นางหลิวมีอาชีพขายโรตี แม้ลูกค้าจะไม่มาก แต่ก็พอประทังชีวิตไปได้วัน ๆ
นางมีลูกชายอยู่คนหนึ่ง ซึ่งออกไปรับจ้างต่างเมืองเป็นเวลากว่าครึ่งปีแล้ว
แม้รายได้จะไม่มาก แต่นางจะทอดโรตีชิ้นหนึ่ง
แล้ววางไว้หน้าประตูบ้านทุ กวัน เผื่อใครที่เดินผ่ านไปมาหิวข้าว จะได้หยิบไปโดยไม่ต้องเกิดความรู้สึกอาย
และทุ กครั้งที่นางเอาไปวางไว้หน้าบ้าน นางก็จะพึมพำขอให้ลูกชายของนางอยู่รอดปลอดภัย
โรตีที่นางวางไว้หน้าบ้าน จะมีชายขอทานวัยชราแวะมาเอาเสมอ และเมื่อชายขอทานหยิบไป
ก็จะเอ่ยคำพูดทิ้งท้ายไว้ ก่อนเดินจากไปเสมอว่า “ความดีจะติ ดตัว ความชั่ วจะติ ดกาย”
นางหลิวได้ฟังอย่ างนั้นก็สะดุดใจทุ กครั้ง นางคิดในใจ “ไม่ขอบคุณก็ไม่ได้ว่าอะไร
แต่นี่เหมือนแ ช่งชั้นตลอดเลยตาเฒ่านี่” คิดไปนางก็รู้สึกเ จ็บแค้นคำพูดของชายชรา
วันหนึ่ง ความแค้นใจของนางหลิวได้ถึงจุดสิ้นสุด เช้านั้น หลังจากนางทอดโรตีเพื่อจะนำไปขายเสร็จ
นางจึงหยิบโรตีชิ้นหนึ่งออกมา จากนั้นก็เทย าพิ ษใส่โรตีชิ้นนั้น พร้อมกับเกลี่ยให้เป็นปกติ
แต่ในขณะที่นางกำลังห่อโรตี จนกระทั่งเดินเอาโรตีไปวางไว้หน้าบ้าน ใจและมือของนางสั่นด้วยความละอายใจ
จนในที่สุดฝ่ายมโนธรรมของนางก็เป็นฝ่ายชนะ นางหันหลังกลับ แล้วก็นำเอาโรตีชิ้นนั้น เผาไฟทำล ายทิ้งเ สีย
แล้วหยิบโรตีอีกชิ้นไปไว้หน้าบ้านแทน ก่อนเที่ยงของวันนั้น ชายขอทานก็ผ่ านหน้าบ้านของนางและหยิบโรตีชิ้นนั้นไป
และเหมือนเดิม ชายชราได้เอ่ยประโยคเดิมให้นาง แต่ครั้งนี้ นางหลิวแอบถอนหายใจเฮือกใหญ่ เพราะนางเกือบฆ่ าคนไปหนึ่งคน
บ่ายวันนั้น ลูกชายของนางที่ไปทำงานต่างเมืองมาหลายเดือน ก็เดินเข้าบ้านมาด้วยความอ่อนเพลีย พร้อมกับเล่าให้แม่ฟังว่า
“ลูกเดินทางมาไกล ก่อนจะถึงห มู่บ้านของเรา ลูกหิวข้าวจนเป็นลมอยู่ข้างทาง
โ ชคดีที่ลุงขอทานคนหนึ่งเอาโรตีของเขามาให้ลูกกิน ลูกจึงมีกำลังเดินต่อได้ ถ้าไม่ได้ลุงคนนั้น ลูกคงแ ย่แน่ ๆ”
เมื่อนางหลิวได้ยินดังนั้นก็เกือบล้ มทั้งยืน กายใจของนางสั่นเทิ้ม มือเท้าเย็นแบบเฉียบพลัน
“จริงเหมือนคำพูดของขอทานคนนั้น ความดีจะติ ดตัว ความชั่ วจะติ ดกาย ถ้าแม่ไม่ยับยั้งตัวเองเ สียก่อน
คนที่ตา ยคงเป็นลูกของแม่แน่ ๆ” นางพืมพำและร้องไห้ออกมาด้วยความสะเทือนใจ
ผลตอบสนองของก รรม ช้าหรือเร็ว เหมือนการปลูกผักผลไม้ ถั่วงอกเพาะเพียงสามวันก็เห็นผล
ผักบุ้งปลูกไม่ถึงเดือนก็เก็บกินได้ มะละกอใช้เวลา 5-6 เดือน ส่วนทุเรียนต้องใช้เวลา 5-6 ปี
จึงกล่าวว่า ไม่มีผลก รรมใดที่ไม่คืนสนอง ความดีที่ทำไม่เคยหายไปไหน ความชั่ วที่ทำก็เช่นกัน
ความดีความชั่ วเหมือนเงาตามตัว แต่สำหรับบางคนทำไมยังไม่ส่งผล ? เพราะเขายังอยู่ในร่ม
เมื่อใดที่ออกจากร่ม เมื่อนั้นเห็นเงา.. “เมื่อนั้นคืนสนอง”
ขอบคุณที่มา : dhammasawatdee
