ความรักนั้น ถ้าจะรักต้องรู้จัก “ยอมรับ” ไม่ใช่…ยอมทน

ต้องเข้าใจ ไม่ใช่..ตามใจ

ต้องประคับประคอง ไม่ใช่..ครอบครอง

ต้องถามไถ่ ไม่ใช่..ซักถาม

ต้องแบ่งปัน ไม่ใช่..กีดกัน

ต้องจำได้ ไม่ใช่..ฝืนจำ

ต้องออกจากใจ ไม่ใช่..ออกคำสั่ง

ต้องเรียกหา ไม่ใช่..เรียกร้อง

กว่าจะมาพบกันได้ไม่ใช่เรื่องง่าย

กว่าจะต กลงปลงใจยิ่งไม่ใช่เรื่องง่าย

จงถนอมกันไว้..ให้มาก ๆ

คำ…“อธิบาย” ชอบเอามาใช้ในวันที่ไร้ประโยนช์

คำ…“ขอโ ทษ” ชอบเอามาใช้ในวันที่….สาย

คำว่า…“รัก” ชอบเอามาพูดกั๊ก…ตอนมัน “เสี ยดาย”

และคำพูด….อีกมากมาย

ที่เอามาล่อให้กลับไป อยู่ในคอกควายเช่นเดิม

เมื่อเราบอกกับตัวเองว่า..

เราจะใช้อ ารมณ์ครั้งนี้เป็นครั้งสุดท้าย

และนั้น เขากลับคิดในใจคนเดียวเงียบ ๆ ว่า..

เขาจะทนเรา เป็นครั้งสุดท้ายเหมือนกัน

หลาย ๆ ครั้งเรามองข้ามคนใกล้ ๆ จนกระทั่งวันหนึ่ง…เค้าหายไป

ถึงได้รู้ว่าที่ผ่ านมาเราน่าอิ จฉาแค่ไหน..ที่ได้หัวใจเค้ามา

เรื่องราวดี ๆ โดย นุ ส น ธิ์ บุ ค ส์

ขอบคุณที่มา : g e t w e l l s o o n x o x o