รักแค่ไหนก็ต้องจาก เมื่อหมด สิ้นวาสนา

นานมาแล้วมีคู่รักคู่หนึ่งรักกันมาก คบกันมา3 ปี ทั้งสองคนต กลงจะแต่งงานกัน

กำหนดวันเรียบร้อยฝ่ายชายเองก็รอ วันที่จะแต่งงาน และต่อมาฝ่ายชายรู้ข่ าวว่า คู่รักของตน

 

แต่งงานกับคนอื่นกะทันหันมากและฝ่ายหญิงเองก็เต็มใจ ไม่ได้ถูกบังคับ

เมื่อทราบข่าว เขาทั้งงงและเสี ยใจมาก ร้องไห้ไม่กินไม่นอนต่อมาก็ได้ป่ วยหนักเพราะตรอมใจ

 

และป่ วยหนักขึ้นเรื่อย ๆ ไปหาหมอตั้งหลายครั้ง ก็ไม่ดีขึ้นขณะที่นอนซมอยู่ที่บ้าน

มีหลวงตาแ ก่ ๆ ผ่ านมา พอมาถึงหลวงตาหยุดอยู่ที่หน้าบ้านแล้วมองไปในบ้าน แล้วเคาะประตู

 

และเด็ กรับใช้เดินออกมาเปิดประตู พบว่าเป็นพ ระจึงพูดไปว่า “ไม่ทำบุญ นิมนต์ข้างหน้า”

หลวงตา ท่านยิ้มอย่ างมีเมตตา “อาตมาไม่ได้มาบิณฑบาตหรอก ในบ้านมีคนป่ วยใช่ไหม

 

อาตมาอาจจะพอช่วยได้บ้าง” เด็ กรับใช้ได้ฟัง ก็อึ้งไป แล้วบอกว่า

“ขอไปถามเจ้านายก่อนนะ” และเจ้านายตอบอย่ างตัดรำค าญว่า “อย ากเข้ามาก็เข้ามา” พอหลวงตาท่าน

 

เข้าไปที่ห้องนอน เห็นชายคนนั้น นอนอย่ างหมดอาลัยอยู่สีหน้าซีด ร่า งกา ย ผอม

เหมือนไม่ได้กินอะไรมาหลายวัน เด็ กรับใช้นำน้ำมาถวายหลวงตาพร้อมจัดเก้าอี้ถวาย

 

ข้างเตียงของชายคนดังกล่าว หลวงตาท่านยิ้มแล้วพูดว่า “อาก ารหนักเลยนะ”

ชายคนนั้นเงียบ ไม่สนใจใน สิ่งที่หลวงตาพูด หลวงตาจึงกล่าวว่า “โท รมมากเลยนะ”

 

ชายคนนั้นก็ไม่ใส่ใจ “ไม่เชื่อ ลองมองที่กระจกนะ” ชายคนนั้นไม่สนใจ

แต่ขณะที่หางตาชายไปที่กระจก แต่งตัวในห้องนอนเขามองเห็นภาพ ของคนที่รักอยู่ในนั้น ไม่นานนัก

 

ภาพของคนรัก ก็ค่อย ๆ หายไปกลายเป็นภาพทิวทัศน์ ชายทะเล

ที่นั่นเงียบสงบ ไม่มีคนผ่ านไปมาเลย ขณะที่ชายป่ วยนั้นมองภาพในกระจก เพราะความสนใจ เขาจึงรู้ว่ามี ศ พ

 

หญิงสาวนอนเปลื อยกายอยู่ที่ชายหาดนั้นพอเวลาผ่ านไปได้ไม่นาน

มีชายคนนึงเดินผ่ านมา เขามองเห็น ศ พ หญิงคนนั้นด้วยความรังเกี ยจจากนั้น จึงเดินผ่ านไปอย่ างรวดเร็ว

 

ต่อมาอีกไม่นาน มีชายอีกคนเดินผ่ านมามองเห็นร่างนั้น เขาสงส ารจึงถ อดเสื้อนอก

ออกมาคลุมร่างของหญิงคนนั้น แล้วจึงเดินจากไปพักใหญ่ ๆ อีกเช่นเคย มีชายอีกคนเดินผ่ านมา

พบคนนอนมีผ้าคลุม ส่งกลิ่ นเหม็ น คละคลุ้งไปทั่วเขาจึงได้เปิดออกดู

 

แล้วพบว่าเป็น ศ พ ด้วยใจสงส าร จึงจะฝั งให้ แต่ก็ไม่มีเครื่องมือจะขุดเขาเลยตัดสินใจใช้มือทั้งสองข้าง

ค่อย ๆ กอบทรายขึ้นมาทีละนิด ไปเรื่อย ๆ จนเย็นเมื่อได้หลุมใหญ่

 

พอสมควร จึงได้ฝั งร่ าง ผู้หญิงคนนั้นเรียบร้อย แล้วเดินจากไปจากนั้นภาพในกระจก ก็เปลี่ยนเป็นภาพของศ พ

หญิงคนนั้น แล้วก็ค่อย ๆ เปลี่ยนเป็นภาพของหญิงคนรัก เขาเห็นแล้ว

 

ก็ต กใจ พอสักพักก็ปรากฏเป็นภาพชายคนที่ 2 แล้วก็ค่อย ๆ จางไปเหลือแต่เงาของตน ในกระจก

แล้วหลวงตาพูดว่า “ทีนี้เข้าใจหรือยังล่ะ ร่างนั้นคือคู่รักของโยมชายคนที่ช่วยฝั งร่ างเธอ

 

ผูกวาสนากับเธอหนึ่งชาติ ชาตินี้เธอก็เลยแต่งงานกับเขาส่วนโยมนั้น ช่วยคลุม ผูกวาสนา 3 ปี

และตอนนี้ มันครบ 3 ปี วาสนาสิ้นแล้ว ก็ต้องจาก” พอชายคนนั้นฟังจบ

 

ก็ก ระอั กเลื อดออกมา หลวงตา ยิ้มแล้วบอกว่า “โยมรอดแล้วเมื่อกี้โยม กระอั กเลื อดเสี ยออกมาแล้ว”

แล้วชายคนนั้นก็ได้ออกบวช ติ ดตามหลวงตาคนเราเจอกันไม่ใช่เรื่องบังเอิญ

 

“เมื่อมีว าสนาไม่ต้องเรียกร้อง ถึงเวลาก็มาเจอกัน” “เมื่อสิ้นวาสนา ก็ต้องจากกัน” ในตอนที่ยังไม่จากกันนี้

คุณได้ทำดีต่อคนรักของคุณแค่ไหนเพราะถึงเวลาที่ต้องจาก

 

ไม่ว่าคุณจะมีเงิ นหรืออำน าจล้นฟ้า ก็ซื้อเวลากลับคืนมาไม่ได้ทำดีต่อกันไว้ดีกว่า

เพราะไม่มีใครรู้หรอกว่า เราจะต้องจากกันตอนไหนดูแลกันเข้าไว้ ก่อนจะไม่มีใครให้ดูแล

 

ขอบคุณที่มา : khoddeeja