ฝึกจิตอย่ างไร ไม่ให้ตัวเอง…ฟุ้งซ่าน

1. ฝึกมองตัวเองให้เล็กเข้าไว้ หมายความว่า

จงเป็นคนตัวเล็ก อย่ าเป็นคนตัวใหญ่ จงเป็นคนธรรมดา อย่ าเป็นคนสำคัญ

เวลามีอะไรเกิดขึ้นกับเรา อย่ าไปให้ความสำคัญกับตัวเองมากไป

2. ฝึกให้ตัวเองเป็นนักไม่สะสม หมายความว่า การสะสมอะไรสักอย่ างนั้นเป็นภาระ

ไม่มีอะไรที่เราสะสมแล้วไม่เป็นภาระ ยกเว้นความดี นอกนั้นล้วนเป็นภาระทั้งหมดไม่มากก็น้อย

3. ฝึกให้ตนเองเป็นคนสบาย ๆ หมายความว่า อย่ าไปบ้ากับความสมบูรณ์แบบ

เพราะความสมบูรณ์แบบมันไม่มีจริง มีแต่คนโ ง่เท่านั้นที่มองว่า ความสมบูรณ์แบบมีจริง

4. ฝึกให้ตัวเองเป็นคนนิ่ง ๆ หรือไม่ก็พูดในสิ่งที่ดี ๆ

หมายความว่า ถ้าอะไรไม่ดีก็อย่ าไปพูดมากไม่ว่าสิ่งนั้นจะถูกหรือผิด

แต่ถ้ามันไม่ดี เป็นไปได้ก็ไม่ต้องพูด เพราะการพูด

หรือวิจารณ์ในทางเสี ยหายนั้น มีแต่ทำให้จิตใจตนเองต กต่ำและขุ่นมัว

5. ฝึกให้ตัวเองรู้ธรรมชาติว่า อะไร ๆ ก็ผ่ านไปเสมอ

หมายความว่า เวลามีความสุข ก็ให้รู้ว่า เดี๋ยวความสุขมันก็ผ่ านไป

เวลามีความทุ กข์ ก็ให้รู้ว่า เดี๋ยวความทุ กข์ก็ผ่ านไป เวลามีสถานการณ์แ ย่ ๆ เกิดขึ้น

ก็ให้รู้ทันว่า เรื่องราวเหล่านี้ มันไม่ได้อยู่กับเราจนวัน ต า ย

6. ฝึกให้ตัวเองเข้าใจเรื่อง ของการนินทา

หมายความว่า เราเกิดมาก็ต้องรู้ตัวว่า เราต้องถูกนินทาแน่นอน

ดังนั้น เมื่อถูกนินทาขอให้รู้ว่า เรามาถูกทางแล้ว

แปลว่า เรายังมีตัวตนอยู่บนโลก คนที่ชอบเต้นแร้งเต้นกา กับคำนินทาก็คือคนไม่รู้เท่าทันโลก

แม้แต่คนเป็นพ่อแม่ก็ยังนินทาลูก คนเป็นลูกก็ยังนินทาพ่อแม่ นับประสาอะไรกับคนอื่น

ถ้าเราห้ามตัวเองไม่ให้นินทาคนอื่นได้เมื่อไหร่ ค่อยมาคิดว่า เราจะไม่ถูกนินทา

ขอบคุณที่มา : dhammasawatdee