อย่ าเนรคุ ณคนที่ช่วย ไม่ตอบแทน…ก็อย่ าแว้งกัด

จิตใจ ม นุ ษ ย์ย ากแท้หยั่งถึง อย่ าไว้ ใจม นุ ษย์ มันแสนสุด ลึกล้ำ

เหลือกำหนด ถึงเถาวัลย์ พันเกี่ยว ที่เลี้ยวลด ก็ไม่คด

เหมือนหนึ่งใน น้ำใจคนหากจะพูดถึงเรื่องของ น้ำใจคน ทำให้นึกถึง

ประโยคที่เคยเห็นคนโพสในเ ฟ ส บุ๊ กว่า อย่ าจำว่าเราทำดีกับใคร

แต่ให้จำว่าใครทำดีกับเรา พูดน่ะมันง่าย แต่ทำน่ะ มันย ากนะ

ไ อ้เรื่องที่จะห้าม หรือ สั่งตัวเองให้จำ หรือไม่ให้จำอะไรเอาจริงๆ

ทีแรกผมไม่ค่อยเห็นด้วยกับประโยคนี้เท่าไหร่นัก ทำไมเรา

ถึงต้องไม่จำว่าเราทำดีกับใครล่ะ ก็ในเมื่อมันเป็นเรื่องดีๆ จริงมั้ย

แต่ตอนนี้กลับคิดว่า ลืมๆ มันซะบ้างก็อาจจะดีกว่า เพราะ

ถ้าในวันนึงที่คุณเดื อดร้อน ต้องการความช่วยเหลือ

แล้วคนที่คุณเคยมีน้ำใจต่อเค้า เคยช่วยเหลือเค้า เค้าไม่หยิบยื่นน้ำใจ

ให้คุณ ไม่ช่วยเหลือคุณ ทั้ง ๆ ที่สามารถหยิบยื่นน้ำใจ สามารถช่วย

เหลือคุณได้ คุณอาจจะจุกจนพูดไม่ออกเลยเชียวล่ะ

ซ้ำร้ ายกว่านั้น หากคุณพูดถึงเรื่องที่คุณเคยช่วยเค้าไว้เมื่อ

ย ามเดื อดร้อน คุณพูดถึงเรื่องที่คุณเคยมีน้ำใจให้เค้า

คุณอาจจะกลายเป็นคนลำเลิกบุญคุณ หรือ เป็นคนทวงบุญคุณทันที

เรื่องทำนองนี้ผมก็เคยเจอกับตัวเองมาแล้ว และยอมรับว่า ทำใจ

ย ากอยู่ที่จะไม่รู้สึกอะไร บางครั้งเราก็อย ากเปลี่ยนมาเล่นบทเป็น

ผู้รับบ้าง ไม่ใช่เล่นแต่บทผู้ให้ แต่เรื่องนี้ ได้สอนให้ผมรู้ว่า

1. อย่ าคาดหวังการสำนึกคุณจากคนอื่น แต่จงมีสิ่งนี้ในตัวเอง

2. เวลาที่ใครทำอะไร หรือให้อะไรเรามา

เราจงตอบแทนเค้าเท่าที่เราจะทำได้เมื่อมีโอกาส โดยไม่ต้องรอให้เค้าร้องขอ

3. การแบ่งปันน้ำใจ จงให้แด่คนที่คู่ควรจะได้รับ

ขอบคุณที่มา : 108resources