นิทานคุณธรรมสอนใจ “น้ำใจของเพื่อนแท้”
“โหล่วเอี๊ยว” กับ “แบ๋ลัก” เป็นเพื่อนรักกันมาก ตั้งแต่เล็กก็เรียนด้วยกัน เล่นด้วยกันโตมาด้วยกัน จนเป็นคู่ซี๊แทบแยกกันไม่ออก
มีนิสัยที่ชอบพูดเล่น หัวเราะ กระเซ้าเย้ าแหย่ กลั่นแกล้งกัน จนกลายเป็นตำนาน เรื่องแสบ ๆ ของคนทั้งคู่
กา ลเวลาที่ผ่ านไป ทั้งโหล่วเอี๊ยว และแบ๋ลัก ต่างเติบโตเป็นหนุ่มใหญ่ เข้าสู่วัยที่ต้องสร้างครอบครัวกันแล้ว
“โหล่วเอี๊ยว” ไม่มีปัญหา ไม่เคยกังวลเรื่องหาภรรย า เพราะคุณพ่อทั้งร วยและมีอิทธพลสูง ไม่ต้องกังวลว่าจะหาเมียไม่ได้
แต่กับ “แบ๋ลัก” มันต่างกันมาก ครอบครัวแบ๋ลักย ากจน หาเช้ากินค่ำ ความย ากจนข้นแค้น ทำให้จนบัดนี้
ยังไมมีใครมาเป็นแม่สื่อให้ เรื่องนี้ทำให้แบ๋ลักรู้สึกท้อแท้มาก
อยู่มาวันหนึ่ง มีคนส่งแม่สื่อมาเจรจาขอแต่งงานกับ “แบ๋ลัก” ทำให้เขา ดีใจมาก แต่มีข้อแม้คือ
ฝ่ายผู้หญิงเรียกสินสอดค่อนข้างมาก สุดที่ “แบ๋ลัก” จะหามาได้ ทำให้กลัดกลุ้มใจอยู่นาน
สุดท้ายจำยอมต้องไปขอความช่วยเหลือจากเพื่อนรัก “โหล่วเอี๊ยว”
“โหล่วเอี๊ยว” กลับพูดว่า “ชะชะ ไอตี๋น้อย วาสนาดีนี่ มีผู้หญิงหน้าตาดีมาขอแต่งงานด้วย ไม่รู้ว่าแกทำบุญมาจากชาติปางไหน
แต่ว่า…ฮ่าฮ่า ๆ เรื่องยืมเงิ นค่าสินสอดนั้น…ได้อยู่ แต่ข้ามีข้อแม้นะ คืนส่งตัวเจ้าสาวเข้าหอ
ข้าต้องเป็นตัวแทนแก 3 วันนะ ว่าไง ? ฮ่าฮ่า ๆ”
พอได้ยินเช่นนี้ แบ๋ลักถึงกับเข่าอ่อน “นี่เมียเพื่อนนะ แกทำงี้ได้ยังไง เพื่อนต้องไม่เอาเปรียบรังแกกันนะ
แกเข้าใจคำนี้ไหม พูดออกมาได้ไง ?”
แม้จะพูดอย่ างสุภาพ แต่ในใจโกรธจนควันออกหู อย ากจะเข้าไปซัดให้หน้าแหกซักหมัด
แต่ว่าหลังจากนั้นก็เริ่มคิดว่า ชาตินี้เห็นทีเราจะหาเมียไม่ได้แน่แล้ว
คนจีนมีคำกล่าวว่า เรื่องอกตัญญูที่ยิ่งใหญ่ มี 3 เรื่อง ไม่มีทาย าทสืบสกุลเป็นเรื่องใหญ่สุด
สุดท้ายจึงถอนใจเฮือกใหญ่ ได้แต่รับปาก “โหล่วเอี๊ยว” ไป
วันมงคลมาถึงแล้ว
“แบ๋ลัก” ได้แต่แอบซ่อนอยู่อีกห้องหนึ่ง สายตาเหลือบเห็น “โหล่วเอี๊ยว”
เข้า ๆ ออก ๆ ห้องหอตัวเอง แถมยังร้องเพลงเย าะเย้ย อย่ างอ ารมณ์ดี ในใจ “แบ๋ลัก” ยิ่งกว่าถูกมี ดก รีดก็ไม่ปาน
ในที่สุด 3 วันผ่ านไป วันที่ 4 ถึงคิวตัวเองเข้าหอแล้ว แต่ก็ไร้ซึ่งแสงเทียนแห่งความสุขของคืนแต่งงาน
พอฟ้ามืด “แบ๋ลัก” ได้แต่มุดเข้าไปในห้องหอ ขึ้นไปนอนคลุมโปงอยู่บนเตียง พย าย ามนอนแต่ไม่หลับ ด้วยยังทำใจไม่ได้
เจ้าสาวของ “แบ๋ลัก” เห็นดังนั้น ก็เข้ามาถามด้วยความแปลกใจว่า “เซียงกง (คำเรียกสามี) ทำไม 3 คืนก่อน
เห็นอ่ านหนังสือท่องตำราจนสว่าง ไม่หลับไม่นอน คืนนี้เป็นอะไรไปเหรอ แล้วทำไมเวลานอนต้องคลุมโปงด้วย”
“หา…เธอว่าไงนะ ?”
