ฉันกำลังเดินอยู่บนถนนเล็ก ๆ ที่ทั้งสองข้างทางเป็นเหว ฉันเดินตามใครสักคน เดินตามด้วยความซื่อสัตย์
ตลอดทางฉันเห็นแต่หลังของเขา ฉันเดินไปอย่ างเชื่อใจ และเขาได้หันมามองฉันเป็นระยะ ๆ
และฉันเองที่เป็นคนเลือก เดินตามเขาไป และฉันจึงเดินต่อไปเรื่อย ๆ ในระหว่างทาง ไม่รู้ว่าเขาคิดอะไรอยู่
แต่เขาก็ได้โรยเศ ษแก้วทิ้งไว้บนพื้น ตอนที่เดิน ฉันไม่ทันระวั งอะไร ๆ เพราะตามองอยู่เค้าที่เดินไป
เพราะความไว้ใจฉันรู้สึกเจ็ บที่เท้าแล้ว แต่ฉันก็ยังเดินต่อ การขอโท ษและการให้อภั ย เกิดขึ้นครั้งแล้วครั้งเล่า
แต่เค้าก็ยังทำอีก จนในที่สุดพื้นที่เราเดินก็เต็มไปด้วยเศ ษแก้วชิ้นเล็ก ๆ มากมาย ที่คอยตำเท้าฉันอยู่ตลอด
แต่มันก็มีบางช่วงที่เป็นพื้นดินธรรมดา บางช่วงที่เป็นพื้นหญ้านุ่ม ๆ แต่เดินไปไม่นานก็กลับไปเจอเศ ษแก้วอีก
มันแปลกตรงที่ ฉันก็ยังคงทนเดินต่อไปเรื่อย ๆ คิดแค่ว่าเสี ยดาย ที่อุตส่าห์เดินตามมาตั้งนาน
ด้วยความหวังจากเสี ยงของเขาที่ตะโก นมาเรื่อย ๆ ว่าเค้าจะหยุดการกระทำเช่นนี้แล้วความเจ็ บป วดมันเพิ่มขึ้นมาอีก
เมื่อมีเด็ กคนหนึ่งเกิดขึ้นมา จากที่เดินด้วยน้ำหนักเราแค่คนเดียว
กลายเป็นต้องเดิน อุ้มลูกไว้ที่แขน เพื่อไม่ให้เค้าโดนเศ ษแก้วนั้น ลูกโตขึ้นทุ กวัน ในที่สุดเราก็เดินมาจนถึงทางแยก 2 ทาง
คือทางตรงทางเดิม ที่แม้ว่ามันมีเศ ษแก้วปะปราย แต่ก็ยังคงมีหลังที่คุ้นเคย และรอยยิ้มที่จริงใจของเขา
ที่เหมือนคอยให้ความหวัง หรือจะเลี้ยวออกไปอีกทาง ที่มันโครตมื ดและไม่รู้จะมีอะไรอยู่ข้างหน้าเลยในใจคิดไม่ว่าจะเลือกทางไหน
เราจะพาลูกไปด้วยเสมอ ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น เราจะไม่ปล่อยลูก
ฉันมองลงไปที่เท้าของตัวเอง ตอนนี้มันดูไม่เหมือนเท้าอีกแล้ว มันเต็มไปด้วยบ าดแ ผ ลมันเจ็ บ มันชา
วันนี้ฉันตั ดความเสี ยดายเวลาที่ผ่ านมา ไว้ที่ตรงทางแยกนั้น และเลือกเดินทางใหม่
ทางที่ไม่มีใครเดินนำหน้า ไม่ได้เดินตามใครอีก มันทั้งมืด ทั้งไม่รู้จักเส้นทางแต่อย่ างน้อย ๆ ทางนี้ก็ไม่มีเศ ษแก้วอีกแล้ว
แน่นอนว่าเมื่อไม่มีเศษแก้ว ฉันก็กล้าที่จะวางลูกลงกับพื้น
แล้วจับมือกันเดินไปต่อ ฉันรู้สึกดีขึ้นมาก จากที่เป็นแต่ผู้ตามที่ซื่อสัตย์ จริงใจ ฉันรู้ทันทีว่าตอนนี้ฉันต้องมาเป็นผู้นำที่เข้มแข็งแทน
เพราะฉันกำลังจะมีเด็ กอีกคนนึงเดินตามหลัง ตอนนี้ฉันยังเดินต่อไม่ค่อยไหว
แต่จากนี้ฉันอาจจะนั่งลง ใช้เวลาในการรักษ าเท้าไปซักพัก ไม่นานนักหรอกฉันจะลุกขึ้นแล้วเดินต่อ เดินไปในทางที่มันมืด ๆ นี่แหละ
เรื่องนี้สอนให้รู้ว่า ฉันยังอยู่ ฉันยังไม่เป็นไร ฉันจะไปได้โดยไม่ต้องเดินตามใครและฉันไม่กลัวอะไรแล้ว
ขอบคุณที่มา : l o n g – o i e
