ก าลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว มีกระรอกน้อยตัวหนึ่งชอบไปวิ่งเล่นในสวน เพื่อหาผลไม้กินทุ ก ๆ เช้า
เจ้ากระรอกไม่ได้ไปกินผลไม้เพียงอย่ างเดียว แต่มันยังชอบสอดส่ายสายตาหาข้าวของที่น่าสนใจ
ทั้งลูกฟุตบอลเก่า ๆ ผ้าเช็ดหน้าลายน่ารักที่ปลิวมาจากราวตากผ้า
ร่มกันฝน รถของเล่น แว่นกันแดด ฯลฯ นำมาใส่ถุงย่ ามใบใหญ่ แล้วแบกติ ดตัวไปไหนต่อไหนด้วยเสมอ
เจ้ากระรอกภูมิใจที่มันมีสมบัติติ ดตัวมากกว่าใคร ๆ แต่ในขณะเดียวกัน
มันกลับรู้สึกว่า มีบางสิ่งบางอย่ างในชีวิตของมันที่ค่อย ๆ เปลี่ยนไปทีละน้อย
เช้าวันหนึ่ง กระรอกน้อยแบกถุงย่ ามเข้าไปในสวนเหมือนเช่นเคย แต่วันนี้กระรอกน้อยพบว่า
กระรอกเพื่อนของมันมาถึงสวนผลไม้ก่อน กระรอกน้อยมองกระรอกเพื่อนของมันกระโดดไปมา พร้อมกับชิมผลไม้อย่ างมีความสุข
กระรอกน้อยอย ากกระโดดชิมผลไม้แบบเพื่อนบ้าง แต่ถุงย่ ามที่มันแบกมาหนักจนทำให้มันกระโดดไม่ไหว
กระรอกน้อยเพิ่งค้นพบว่า สิ่งที่เปลี่ยนไปในชีวิตของมันนับตั้งแต่มันแบกถุงย่ ามติ ดตัวก็คือ มันมีความสุขในชีวิตน้อยลงเรื่อย ๆ
กระรอกน้อยนั่งหน้าเศร้า เพราะไม่รู้จะแก้ปัญหาอย่ างไรดี
ใจหนึ่งก็อย ากเลิกแบกถุงย่ ามไปไหนต่อไหน อีกใจก็เสี ยดายข้าวของที่เก็บมาได้
เมื่อเจ้ากระรอกที่เป็นเพื่อน หันมาเห็นกระรอกน้อยนั่งหน้าเศร้า มันจึงรีบวิ่งลงจากต้นไม้แล้วเข้ามาถามไถ่
กระรอกน้อยเล่าความทุ กข์ใจให้เพื่อนฟังจนหมด เมื่อกระรอกที่เป็นเพื่อนได้ฟัง
มันก็ยิ้มแล้วบอกว่า “ถ้าเลิกเป็นนักแบก แต่เป็นนักแบ่ง บางที.. อาจทำให้มีความสุขมากขึ้นก็ได้นะจ๊ะ”
เมื่อกระรอกน้อยได้ฟัง มันก็ทำตาโตแล้วยิ้มอย่ างมีความสุข “จริงด้วย ถ้าแบ่งปันข้าวของให้คนที่ต้องการ
เราก็ไม่ต้องเ สียดายของที่เก็บมา แถมยังไม่ต้องแบกของต่าง ๆ ให้ทุ กข์ใจแบบนี้”
ทันทีที่กระรอกน้อยตาสว่าง มันจึงชวนเพื่อนของมันให้ช่วยกันนำของในถุงย่ ามไปแจกจ่ายให้เพื่อน ๆ
กระรอกน้อยนำลูกฟุตบอลไปมอบให้ลูกแมวน้ำยอดนักกีฬา มอบผ้าเช็ดหน้าลายน่ารักให้คุณกระต่ายกุ๊กกิ๊ก
มอบร่มกันฝนให้คุณเม่นที่ไม่ค่อยชอบฝน มอบรถของเล่นให้ลูกหนูที่ขาเ จ็บ และมอบแว่นกันแดดให้คุณนกฮูกตาโต
เมื่อกระรอกน้อยแบ่งของในถุงย่ ามให้เพื่อน ๆ จนหมด มันก็รู้สึกเบาสบาย
เพราะไม่ต้องแบกถุงหนัก ๆ ไปที่ไหนอีก ที่สำคัญ มันยังรู้สึกภูมิใจ ชื่นใจ และดีใจที่ได้แบ่งปันความสุขให้ผู้อื่น
ในที่สุด กระรอกน้อยก็ได้กระโดดไล่จับกับเพื่อนของมันในสวนอย่ างสนุกสนาน
พร้อมทั้งได้ชิมผลไม้ต่าง ๆ อย่ างมีความสุขทุ กเช้า และมันก็ไม่เคยคิดที่จะเป็น “นักแบก” อีกเลย
ขอบคุณที่มา : na-aan
