ในช่วงที่ผ่ านมา เชื่อว่าหลาย ๆ คน เคยได้ยินข่าวมาบ้างแล้ว ที่มีข่าวพนักงาน
โดนปล ดออกจากงานแบบกระทันหัน บริษัทต่าง ๆ เลิกจ้าง หรือปิดกิจการแบบ
ไม่ได้บอกล่วงหน้า เมื่อเห็นแบบนี้แล้ว ก็รู้ได้เลยว่าอะไร ๆ ก็สามารถเกิดขึ้นได้
ตลอดเวลา ถ้าเรายังไม่รู้จักปรับตัวในตอนนี้ อนาคตเราอาจต้องลำบากเป็นแน่…
ผมได้มีโอกาสรู้จักกับพนักงานในบริษัทแห่งหนึ่ง
ซึ่งชีวิต ก็เหมือนกับพนักงานคนอื่น ๆ มีห นี้สิน ห นี้บัตร ผ่อนของใช้ต่าง ๆ
ที่อย ากได้ หาเงิ นได้แบบเดือนชนเดือน บางเดือนก็ไม่เหลือ บางเดือนก็
ต้องไปหาหยิบยืมด้วยแนวคิดที่ว่า “ ต้องเป็นห นี้ ถึงจะมีแรงกระตุ้นในการทำงาน ”
5 ปีแรกในการทำงานของเขา จึงวนอยู่กับการใช้ห นี้บัตรอย่ างเดียว ใช้ห นี้ที่ตัวเองก่อไว้
โทรศัพท์มือถือ ทีวี ตู้เย็น เครื่องใช้ไฟฟ้า เฟอร์นิเจอในบ้านต่าง ๆ
จนวันนึงเขารู้สึกทนไม่ไหวกับภาระห นี้สินที่แบกไว้ มีความคิดอย ากที่จะเริ่มต้น
ชีวิตใหม่ เขาโยนบัตรทุ กใบทิ้งหมด คืนรถยนต์ที่ผ่อนมาเป็นปี ย้ายออกจากคอนโด
หรูที่เช่าเดือนละ 1 หมื่น เปลี่ยนไปเช่าห้องเช่าเล็ก ๆ เดือนละ 1,200 (ห้องน้ำรวม)
แทน จากเคยกินสเต็ก ชาบู ห มูกระทะ เดินห้างดูหนังกับเพื่อนเป็น เที่ยวเล่นเป็นประจำ
เขาก็เปลี่ยนมาเป็น ห่อข้าวไปกินเอง โดยมีต้มไข่ 1 ฟอง ละลายพริกน้ำปลา
เอาไปกินที่ทำงาน กลับมาบ้านก็ซื้อลูกชิ้น 1 ไม้ และข้าวที่หุงเอง หยอดน้ำดื่ม
จากตู้กดน้ำหยอดเหรียญ เพื่อนที่ออฟฟิต ก็เริ่มตีตัวออกห่างเรื่อย ๆ เพราะเขา
ไม่ไปกับสังคมเพื่อนกลุ่มนี้เหมือนเมื่อก่อน เขาทำแบบนี้เป็นปี ๆ จนเขาสามารถ
ลดค่าใช้จ่ายลงได้เยอะจากที่เป็นห นี้ กลายเป็นมีเงิ นเก็บ 4-5 หมื่น เดือนไหนได้
ค่าคอมมากก็ได้เก็บมาก แต่ก็ประหยัดมากขึ้น เขายังคงใช้ชีวิตเหมือนเดิม ห่อข้าว
มากิน พักห้องเช่าที่มีห้องน้ำรวม
จนวันนึงจุดเปลี่ยนชีวิตมาถึง…
เขาได้ตากผ้าห่มไว้ แต่กลับโดนขโ มย แต่เขาไม่ต้องการซื้อผ้าห่มหรือ
ชุดเครื่องนอนด้วยเงิ นสด เพราะที่ผ่ านมารู้คุณค่าของเงิ นมากขึ้น เขาจึง
ตัดสินใจผ่อนผ้าห่มกับแขกแถวห้องเช่า ในร้านขาย 1,500 แต่แขกให้ผ่อน
