1. อย่ ากลัวว่าความทุ กข์นั้นจะมีตลอดไป เพร าะมันจะไม่คงอยู่ตลอดไป เดี๋ยวมันก็จางไป
2. อย่ าคิดว่าไม่มีทางแก้ไขให้ดีขึ้นได้ เพร าะจะมีทางแก้ไขเสมอ เพียงแต่ตอนนี้ยังนึกไม่ออกเท่านั้น
3. อย่ านึกว่าต่อไปนี้เราจะไม่ได้รับสิ่งดี ๆ อีก เพ ราะเมื่อทุ กข์ผ่ านไป เราจะยังมีความสุข สนุกสนาน ได้อย่ างเดิมแน่นอน
4. ให้นึกถึงคนข้างหลังที่เขาจะต้องเศร้า ได้รับการกระทบกระเทือนจากการกระทำด้วยอ ารมณ์ของเรา
เมื่อทุ กข์ที่สุดมาถึง สิ่งที่เราต้องทำทันที (ในขณะที่ยังตั้งตัวปรับใจไม่ทัน) ก็คือรีบหาทางเปลี่ยนอ ารมณ์
เมื่อเราไปเจอคนอื่นทุ กข์ สิ่งที่ต้องทำอันดับแรกคือช่วยเปลี่ยนอ ารมณ์เขาก่อน จากนั้นสติจึงจะตามมา
ความทุ กข์ที่มากสุด จะแก้ได้เร็วและง่ายที่สุด ด้วยการเปลี่ยนอ ารมณ์ ดึงอ ารมณ์ออกจากสถานการณ์นั้นก่อน
อาจง่าย ๆ เพียงแค่ทำอะไรที่ชอบ ฟังเพลง ดูหนัง หาของอร่อยกิน
ชวนเพื่อนไปเที่ยว ชวนคุยเรื่องอื่น ลืมเรื่องทุ กข์ไปชั่ วคราวก่อน
บางทีก็เบาบางได้เอง ที่สำคัญถ้ามีเพื่อนดีจะเบาบางไปได้มากที่สุด ที่ไม่ควรทำคือดื่มสุ ร า เพร าะจะยิ่งทำให้โก รธง่าย
น้อยใจง่ายและโมโหง่ายกว่าเดิม และไม่มีสติยับยั้งความโกรธ หรืออ ารมณ์ที่รุ นแรงเหล่านั้น
เมื่อเปลี่ยนอ ารมณ์ได้ ใจจะเข็มแข็งมากพอที่จะแก้ไขในขั้นต่อไป
ขั้นต่อไปคือ พย าย ามตั้งใจใช้สติคิดว่าจะแก้ได้อย่ างไร
อะไรเป็นเหตุอะไรเป็นผล สายไปแค่ไหนแล้วและแก้ได้หรือไม่ ทำให้ดีขึ้นได้หรือไม่
ถ้าแก้ไม่ได้ ขั้นสุดท้ายคือ ทำให้ใจของเรายอมรับสิ่งนั้นให้ได้
ใจของเราจะยอมรับได้ คิดได้ ปลงต กได้ ต้องมีสิ่งที่เรียกว่าธรรมะ
บทสรุป
ทุ กข์ที่สุดจะเกิดจากความยึดมั่นถือมั่นที่สุด สิ่งใดที่เรารักมากยึดมาก
ว่าเป็นตัวเราหรือของเรา สิ่งนั้นถ้าข าดหายไปจะทำให้ทุ กข์ถึงที่สุด
ถ้าเรารักความสวยงาม เมื่อเสี ยโฉมจะทุ กข์ที่สุด ถ้าเรารักสามีหรือภรรย า เมื่อเขานอกใจหรือเสี ยเขาไปจะทุ กข์ที่สุด
ถ้ารักลูก ลูกหายหรือพิก ารหรือตา ย จะทุ กข์ที่สุด ถ้ารักยศถาบรรดาศักดิ์ เมื่อสูญเสี ยจะทุ กข์ที่สุด
ถ้ารักตนเอง เมื่อทราบว่าตนป่ว ยเป็นม ะเร็ ง เป็นเ อดส์
หรือโ รคที่รั กษาไม่หายก็จะทุ กข์ที่สุด แต่ถ้าเราไม่มีสิ่งนั้นเลย ก็ไม่มีอะไรจะทุ กข์กับสิ่งนั้น
หรือถ้าเรามีแต่ทำใจไว้เสมือนไม่มี หรือทำใจไว้ว่าของที่มีมันไม่เที่ยง ย่อมแปรปรวนไป ก็จะทุ กข์น้อยลง
ยิ่งยึดมั่นได้น้อยลงเท่าไรก็ทุ กข์น้อยลงเท่านั้นเป็นสัดส่วนไป
เมื่อไม่ยึดมั่นก็ไม่ทุ กข์เลย หมายความว่าไม่มีอะไรทำให้ทุ กข์ใจได้อีกเลย
แต่ความเจ็ บป วดยังมี ตราบเท่าที่มีสังข ารร่ างกายอยู่
เพียงแต่ความทุ กข์กายอันนั้น จะไม่สามารถมากินใจให้ทุ กข์ใจได้เลย
ความทุ กข์ที่เกิดขึ้น มักเป็นสิ่งสำคัญที่ทำให้คนคิดจะทำความดี เพราะธรรมชาติของเราจะหลงลืมและเพลินในสุข
ซึ่งความสุขส่วนมากที่เราชอบ มักจะตั้งอยู่บนความไม่เที่ยงทั้งสิ้น อย่ างเรา ๆ มักจะไม่คิดเรื่องนี้จนกว่าจะทุ กข์เ สียก่อน
เราจึงพบว่าคนจำนวนมากได้ประพฤติธรรมะ ได้ทำสิ่งดี ๆ แ ก่ตนและผู้อื่น เพ ราะประสบกับความทุ กข์มาแล้ว
ดังนั้น เมื่อมีทุ กข์นั่นคือเราได้อยู่ใกล้ธรรมะแล้ว ถ้าผ่ านช่วงนี้ไปได้ก็มักจะมีสิ่งดี โอกาสดี และเราเองก็จะดำรงอยู่ในความดีมากขึ้น
ความทุ กข์และความสุขเป็นของคู่โลกเช่นนี้มาตลอด เมื่อเราทุ กข์หรือพบคนที่ทุ กข์
อย่ าลืมเปลี่ยนอ ารมณ์ ตั้งสติหาทางแก้ไข ใช้ความดีเอาชนะสิ่งไม่ดี
ทุ กข์ย่อมไม่เที่ยง ย่อมผ่ านไปเป็นธรรมดา และเราก็มีโอกาสที่จะได้รับสิ่งที่ดี ได้ปรับปรุงตนเป็นคนดีเสมอ
ขอบคุณที่มา : lifein-hug
