“ย ามมี…ให้รู้จักเก็บ” คำนี้จำให้ขึ้นใจ

ย ามเล็กพึ่งพาพ่อแม่เรียกว่าได้รับการเลี้ยงดู ย า ม โตยังพึ่งพาพ่อแม่เรียกว่าชาวเกาะ

พึ่งพาตัวเองได้จึงชื่อว่าเป็นผู้ใหญ่พึ่งพาตัวเองได้จึงยิ้มได้อย่ างภูมิใจทรัพย์สินไม่มาก

รู้จักหาไม่มีบ้านไม่มีรถรู้จักสร้างเหนื่อยแล้วท้อแล้วรู้จักลืมทุ กข์แล้วร้องไห้แล้วรู้จักปลอบตัวเอง

คนอื่นให้คุณได้ก็แค่ต้นกล้าลงมือปลูกเอง จึงได้รับร่มเงา ย า ม อับจนอย่ ากล่าวโ ทษที่คนอื่น

ไม่อุ้มชูย ามวิกฤติอย่ าคับ แ ค้ น ที่คนอื่นไม่ค้ำจุน

หากคุณแข็งแกร่ง..ปัญหาที่เจอก็คือแรงส่ง

หากคุณกล้าหาญ..วิกฤติที่เจอก็คือโอกาส

ยึดในอัตตาอาจนำพาให้ตนหลงทาง ยึดในผู้อื่นอาจทำให้หมด ความเป็นตัวของตัวเอง มุมานะไว้นะพึ่งพาตัวเอง

ได้ทุ กสิ่งย่อมเป็นของคุณเข้มแข็งไว้นะพึ่งพาตัวเองได้ แม้ไร้เ สียงปรบมือจากผู้คนแต่ตัวคุณย่อมภูมิใจพึ่งพาตัวเองได้คือคนจริง

การหัดให้ตัวเองได้ลองอยู่ตัวคนเดียวดูบ้าง จึงถือเป็นเรื่องสำคัญ ที่ไม่ว่าใครต่า งก็ต้องเตรียมพร้อมรับมือ

ขอบคุณที่มา : wansukth