ทุ กครั้งที่ฝนต ก…
เรามักจะได้ยินเ สียงแห่งความดีใจ
สลับไปกับเ สียงบ่นว่าของคนเสมอ
ชาวนาบอก “ดีใจจัง ฝนต กแล้ว จะได้ทำนาเ สียที”
คนทำงานออฟฟิตบ่น
“จะต กอะไรกันนักหนา รถก็ติ ดเปียกก็เปียกกว่าจะถึงที่ทำงาน”
คำชื่นชม คำบ่นว่าอีกมาก
ที่ใครหลาย ๆ คนพูดถึงเวลาฝนต ก
ลึก ๆ แล้ว ฝนคงรู้สึกน้อยใจที่ทำอะไรก็มีคนติเตียนเช่นนี้
แต่ถึงอย่ างนั้น… ฝนก็ยังคงทำหน้าที่ของตนเสมอ
อาจเป็นเพราะเธอคิดถึงคนที่ลำบากกว่า หากข าดเธอไป
หากฝนไม่ต ก
ชาวนาจะทำนาอย่ างไร
หากฝนไม่ต ก
ต้นไม้ใบหญ้าจะเหี่ยวเฉาแค่ไหน
หากฝนไม่ต ก
มนุษย์และสัตว์จะเอาน้ำที่ไหนดื่มกิน
ทุ กครั้งที่สายฝนพรำ ฝนกำลังพร่ำสอนเราว่า…
เราไม่สามารถทำอะไรให้ทุ กคนพอใจได้
ต่อให้ทำดีแค่ไหน ก็ยังมีคนไม่เห็นด้วย
มีคนติเตียนเป็นธรรมดา
แต่จงนึกถึงหน้าที่ นึกถึงสิ่งดี ๆ ที่เราทำ
หากมั่นใจว่าสิ่งนั้นดี สิ่งนั้นเป็นประโยชน์กับคนอื่นแล้ว
ก็จงทำมันต่อไป ทำด้วยหัวใจที่เป็นสุข
แม้จะมีคนไม่ชอบ ไม่เห็นด้วยบ้าง แต่เชื่อเถอะว่า
มีคนอีกมากที่ชื่นชม และเห็นค่าในความดีของคุณ
จงทำตัวเหมือน.. ฝน
ที่ทำหน้าที่ของตนอย่ างดีที่สุดเสมอ
ขอบคุณที่มา : เรื่องดี ๆ มีข้อคิด
