เป็นคนรักให้เขา ในแบบที่เราเป็น

คนสองคน ไม่มีทางที่จะเห็นด้วยในทุ กอย่ าง

เห็นต่างกันก็ไม่ใช่เรื่องแปลก

แต่มันจะมีความรู้สึกบางอย่ าง

ที่เราจะรู้สึกได้เองว่า…

ความต่างที่มีของเรา มันไม่ทำให้รู้สึกเหนื่อยเกินไป

บางครั้ง เรารักจนยอมเปลี่ยนแปลงตัวเอง

อย ากให้เขารู้สึกว่าเราเป็นคนที่ใช่

แต่บางครั้ง…

ไม่รู้เลยด้วยซ้ำว่ากำลังฝืนตัวเอง

ในการพย าย ามจะรักเขาหรือเปล่า ?

ต้องเป็นใครที่ไม่ใช่ตัวเอง มันเหนื่อยนะ

วันนึงที่ไม่ไหวจะทนแล้วล่ะ ? จะบอกเขายังไง ?

จะตอบคนรักว่าอะไร

ถ้าเขาบอกว่าเราเปลี่ยนไป ไม่เหมือนเดิม ?

ไม่ใช่แค่เราที่เ สียใจ อีกฝ่ายที่เขาก็เสี ยใจไม่ต่างกัน

ถ้าคนนี้จะใช่ เขาจะรับได้ในความเป็นเรา

อย่ าฝืน…จนท้ายที่สุด

ต่างคนต้องมายอมรับความเสี ยใจแทน…

ตัวเราน่ะ ดีสุดแล้ว แต่ตัวเราในเวอร์ชั่นที่ดีด้วยนะ

ไม่ใช่ปล่อยสุด แ ย่สุด

ถ้าแบบนั้น แม้แต่ตัวเราเองก็คงยอมรับไม่ได้

ขอบคุณที่มา : s e l f e r