ผู้คนต่างให้ความรู้สึกผูกพันกับสิ่งต่าง ๆ ที่เราได้พบเจอ ทั้งสถานที่ สิ่งของ และผู้คน โดยเฉพาะบุคคลที่เราใกล้ชิดมาตั้งแต่เกิด
คนที่เราเห็นเขามาตั้งแต่จำความได้ คนที่เราเรียกว่า “แม่” และความรักของแม่ที่มีให้เราก็ยิ่งใหญ่จนหาอะไรเปรียบได้ย าก
1. คอยลำบากอุ้มท้ องหนักอยู่ถึง 9 เดือน ไม่ใช่เรื่องง่ายที่ใครสักคนจะยอมเสี ยสละจากสาวสวย
ให้กลายมาเป็นผู้หญิงท้ องโต แถมยังต้องท้ องลาย แต่คำว่าแม่ เสี ยสละได้ทุ กอย่ างเพื่อลูกได้เกิดมา
2. เวลา ป่ ว ย ก็สงส ารลูก จนอย ากจะเป็นแทน เวลาที่ต้องเห็นลูกไม่สบายตัว เพราะอย ากจะให้ลูกมีร่ างกายที่แข็งแรง
ไม่ต้อง ท ร ม า น กับการ เ จ็ บ ป่ ว ย ต้องคอยไปขอพรกับสิ่งศักดิ์สิทธิ์ให้ปกป้องคุ้มครองให้ลูกหายดี
3. ถึงแม้ว่าลูกจะโตขึ้น มีครอบครัว หรือไม่ว่าจะอายุเท่าไหร่ก็ตาม ก็ยังคงเป็น
เ ด็ ก น้อยในสายตาของคนเป็นพ่อแม่เสมอ ที่คอยเป็นห่วงเป็นใย
4. เมื่อถึงเวลาที่ลูกต้องออกจากบ้าน พ่อแม่ก็ภาวนาขอให้ลูกเดินทางปลอดภัย เวลาที่ลูกต้องไปอยู่ไกลบ้าน
ก็คอยไถ่ถามลูกตลอดเวลา ต่างคิดไปว่าลูกจะอยู่ได้ไหม จะกินอิ่มดีไหม เวลาไม่ได้ข่าวจากลูกนาน ๆ ก็คอยแต่เป็นกังวลจนนอนไม่หลับ
5. ตอนที่ลูกยังเล็ก ก็ส่งเสี ยเลี้ยงดู ให้เล่าเรียนสูง ๆ ให้มีชีวิตที่ดีกว่าพ่อแม่ เพื่อที่ลูกจะได้มีงานดี ๆ ทำ
ไม่ต้องมาลำบากเหมือนพ่อแม่ เหนื่อยแค่ไหนก็ทนได้ เพื่ออนาคตของลูกเพียงเท่านั้น
6. ไม่ว่าจะเป็นเสื้อผ้า กระเป๋า รองเท้า ข้าวของเครื่องใช้ ก็หามาให้ไม่ได้ข าด ไม่ให้น้อยหน้าใคร ๆ
ทุ กครั้งที่ต้องคอยตีสั่งสอน ในใจก็รู้สึก เ จ็ บ แทนลูก พรางน้ำตาไหลไปด้วย
7. ตอนหัดเดิน ก็กลัวลูกจะหกล้ ม คอยปกป้องดูแลทุ กอย่ างตลอด เรียกได้ว่าเป็นห่วงทุ กเ สี้ยววินาที
เมื่อเริ่มพูดได้ เรียก “พ่อแม่” ได้ แค่ได้ยินคำง่าย ๆ แค่นี้ คนเป็นพ่อแม่ก็สุขใจอย่ างบอกไม่ถูก
8. ความจริงใจของพ่อแม่ เป็นสิ่งที่หาได้ย ากจากคนอื่น เพราะไม่ว่าจะเหนื่อยย ากลำบากแค่ไหน
ก็ยอมได้หมดเพื่อลูก คอยตื่นแต่เช้า กินนอนทีหลัง ดูลูกได้กินอิ่มนอนหลับเสี ยก่อน หาเงิ นมาให้ลูกใช้ได้มากที่สุด
9. พอถึงเวลาที่พ่อแม่อายุมากขึ้น เ จ็ บ ไ ข้ ง่ายขึ้น พ่อแม่ไม่ได้ต้องการอะไรมากมาย ขอเพียงแค่ได้เห็น
ลูกใช้ชีวิตต่อไปเองได้ ถึงแม้ว่าวันหนึ่งจะไม่มีท่านคอยดูแล แค่นี้พ่อแม่ก็สบายใจแล้วเมื่อถึงเวลา ในวัยที่ผ่ านอะไรมามากมาย
ได้เรียนรู้สิ่งต่าง ๆ มากขึ้น เราจะเข้าใจดีกับคำที่ว่า “บ้านไม่ใช่สถานที่ แต่เป็นผู้คน” เราจะอยู่ที่แห่งใดบนโลกก็ได้
ขอแค่มีคนที่เรารู็สึกว่าอยู่แล้วอบอุ่น อยู่แล้วสบายใจ ไม่ว่าที่ไหนก็เป็นบ้านได้ทั้งนั้น
ตอนท่านยังมีชีวิตอยู่ จงดูแลท่านให้ดีที่สุด ในตอนที่ยังมีโอกาสได้ดูแล เพราะเมื่อท่านจากไปแล้ว
ต่อให้อย ากจะดูแลแค่ไหน ก็ทำไม่ได้ เพราะท่านไม่สามารถรับรู้สิ่งที่เราทำให้ได้อีกต่อไปแล้ว
ขอบคุณที่มา : 108resources
