คนบางคนน่าเห็นใจ อย ากให้คนอื่นเห็นค่าแต่ว่าหน้าที่การงาน ติ ดเพดานเตี้ย ๆ อยู่แค่นั้น
หลายคนเก็บกด แต่ไม่แสดงออกหลายคนรอระเ บิด ใกล้เผาโลกรำไร ขณะที่บางคนสร้าง
ทางเลือกขึ้นมาเอง ด้วยการพองตัว ให้ใหญ่ขึ้นกว่าที่เป็น เช่น ใช้ตำแหน่งหน้าที่ บีบให้
คนอื่นต้องไหว้วอนตน หรือใช้อำนาจที่ไม่มี เพื่อสร้างตัวตนให้มันมีขึ้นมา ไม่น่าต้องดุด่า
ก็หาเรื่องดุด่า เรื่องต้องบอกให้รู้ทั่ว ๆ กลับเก็บงำไว้รู้คนเดียว เป็นคนสำคัญอยู่คนเดียว
หรือเรื่องจริงเป็นอย่ าง เอามาพูดให้เข้าใจผิดอีกอย่ าง รวมแล้วเพื่อสร้างค่าให้ตนเองดูดี
หรือมีอะไรเหนือกว่าคนอื่น อย่ างน้อยสักนาทีหนึ่งก็เอา การหาเรื่องกลั่นแกล้งหรือรังแก
คนอื่น โดยอาศัยหน้าที่การงานเป็นเครื่องมือ คือบาปหนักที่สาหัสอย่ างหนึ่ง เพราะเป็น
การเอาทั้งชีวิตตน ไปพ่น พิ ษใส่คนอื่น หรือกระทำชีวิตให้มีหนามแหลม งอกออกมาทิ่ม
ตำใครต่อใครรอบตัว เมื่อทำชีวิตตัวเองให้เป็นอย่ างไรกับใครอื่น พอตื่นขึ้นมาอีกครั้งหลัง
ต า ย ก็อาจพบกับสภาพชีวิตที่มี พิ ษ ในปากหรือมีหนามตามตัวสอดคล้องกับที่เคยทำไว้
เป็นอาชีพนั่นเอง ส่วนคนที่ทำงานเล็กด้วยใจเอื้อเฟื้ออย่ างใหญ่ภูมิใจที่ช่วยให้ชีวิตของ
คนอื่น พบเจอแต่ความสุขเล็ก ๆ น้อย ๆ เสมอ สุดท้ายเขาจะรู้สึก ถึงความเป็นชีวิตที่มีเกียรติ
มีความสง่างามออกมาจากความสุขภายใน ให้เป็นอะไรก็ได้ ที่รู้สึกดีกับตัวเองระหว่างมีชีวิต
และมั่นใจว่าหลังสิ้นชีวิตนี้ จะไปมีชีวิตหน้าที่ดีขึ้นเหมือนที่เคยช่วยให้ชีวิตคนอื่น ดีขึ้นมาโดยตลอด
ขอบคุณที่มา : meokayna
