ตาเหมือนกันยังมองไม่เหมือนกัน… ปากเหมือนกันยังพูดไม่เหมือนกัน…
มีสม องเหมือนกันก็ยังคิดไม่เหมือนกัน เพราะฉะนั้น ย่อมมีคนที่เข้าใจคุณผิดได้ตลอดเวลาอยู่แล้ว
จงอย่ าได้แคร์ และ อย่ าได้เสี ยเวลาไปหาข้อแก้ตัว หรือ อธิบาย เพื่อให้เขาเข้าใจถูก
ตราบใดที่ เรายังเป็นตัวเองที่ไม่ทำให้ตัวเองและคนอื่นเดื อดร้อน
คนทุ กคนล้วนดื้อรั้น คนที่เข้าใจคุณ ก็จะเข้าใจคุณตั้งแต่แรกคนที่ไม่เข้าใจคุณ
เขาก็จะเลือกที่จะไม่เชื่อคุณไปตลอดอย่ าเสี ยเวลาอธิบายกับคนที่จะฟังในสิ่งที่เขา..
อย ากจะได้ยินเท่านั้นควรรู้ไว้ว่า… การที่มีคนพูดถึงคุณ แสดงว่าคุณมีอิทธิพลต่อชีวิตเขา
ถ้าคุณกลัวมากไปว่า คนอื่นจะคิดยังไง คุณจะไม่เป็นตัวของตัวเองแต่พย าย ามเป็นอย่ างที่คนอื่นชอบ
คุณจะไม่ได้ทำอะไรที่อย ากทำแล้วไปมัวทำแต่อะไร… ที่คนอื่นบอกว่าดีสุดท้ายคุณจะสูญเ สียความเป็นตัวเองไป
ควรฉุดคิดได้แล้วว่า… คนอื่นที่คุณพย าย าม ทำทุ กอย่ างเพื่อให้พวกเขาชอบเขาไม่ได้ ‘แคร์’ คุณ
เหมือนที่คุณ ‘แคร์’ เขาพวกเขามาวิจารณ์แล้วก็ไป แต่ทิ้งผลลัพธ์มากมายไว้ในชีวิตคุณ
ทำให้คุณเสี ยความเป็นตัวเอง เสี ยความมั่นใจ เสี ยโอกาส เสี ยเวลา
ถ้าคุณกลัวมากไปว่า คนอื่นจะคิดยังไง คุณย่อมไม่ได้ใช้ชีวิตเต็มที่
และคนอื่นที่คุณแคร์คำพูดเขา เขาก็ไม่ได้แคร์ชีวิตคุณ ‘พลาด’ มาก
ขอบคุณที่มา : pakwanja
