สามีภรรย าคู่หนึ่ง รับจ้างเลี้ยงปลาให้กับเถ้าแ ก่ เถ้าแ ก่จ่ายเงิ นเดือน
ให้คู่นี้เดือนละ 5,000 บาท บ้านพัก ข้าวส ารอาหารแห้งและของใช้ เถ้าแ ก่เป็นผู้จัดหามาให้
เขาทั้งสองคนมีหน้าที่ให้อาหารปลาวันละ 2 รอบ รอบเช้า 1 รอบ
และรอบเย็นอีก 1 รอบ นอกเหนือจากนั้น แล้วแต่สองสามีภรรย าว่าจะจัดการกับชีวิตอย่ างไร
เถ้าแ ก่ไม่ได้จำกัดกับชีวิตส่วนตัวของลูกน้อง เขามาที่บ่อเลี้ยงปลาเพียงแค่ต้นเดือน
กลางเดือน และปลายเดือน ซึ่งเป็นช่วงที่ต้องนำอาหารปลามาให้
นำข้าวของเครื่องใช้มาให้ลูกน้อง อีกทั้งถือเป็นการมาถามไถ่ส ารทุ กข์สุกดิบ
เมื่อผ่ านไป 2 ปี ปลาในบ่อทำกำไรให้เถ้าแ ก่ 4 แสนบาท เถ้าแ ก่ดีใจเป็นอย่ างยิ่ง
เขาจึงนำเงิ น 1 หมื่นบาทมอบให้ลูกน้องเพื่อเป็นกำลังใจ และอนุญาตให้กลับไปเยี่ยมบ้านเกิดได้ 1 เดือน
ส่วนค่าเดินทางก็มอบให้อีกจำนวนหนึ่ง เมื่อภรรย าของเถ้าแ ก่รู้เข้าก็โมโหเห็นอย่ างยิ่ง
“คุณจะบ้าเหรอ สม องบวมน้ำหรือยังไง เงิ นเดือนก็จ่ายเต็มที่ บ้านก็ไม่ต้องเช่า
ข้าวก็ไม่ต้องซื้อ นี่ยังแถมทั้งเงิ นหมื่น และเงิ นค่ารถอีก ทำอะไรทำไมไม่ปรึกษาฉันก่อน”
เถ้าแ ก่ได้แต่หัวเราะ แล้วบอกกับภรรย าว่า “ผมจะเล่าอะไรให้คุณฟัง…”
“มีห มู่บ้านหนึ่ง ชาวบ้านต่างมีอาชีพปลูกลูกพลับ เมื่อถึงฤดูหนาว พวกเขาพากัน
เก็บลูกพลับจนไม่เหลือคาต้นไว้แม้แต่ลูกเดียว มีปีหนึ่งที่อากาศหนาวมากเป็นพิเศษ หิมะก็ต กมากกว่าทุ กปี
นกสาลิกาจำนวนสองสามร้อยตัวหาอาหารกินไม่ได้ พากันหนาว ตา ย ภายในคืนเดียว เมื่
อฤดูใบไม้ผลิของอีกปี ต้นพลับก็ผลิใบใหม่ออกมา เมื่อมันเริ่มออกด อก
ไม่รู้ว่า ห น อ น มาจากไหนจำนวนมากมาย พากันกัดกินทั้งด อก
และใบของต้นพลับจนเกิดความเสี ยหายอย่ างมาก
ส่วนลูกพลับที่เล็ดรอดมาได้ พอโตสักนิ้วก้อยก็ถูก ห น อ น เหล่านั้นกัดกินไปจนหมด
ชาวบ้านต่างก็พากันคิดถึงนกสาลิกา หากยังมีนกสาลิกาอยู่ ห น อ น เหล่านี้ก็คงจะไม่นำภัยมาให้…”
“จากนั้นเป็นต้นมา เมื่อถึงฤดูเกี่ยวเกี่ยวลูกพลับ ชาวบ้านก็จะเหลือลูกพลับคาไว้บนต้น
พื่อให้เป็นอาหารของนกสาลิกาในหน้าหนาว ลูกพลับสีเหลืองแสดดึงดูดให้นกสาลิกา
จำนวนมากมาจิกกินในฤดูหนาว นกสาลิกาก็แสนรู้คุณ เมื่อถึงฤดูใบไม้ผลิก็ไม่ยอมบินจากไป
คอยจัดการกับ ห น อ น ที่มารังควานต้นพลับ
จากนั้นเป็นต้นมา ชาวบ้านก็มีลูกพลับอุดมสมบูรณ์ทุ กปี”
“ผมเหลือลูกพลับไว้ให้นกสาลิกากิน คุณว่าผมโ ง่เหรอ” เมื่อภรรย าได้ฟังจบ ก็เข้าใจในทันที
จุดหมายที่เหลือลูกพลับไว้บนต้น ก็เพื่อแบ่งปันให้กับนกสาลิกาได้อยู่รอด
การดูแลให้สวัสดิการแ ก่ลูกน้อง ก็เพื่อให้ลูกน้องรู้ว่า เถ้าแ ก่สำนึกคุณพวกเขาเช่นกัน
คุณได้มาก คุณก็ให้ลูกน้องมากตาม ความจริงก็คือ คุณได้ให้ตัวคุณเอง
ขอบคุณที่มา : 108resources
