ข้อคิดดี ๆ สอนใจ คนตาบอดถือโคมไฟ

ตรอกสายหนึ่งที่ทั้งมืดทั้งแคบ ทั้งยังไม่มี ด ว งไ ฟ

ส่องทางให้ความสว่างแม้แต่น้อย

คืนวันหนึ่ง.. พ ระรูปหนึ่งเดินผ่ า นเข้ามายังตรอกเพื่อมุ่งหน้าไปยังอาราม

มืดมากกระทั่งนิ้วมือทั้งห้า ยังไม่อาจมองเห็นได้ เมื่อเดินไปเรื่อย ๆ

พ ระรูปนี้จึงทั้งเดินไปชนผู้อื่น และถูกผู้อื่นเดินมาชน

ไม่หยุดหย่อน สร้างความลำบากยิ่งนัก

ตอนนั้นเอง คนผู้หนึ่งถือโคมไฟ เดินเข้ามายังตรอกดังกล่ า ว

พลันทำให้ในตรอกเกิดแสงสว่างขึ้นพอสมควร

พร ะได้ยินคนเดินผ่ า นทางกล่ า วว่า

คนตาบอดผู้นั้นช่างแปลกนัก ตนเองมองไม่เห็นแท้ ๆ

ใยต้องถือโคมไฟให้วุ่นวาย

เมื่อพ ระได้ยินก็รู้สึกแปลกใจ รอจนกระทั่งคนตาบอด

ถือโคมไฟคนนั้นเดินผ่ า นมา จึงเอ่ยถามขึ้นว่า

ขออ ภั ย ท่านตาบอดจริง ๆ หรือ?

คนผู้นั้นตอบว่า ถูกแล้ว ข้าเกิดมาก็พิก าร ตาสองข้างมองไม่เห็น

สำหรับข้านั้นไม่ว่าจะย ามเช้า สาย บ่าย เย็น ล้วนไม่ต่างกัน

ทั้งยังไม่ทราบว่า แสงสว่างหน้าตาเป็นเช่นไร

พ ระได้ยินดังนั้นก็ ยิ่งงุนงงมากขึ้น เอ่ยถามต่อไปว่า

เช่นนั้นท่านจะถือโคมไฟไปเพื่ออะไร?

คนตาบอดตอบว่า เนื่องเพราะข้าเคยได้ยินคนพูดกันว่า ในย ามกลางคืน

ไร้แสงสว่าง คนตาดีทั้งหลายก็เป็นเช่นเดียวกับข้า

คือมองไม่เห็นสิ่งใด เมื่อครู่ท่านเดินอย่ างมืดมนในตรอก

ใช่โดนคนเดินสวนไปมาชนเอา ใช่หรือไม่?

ท่านดูข้าเองนั้นแม้เป็นคนตาบอด แต่ข้าไม่โดนผู้อื่นเดินชนเลยแม้แต่ครั้งเดียว

ทั้ง ๆ ที่เมื่อก่อน ข้าก็เป็นเช่นเดียวกับท่าน คือโดนคนเดินมาชนเอาบ่อยครั้ง

แต่เมื่อข้าถือโคมไฟ ทุ กอย่ างก็เปลี่ยนไป ที่ข้าจุดโคมไปไหนมาไหนด้วยนั้น

ข้าจุดเพื่อให้แสงสว่างกับผู้อื่น และเพื่อให้ผู้อื่นมองเห็นตัวข้า

ตั้งแต่นั้นมาข้าก็ไม่โดนผู้ใดเดินชนอีกเลย

พ ระได้ยินความดังนั้นก็บรรลุปัญญา

การช่วยเหลือผู้อื่น เป็นประโยชน์สูงสุดล้วนกลับคืนมาสู่ผู้ให้

ขอบคุณที่มา : postkidde