คนเรามีสภาพแวดล้อมที่ต่างกัน จึงไม่จำเป็นต้องนำมาเปรียบเทียบกัน
แต่ละคนมีความคิดความอ่ านที่ต่างกัน จึงไม่จำเป็นต้องใส่ใจทุ กคำพูดของคนอื่น
การอยู่กับคนที่มีความคิด คำพูด การกระทำที่ต่าง
อย่ าเ สียเวลาเปลืองน้ำลายในการอธิบาย แค่ปฏิบัติหน้าที่ของตนเองให้ดีก็พอ
ไม่ว่าทางเดินที่เลือกนั้นจะไกล ย าก หรืออั นตรายสักแค่ไหน
เมื่อเลือกเอง ก็จงหยัดยืนให้ถึงที่สุด ทางอยู่ที่เท้าเรา คำพูดอยู่ที่ปากเขา ชั่งมัน
โลกนี้เต็มไปด้วยคำติฉินนินทาและคนหวังดีประสงค์ร้ าย
ตอนที่ทำดีไม่มีคนเห็น ตอนที่ทำพลาดกลับเห็นกันทุ กคน
ช่วยคนอื่นร้อยครั้ง เขาไม่เคยซาบซึ้ง
ปฏิเสธเขาเพียงครั้งเดียว “โธ่ ทำไมแล้งน้ำใจจัง”
คนเราก็แค่นี้ อย่ าใส่ใจคำใครให้มากไป ใช้ชีวิตของตัวเองบ้าง เดินให้ดีบนทางที่เราเลือกเอง
ต่อให้จนยังไง ยืมเงิ นใครก็ต้องหาทางใช้คืน เมื่อใดที่เขาเอ่ยปากขอคืน ต่อให้ไม่มีก็ต้องหาวิ ธี
อย่ าพูดว่าไม่มี ไม่หนี ไม่จ่าย ทั้งที่คุณก็มีกินและมีใช้ อย่ างน้อยคุณต้องรู้สึกละอาย
ต่อให้ย ากยังไง ก็อย่ าเ สียสัจจะ ไม่รับผิดชอบคำพูดที่ให้ไว้
การหนีปัญหาไม่ใช่ทางออก อย่ าตัดช่องน้อยเอาตัวรอดเพียงลำพัง
แล้วทิ้งหินก้อนใหญ่ทับคนข้างหลัง ทั้ง ๆ ที่เขาก็แ ย่พอ ๆ กับคุณ
ต่อให้ยุ่งยังไง ก็ต้องปลีกเวลาโทรกลับสายที่ไม่ได้รับ อย่ าทำเป็นเมินเฉย คิดว่าไม่สำคัญเท่าไหร่
จิ๊กซอว์ชิ้นสุดท้าย อาจเป็นน็อตตัวเล็กที่คุณไม่เห็นค่าก็อาจเป็นได้
อย่ าทำลายความเชื่อใจที่คนอื่นมีให้ เพราะความเชื่อใจที่เขามีให้ คือคุณค่าของคุณในสายตาเขา
เส้นทางชีวิต ยิ่งเดินต้องยิ่งกว้าง อย่ าทำอะไรที่กลายเป็นการปิดทาง ยิ่งเดินจะยิ่งแคบลง
ล้ มละลายทางการเงิ นยังพอกอบกู้ได้ ล้ มละลายทางความเชื่อใจ ต่อให้ขอร้อง ก็คงกลับคืนเหมือนเดิมไม่ได้
สัจจะ มิตรภาพ จิตสำนึกคุณ คือสิ่งที่เราพึงมีติ ดตัวไว้ อย่ าให้สูญหาย
ขอบคุณที่มา : aansanook