ฟังถึงตรงนี้ “แบ๋ลัก” รู้แล้วว่าที่แท้ “โหล่วเอี๊ยว” ล้อเล่นกับตัวเอง จึงทั้งโกรธและดีใจ การถูกเพื่อนล้อเล่นแรง ๆ
แบบนี้มันช่างเหลือทนจริง ๆ หลังจากนั้น “แบ๋ลัก” ก็ใช้ความขยัน วิริยอุตสาหะในการอ่ านหนังสืออย่ างจริง ๆ จัง ๆ
โดยหวังจะไปสอบเข้ารับราชการที่เมืองหลวง
หลายปีต่อมา ความฝันของ “แบ๋ลัก” ก็ประสบผลสำเร็จ สอบเข้ารับราชการที่เมืองหลวง ได้ตำแหน่งใหญ่โต…
เราจะหยุดเรื่องราวของ “แบ๋ลัก” ไว้ก่อน หันมาดูเรื่องของ “โหล่วเอี๊ยว” บ้าง
ชีวิตของ “โหล่วเอี๊ยว” เกิดมาในครอบครัวร่ำร วย มีจิตใจโอบอ้อมอารี มีความจริงใจต่อ “แบ๋ลัก” มาก
เพียงแต่เป็นคนชอบล้อเล่นแรง ๆ กับเพื่อนเท่านั้น
“โหล่วเอี๊ยว” เห็น “แบ๋ลัก” กังวลเรื่องหาภรรย าไม่ได้ จึงแอบหาแม่สื่อไปเสาะหาผู้หญิงที่ดีมาให้เป็นภรรย าของ “แบ๋ลัก”
และวางแผนกลั่นแกล้ง “แบ๋ลัก” ในวันแต่งงาน จนแทบคลั่งใจต ายนั่นเอง
ทั้ง ๆ ที่ตัวเขาเอง ทั้ง 3 คืน ก็ไม่เคยเห็นหน้าเจ้าสาวด้วยซ้ำ แต่จิตใจของ “โหล่วเอี๊ยว”
ที่แอบช่วยให้ “แบ๋ลัก” ได้แต่งงาน ในสังคมนับว่าหาย ากมาก
เรื่องราวในโลกนี้ มักจะเปลี่ยนแปลงเหมือนน้ำคลองเสมอ คือมีขึ้นมีลง หลายปีต่อมาครอบครัวของ “โหล่วเอี๊ยว”
จากเศรษฐีที่ร่ำร วย ก็กลายเป็นย ากจนลง จนแทบจะเอาตัวไม่รอด
จึงคิดถึง “แบ๋ลัก” ขึ้นมา หลังจากปรึกษากับภรรย าแล้ว จึงได้เข้าเมืองหลวง ขอความช่วยเหลือจาก “แบ๋ลัก”
เพื่อดูว่าเพื่อนรัก พอจะช่วยพยุงฐานะครอบครัวได้บ้างไหม
“แบ๋ลัก” พอเห็น “โหล่วเอี๊ยว” มาเยี่ยม ก็ดีใจมากจนเ สียงหลง ต้อนรับขับสู้ทั้งสุ ราอาหารพร้อม
และชวนให้พักอยู่กับตนนาน ๆ เพื่อไม่ให้เ สียเวลา “โหล่วเอี๊ยว” รีบบอกเจตนาที่มา
แต่ “แบ๋ลัก” กลับเหมือนไม่ได้ยิน หูตึงขึ้นมาทันที ได้แต่พูดเรื่องไร้ส าระ และบอกให้ “โหล่วเอี๊ยว” ดื่ม ๆ ๆ ๆ …
ผ่ านไปอีกหลายวัน ก็ยังไม่เห็น “แบ๋ลัก” เอ่ยปากว่าจะช่วยอย่ างไร แถมยังถูก “แบ๋ลัก” พูดเหมือนรังเกียจว่า
