันเก่า ไปซื้อส้มตำหน้าปากซอย แต่ลูกจ้าง…
(บางคน)จะทำทุ กวิถีทาง เพื่อประกาศให้โลกรู้ว่ามีรถหรูขับ
เจ้าของกิจการ… ตื่นตี 5 มาเปิดร้านทำงาน เก็บร้าน นอนอีกที 4-5 ทุ่ม แต่ลูกจ้าง…(บางคน)
ตื่น 8 โมงเลิก 5 โมงเย็น บอก…“ลำบาก” เจ้าของเขียงห มู ข ายได้วันละหมื่น
เก็บทุ กบาทอย่ างดี ใส่ไว้ตู้เซฟ สิ้นเดือนรีบเอาเข้าแบงค์ แต่ลูกจ้าง…(บางคน)
มีเงิ นแสนก้อนเดียวในชีวิต เอามาวางเรียง ถ่ายรูปโชว์ลงโซเชี่ยลให้โลก (โ จร) รู้..ว่ากูมี
เฮียขา ยส่งอะไหล่รถ… ทั่วจังหวัดมีกิจการหลายสิบล้าน กินข้าวแกงข้างบ้านกับกาแฟ 7-11 แต่ลูกจ้าง…(บางคน)
ของอาเฮีย ซื้อกาแฟแก้วละสองร้อย เพื่อถ่ายรูปอัพลงเฟ ส แล้วมาบ่นกับเฮียว่า…
ปลายเดือนไม่มีเ งินซื้อข้าวกิน ขอเบิกล่วงหน้า
เศรษฐีร้านข ายส่ง… สอนให้ลูกทุ กคนทำงานหารายได้พิเศษเพื่อมีเงิ นเก็บ ไปซื้อของฟุ่มเฟือย ที่อย ากได้เอง
ถัดไปข้างบ้านส่งลูกเรียนกรุงเทพ ลูกบ่นอย ากได้โทรศัพท์ใหม่รีบ รู ดบัตรซื้อให้
เจ๊ร้านขา ยส่งปลาทะเล… ในตลาดแห่งนึง ข ายได้วันเป็นล้าน
เจ้าของใส่เสื้อห่านคู่ตัวไม่ถึงร้อย มาแผงแต่ลูกจ้าง…(บางคน)
ใส่เสื้อแบ ร นด์ห้างราคาหลักพันมาทำงาน
“อ่ านจบคุณอาจค้ า น ว่า…”
ความสุขคนเรา มันไม่เหมือนกันปะว่ะ…?
คนเราหาเงิ นมาแล้ว ไม่ใช้เพื่อให้ตัวเองมีความสุข แล้วจะหาไปทำไม…?
ผมก็จะตอบกลับไปว่า…“ร วยแล้ว” จะใช้ชีวิตยังไงก็ได้ แต่ถ้ายัง “จน” อยู่…
จะใช้ชีวิตยังไงก็ได้ (ไม่ได้…!)
ผมจุก…เพราะมันจริง ถ้ายังไม่ร วย…ไม่มีสิ ท ธิ์ ใช้ชีวิตยังไงก็ได้…!! เพราะสุดท้าย…
ความอ วดติ ดหรู จมไม่ลง…มันจะต กเป็นภาระต่อในคนรุ่นหลัง
เหนื่อยหรือยังชีวิต… จอมปลอม?
ชีวิตที่ต้องสร้างภ าพถ่ายรูปอัพลงเฟสว่า…ตัวเองหรูว่าตัวเองมี แต่หารู้ไม่ว่า..
เบื้องหลังกว่าจะได้มาต้องเป็นห นี้แค่ไหน ถ้า.คิดเป็น ชีวิต ก็เปลี่ยนไปในทางที่ดีขึ้นได้
ถ้าคิดไม่เป็น…ก็จงอยู่แบบเดิมต่อไป
ขอบคุณที่มา : chanisara
