คนที่พึ่งพาตัวเองได้ ถึงจะเรียกว่า “คนจริง”

พึ่งพาตัวเองได้ จึงได้ชื่อว่าเป็นผู้ใหญ่

พึ่งพาตัวเองได้ จึงยิ้มได้อย่ างภูมิใจ

เหนื่อยแล้ว ท้อแล้ว ต้องรู้จักลืม

ทุ กข์แล้ว ร้องไห้แล้ว ต้องรู้จักปลอบตัวเอง

คนอื่นให้คุณได้ก็แค่ต้นกล้า

ต้องลงมือปลูกเองถึงจะได้รับร่มเงา

ย ามอับจน อย่ ากล่าวโ ทษที่คนอื่นไม่อุ้มชู

ย ามวิกฤติ อย่ าคับแค้นที่คนอื่นไม่ค้ำจุน

หากคุณแข็งแกร่ง… ปัญหาที่เจอก็คือ แรงส่ง

หากคุณกล้าหาญ… กฤติที่เจอก็คือ โอกาส

ยึดในอัตตา อาจนำพาให้ตนหลงทาง

ยึดในผู้อื่น อาจทำให้หมดความเป็นตัวของตัวเอง

มุมานะไว้นะ พึ่งพาตัวเองได้

ทุ กสิ่งย่อมเป็นของคุณ

เข้มแข็งไว้นะ พึ่งพาตัวเองได้

แม้ไร้เ สียงปรบมือจากผู้คน แต่ตัวคุณย่อมภูมิใจ

พึ่งพาตัวเองได้ คือ คนจริง

การหัดให้ตัวเองได้ลองอยู่ตัวคนเดียวดูบ้าง

จึงถือเป็นเรื่องสำคัญ ที่ไม่ว่าใครต่างก็ต้องเตรียมพร้อมรับมือ

ขอบคุณที่มา : feelingdd