“เพื่อนเอ๋ย รีบกลับบ้านเถิด อาซ๊อน่าจะเป็นห่วงแ ย่แล้ว”
“โหล่วเอี๊ยว” เต็มไปด้วยความผิดหวัง โกรธจนหัวหมุน แต่ก็ได้แค่เดินคอต กกลับบ้านด้วยความท้อแท้
“โหล่วเอี๊ยว” มาถึงบ้านแล้ว แต่แปลกใจมากที่บ้านมีงานศ พ ชาวบ้านมาช่วยงานจำนวนมาก
พอเข้าไปในบ้าน ก็เห็นมีโ ลงศ พตั้งอยู่กลางบ้าน และมีภรรย ากับลูก ๆ ใส่ชุดไว้ทุ กข์
นั่งร้องไห้อยู่ข้างโ ลงศ พ จึงถามขึ้นว่า “นี่มันเรื่องอะไรกัน”
พอภรรย าและลูกหันมาเห็น “โหล่วเอี๊ยว” ถึงกับสะดุ้งต กใจเหมือนเห็นผ ี พอซักไซ้ไล่เลียงดูแล้ว
ภรรย าและลูกทั้งต กใจและดีใจ เข้ามาร้องไห้กอดกันกลมอยู่หน้าโ ลงศ พ
เรื่องนี้แท้จริงแล้ว โ ลงศ พใบนี้ “แบ๋ลัก” ให้คนส่งมาจากเมืองหลวง คนส่งโ ลงบอกว่า
หลังจาก “โหล่วเอี๊ยว” ไปถึงเมืองหลวง เกิดป่ วยหนักกะทันหันจนเ สียชีวิต
พอ “โหล่วเอี๊ยว” ฟังถึงตรงนี้ก็โกรธจัด ใช้เท้าถีบฝาโ ลงจนเปิดออก ไอหย า…โอ้โห
ภายในโลงบรรจุด้วยทรัพย์สินมีค่ามากมาย เพ่งดูอีกที เห็นมีกระดาษ 1 แผ่น เขียนว่า
“แกทำให้เมียข้าเฝ้าหอว่างเปล่า ข้าขอทำให้เมียแกร้องไห้จนไ ส้แทบข าด ฮ่าฮ่า ๆ ๆ ๆ ๆ”
“โหล่วเอี๊ยว” ได้แต่หัวเราะ พร้อมกับร้องไห้น้ำตาไหล “ไอ…ไอ…แบ๋ลัก” ไอชั่ ว ไอเ ลว
แกน่าจะนอนมาในโ ลงด้วย แล้วมารอข้าถึงจะถูก ฮ่า ฮ่า ฮ่า ไอเพื่อนเ ลว”
วลีประทับใจ : เพื่อนแท้ จะไม่ล่วงเกินเมียเพื่อน มีแต่เพื่อนแท้เท่านั้นจึงจะเข้าใจคำว่าเพื่อน
ชีวิตคนเรานี้สั้นนัก แค่ไม่กี่สิบปี แม้คบเพื่อนได้มากมาย แต่เพื่อนแท้ที่รู้ใจ จริงใจ เจ็ บแทนได้ มีสักกี่คน ?
หากท่านมีวาสนา ได้มีเพื่อนที่ดีเช่นนี้ โปรดทะนุถนอมไว้เถอะ เพื่อนแท้เป็นสิ่งล้ำค่าที่สุดในชีวิต
ทำให้เส้นทางชีวิตไม่โดดเดี่ยว เป็นที่มาของคำพูดว่า “เส้นทางลำบาก พิสูจน์กำลังม้า ก าลเวลา พิสูจน์ใจคน”
ขอบคุณที่มา : a a n s a n o o k
