ครั้งหนึ่งนานมาแล้ว เด็ กสาวคนหนึ่งนามว่าลี่ลี่ เมื่อเธอแต่งงานจึงได้ย้ ายนิวาสสถานมาอยู่กับสามีและแม่สามี
ภายในเวลาอันสั้นลี่ลี่ก็พบว่าเธอไม่สามารถเข้ากับแม่สามีได้เลย ใช่สิ บุคลิกของทั้งคู่ช่างแต กต่างกันอย่ างสิ้นเชิง
ลี่ลี่ทนนิสัยหลายอย่ างของแม่สามีไม่ได้ ฝ่ายแม่สามีก็ได้แต่วิพากษ์วิจารณ์ลี่ลี่เสมอมา วันเวลาผ่ านไป
จากวันเป็นเดือน ลี่ลี่และแม่สามีทะเลาะกันไม่หยุดหย่อน แต่สิ่งที่เล วร้ ายไปกว่านั้นคือ
ตามธรรมเนียมจีนสะใภ้จะต้องก้มหัวและเชื่อฟังแม่สามีในทุ กเรื่องราว
ทั้งหลายทั้งปวงนี้นำมาซึ่งความทุ กข์โศกแ ก่ผู้เป็นสามีเป็นอย่ างยิ่ง ในที่สุดวันที่ลี่ลี่หมดสิ้นความอดทนได้มาถึง
จึงตัดสินใจที่จะทำอะไรบางอย่ าง เธอตรงไปหาคุณหวาง เพื่อนรักของพ่อที่ขายสมุนไพร
หลังจากเล่าเรื่องราวทั้งหมดให้เขาฟัง เธอจึงถามว่าพอจะหาย าพิ ษอะไรสักอย่ าง
เพื่อแก้ปัญหาทั้งหมดทั้งมวลในคราเดียวได้ไหม คุณหวางคิดอยู่ชั่ วขณะ ในที่สุดจึงกล่าวกับลี่ลี่ว่า
“ลุงจะช่วยหนูเอง แต่หนูต้องฟังคำของลุงและเชื่อฟังสิ่งที่ลุงบอกนะ”
ลี่ลี่ตอบรับทันทีว่า “ค่ะ หนูจะทำตามที่คุณลุงแนะนำทุ กอย่ าง” คุณหวางหายไปหลังร้าน
และกลับมาภายในเวลาชั่ วครู่พร้อมกับห่อสมุนไพรในมือ เขากล่าวกับลี่ลี่ว่า
“ลุงจะจ่ายย าสมุนไพรให้หนูจำนวนหนึ่ง แต่หนูต้องไม่ใช้ย าพิ ษนี้ทั้งหมดในคราวเดียวกันนะ เพราะนั่นจะทำให้ทุ กคนสงสัย
หนูจงเติมสมุนไพรนี้ลงไปในห มูเห็ดเป็ดไก่ที่ปรุงวันเว้นวัน ส ารพิ ษนี้จะได้ค่อย ๆ สะสมอยู่ในตัวเธอ
ขณะเดียวกัน หนูก็ต้องพูดจากับเธอดี ๆ และเชื่อฟังเธอด้วย วันหนึ่งข้างหน้าเมื่อแม่สามีตา ยลงจะได้ไม่มีใครสงสัยในตัวหนูไงล่ะ
อย่ าลืมนะ ห้ามเถียงเธอ แต่จงเชื่อฟังทุ กอย่ างที่เธอบอกและปฏิบัติต่อเธออย่ างดีที่สุด”
ได้ยินดังนั้น ลี่ลี่รู้สึกสุขใจยิ่งนัก จึงกล่าวขอบคุณและล่ำลาคุณหวางเพื่อกลับไปเตรียมอุบายสั งหารแม่สามี
วันและคืนผ่ านไป ลี่ลี่จะต้องปรุงอาหารจานพิเศษให้แม่สามีทุ กวันเว้นวัน เธอจดจำคำของคุณหวางได้เป็นอย่ างดี
พย าย ามควบคุมอ ารมณ์ตนเอง เชื่อฟังและ ดูแลเธอเหมือนดั่งเป็นแม่ของตนเอง เวลาล่วงไปได้หกเดือน
ทุ กสิ่งทุ กอย่ างภายใต้หลังคาบ้านนั้นกลับแปรเปลี่ยนไปโดยสิ้นเชิง
ลี่ลี่ได้ฝึกตนให้ควบคุมอ ารมณ์ได้ดีมาก ไม่เคยมีปากเ สียงกันเลยตลอดหกเดือนนี้
แม่สามี ดูเหมือนจะมีเมตตาต่อเธอและเข้ากันได้เป็นอย่ างดี ในขณะที่ทัศนคติของแม่สามีที่มีต่อลี่ลี่ได้เปลี่ยนไปเช่นกัน
เธอเริ่มรักลี่ลี่เหมือนกับลูกสาวแท้ ๆ ของตัวเอง
เธอพร่ำบอกเพื่อนฝูงและคณาญาติว่า ลี่ลี่เป็นลูกสะใภ้ที่ดีที่สุดและย ากจะหาใครมาเสมอเหมือน
บัดนี้ ลี่ลี่และแม่สามีรักกัน ดุจแม่ลูกจริง ๆ แล้ว ฝ่ายสามีลี่ลี่รู้สึกสุขใจเป็นที่สุดที่ได้เห็นภาพนั้น
วันหนึ่งลี่ลี่กลับไปหาคุณหวางเพื่อขอความช่วยเหลืออีกครั้ง เธอละล่ำละลัก
“คุณลุงหวางคะ กรุณาช่วยหนูด้วยค่ะ หนูไม่อย ากให้แม่สามีตา ยแล้วค่ะ คุณลุงรู้มั้ยคะว่า
ตอนนี้แม่เปลี่ยนไปมาก ท่านดีกับหนูมากและหนูก็รักท่านเหมือนแม่จริง ๆ ของหนู
หนูไม่อย ากให้ท่านตา ยด้วยย าพิ ษของหนูเลย”
คุณหวางพรายยิ้ม ผงกศีรษะและกล่าวว่า “ลี่ลี่เอ๋ย ไม่มีอะไรต้องกังวล ลุงไม่เคยให้ย าพิ ษอะไรแ ก่หนูเลย
สมุนไพรที่ให้ไปเมื่อคราวก่อนนั้นเป็นพวกวิตามินที่บำรุงร่า งกาย ย าพิ ษอย่ างเดียวนั้นอยู่ที่จิตใจ
และทัศนคติของหนูที่มีต่อแม่สามีต่างหาก และนั่นก็ได้รับการชำระล้างหมดแล้ว ด้วยความรักทั้งหมดทั้งมวลที่หนูมอบให้ท่าน
นิทานเรื่องนี้ เป็นเพียงอุทาหรณ์ที่เห็นได้ชัดซึ่งอาจเกิดกับใครก็ได้ ซึ่งบอกให้รู้ว่า
คนเราทุ กคนเมื่อให้แต่สิ่งที่ดีแ ก่ผู้อื่น ความดีนั้นย่อมจะกลับคืนมาสู่ตนเอง ขอเพียงเปิดใจให้กว้าง
ยอมรับและพร้อมที่จะทำความดีด้วยความจริงใจ ย าพิ ษอยู่ที่ “จิตใจ”
ขอบคุณที่มา : s o n g t o r k w a m r a k
