อย่ าไปบ้ากับความ “เพอร์เฟค” หัดเป็นคนสบาย ๆ บ้างก็ดี

ความสุขไม่ว่าจะเกิดขึ้นในรูปแบบไหนก็ดีด้วยกันทั้งนั้น บางคนขอแค่เพียงแค่ไม่ทุ กข์ ก็สุขได้แล้ว

ไม่ต้องไปนั่งหานิย ามว่าความหมายของความสุขคืออะไร ไม่ต้องไปไขว่คว้าว่ามันจะมาจากที่ไหน

 

ขอเพียงแค่โอบกอดช่วงเวลาที่เราไม่เป็นทุ กข์เอาไว้ให้นาน ๆ ก็พอ…

แต่เชื่อมั้ยคะว่า “ความสุข” หาได้ไม่ย าก ก็แค่ทำหล่นไว้ตรงไหน ก็ไปหาจากตรงนั้นเท่านั้นเองค่ะ

 

งั้นลองไปดูวิ ธีฝึกฝนตัวเองให้เป็นคนไม่มีความทุ กข์ดูกันดีมั้ยคะ

วิ ธีการเหล่านี้ อาจทำให้เราได้คำตอบว่า เราจะหาความสุขได้จากที่ไหน

 

ลองเป็นคนธรรมดา อย่ าเป็นคนสำคัญ หากเราลองฝึกตังเองให้เป็นคนธรรมดาที่ตัวเล็ก ๆ เข้าไว้

หมายถึงอย่ าให้ความสำคัญกับตัวเองมากจนเกินไป

 

อย่ าไปวนไปเวียนมากับความรู้สึกของตัวเองจนเกินเหตุ ลองกวาดสายตามองไปรอบ ๆ

แล้วจะเห็นว่าบนโลกใบนี้ยังมีอะไรอีกมากมายให้เราได้ทำ ให้เราได้สนใจ และได้ใส่ใจ

 

 

ตัวเราไม่ได้เป็นศูนย์กลางของจักรวาล ดังนั้นอย่ าไปให้ความสำคัญกับความรู้สึกตัวเองมากนัก

เราอาจจะทำถูกบ้าง ผิดบ้าง ก็ถือซะว่าเป็นเรื่องธรรมดา

 

เพราะเราก็เป็นเพียงคน ๆ หนึ่ง ไม่ได้วิเศษหรือเหนือไปกว่าใคร หากคิดได้แบบนี้

เมื่อทำผิ ดพลาด หรือผิดหวัง เราจะทำใจได้ว่าใคร ๆ ก็ผิ ดพลาดกันได้

 

ไม่ต้องมานั่งทุ กข์อยู่ เอาเวลาไปแก้ไขสิ่งที่พลาด แล้วเริ่มต้นทำสิ่งใหม่ ๆ จะดีกว่าค่ะ

หัดเป็นคนสบาย ๆ อย่ าไปบ้ากับความเพอร์เฟค

 

จงจำเอาไว้ว่าความสมบูรณ์แบบมันไม่มีจริง ไม่ว่าจะทำอะไรก็ตามให้เว้นที่ว่างให้ความผิ ดพลาดบ้างก็ได้

ทุ กอย่ างไม่จำเป็นต้องไร้ที่ติ ไม่มีใครในโลกนี้ที่ทำอะไรแล้วไม่เคยพลาด

 

ไม่เคยมีใครทำอะไรแล้วไม่มีที่ติ คนที่มี่ที่ติ คือคนที่ไม่ได้ทำอะไรเลย

พย าย ามคิดว่า คนเราจะทำผิดบ้าง ถูกบ้างก็เป็นเรื่องธรรมดาของชีวิต

 

เพียงแค่เมื่อผิ ดพลาดแล้วก็จำเอาไว้เป็นเครื่องเตื อนใจไม่ให้ทำผิดซ้ำอีก

เมื่อไม่พลาดซ้ำความทุ กข์เดิม ๆ ก็ไม่เกิด เท่านี้ก็สุขได้แล้วจริงไหม

 

พูดให้พอดี คิดทุ กคำที่พูด การคิดทุ กคำก่อนที่จะพูด

และอย่ าพูดทุ กคำในสิ่งที่คิด นั่นคือสิ่งที่สมควรทำอย่ างยิ่ง

 

หากอย ากใช้ชีวิตแบบสบาย ๆ มีความสุขในการดำเนินชีวิต

ถ้าอะไรที่คิดว่าไม่ดีก็อย่ าไปพูดมาก ไม่ว่าสิ่งนั้นจะถูกหรือผิดเราไม่สามารถรู้ได้

 

 

ทางที่ดีไม่ต้องพูดจะดีกว่า หากไม่มีความจำเป็นจริง ๆ ควรนิ่งเอาไว้

ดั่งสุภาษิตโบราณที่มีเอาไว้สอนใจว่า “พูดไปสองไพเบี้ย นิ่งเสี ยตำลึงท อง” คือเงียบไว้อาจจะดีกว่าพูด

 

ที่สำคัญยิ่งการพูดถึงคนอื่นในทางเสี ยหายด้วยยิ่งแล้วใหญ่ ไม่ควรทำ

เพราะทำไปก็มีแต่จะทำให้จิตใจเราต กต่ำลงไปเรื่อย ๆ อ ารมณ์ก็จะขุ่นมัว

 

อย่ าลืมสิว่าคนที่พูดจาไม่ดี แม้ว่าจะดูฉลาดแค่ไหนก็ตาม แต่พูดถึงคนอื่นในทางไม่ดีแล้วล่ะก็

เชื่อเถอะว่าคน ๆ นั้นย่อมหาความสุขได้ย าก เพราะใจเค้าไม่สุขนั่นเอง

 

รู้จักธรรมชาติของการใช้ชีวิต สุข ทุ กข์ มีเวลาของมัน เวลาเกิดความสุขก็ให้รู้ว่าเดี๋ยวมันก็ผ่ านไป

และเมื่อเวลาเกิดความทุ กข์จะได้รู้เช่นกันว่าเดี๋ยวมันก็ผ่ านไปเช่นกัน

 

คิดเสี ยว่าไม่มีเรื่องราวหรือเหตุการณ์อะไรอยู่กับเราไปจนวัน ต า ย

อย่ าไปคิดมากอย่ าไปเสี ยเวลากับบางสิ่งนานเกินไป

อย่ ายึดติ ดกับบุคคล อย่ ายึดติ ดกับวัตถุ

 

ไม่มีอะไรอยู่ยั่งยืน ทุ กอย่ างมีเปลี่ยนแปลงตามก าลเวลา คิดง่าย ๆ ก็คือเราต้องหัดเป็นคนที่ปล่อยวางเป็น

ทำทุ กอย่ างให้เป็นเรื่องง่ายเข้าไว้ แล้วจะสุขใจ ไม่ช้าเราจะสัมผัสได้ว่าความสุขหาได้ไม่ย ากเลย

 

ขอบคุณที่มา : koocheewit