สบาย ๆ เดือนละ 300 บาท เป็นเวลา 10 เดือน รวมด อกเบี้ ยทั้งหมดแล้ว
มาหารแล้ว ก็ต กวันละสิบบาทเอง เขาจึงตัดสินใจผ่อนผ้าห่มผืนนั้น
คืนแรกที่นอนใต้ผ้าห่มใหม่นั้น ในใจก็ครุ่นคิดว่าด อกเท่าตัวเลยนี่หว่า
จึงเกิดไอเดียว่า เขาจะรับผ้าห่มมาขายแบบเงิ นผ่อนให้เพื่อนร่วมงาน
เพราะรู้ว่าพนักงานในบริษัทชอบผ่อน เขาไปร้านขายชุดเครื่องนอน
ไปขอแค็ตตาล็อกตัวอย่ างเครื่องนอนแบบต่าง ๆ มาเอาไปขายให้
เพื่อนในแผนก ก็สั่งกัน เขาขายวันเดียวได้เป็นสิบ ๆ ชุด ดาวน์ 500
ผ่อน 300 บาท 10 เดือน ต้นทุน 1,500 ได้กำไรเท่าบังเลย เพื่อน
พนักงานก็แนะนำเพื่อนปากต่อปาก ไปจนถึงแผนกอื่น ก็ชวนกันมา
ผ่อนผ้าห่มกับเขา ไม่กี่เดือนเขาก็ขายชุดเครื่องนอนให้เพื่อนพนักงาน
ได้นับร้อยชุด อาจมีคนโ กงบ้าง หนีบ้าง แต่มาคำนวณดูแล้ว ก็ถือว่า
ยังได้กำไรอยู่ดี จากพนักงานธรรมดาตอนนี้มีเงิ นให้ผู้จัดการกู้ เขามีชีวิต
ความเป็นอยู่ที่ดีขึ้น ได้ชีวิตที่สะดวกสบายกลับคืนมา มีเ งินสด ซื้อรถ
ซื้อบ้าน แต่เขายังคงทำตัวเรียบง่ายในการใช้จ่ายเหมือนเดิมคงเพราะเคยชิน
และปรับตัวได้แล้วกับรูปแบบชีวิตแบบนี้ ห่อข้าวมากินเหมือนเดิม แต่อาหาร
ดีกว่าเดิมตามฐานะ จากเป็นห นี้… กลายเป็นมีเก็บเป็นแสน
บทความนี้ เขียนให้เห็นถึงการปรับตัว การประหยัด และแนวทางการใช้ชีวิต
เพื่อแก้ไขปัญหาสถานการณ์ในบางช่วงของชีวิต อย่ าได้มองเรื่องการผ่อนของ
เอากำไรเท่าตัวของเขาเป็นเรื่องเอาเปรียบคนอื่น เพราะกู้เงิ นแบงค์ซื้อบ้าน
ด อกก็เท่าตัวเหมือนกัน ให้ดูที่ไหวพริบการพลิกชีวิตของเขา การลดอัตรา
ลดฐานะ ลดหน้าตาทางสังคมลงบ้าง มันทำให้ชีวิตดีขึ้นได้ ตอนเขาห่อข้าว
กับไข่ต้มมากินที่บริษัท เพื่อน ๆ ร่วมโต๊ะบางคนถึงกับลุกหนี มีซุบซิบบ้างนินทาบ้าง
แล้วตอนนี้เป็นไง… คนเหล่านั้นก็ต้องมาขอกู้เ งินกับเขาใช้
ลองย้อนกลับมามองดูที่ตัวเรานะ อะไรบ้างในชีวิตที่ไม่จำเป็นก็ตัดออกบ้าง
ยุคนี้ไม่ประหยัดจะอยู่ย าก ยุคนี้ไม่หาอาชีพเสริมก็คงไม่ร วย หลงวัตถุตามสังคม
ก็คงจะก่อร่างสร้างตัวลำบาก วันนี้หากคุณซื้อแต่ของที่อย ากได้ เพื่อเอามาอ วดคนอื่น
สักวันนึง…!! คุณจะต้องขายของที่จำเป็นที่พอขายได้ราคา เพื่อรั กษาฐานะเอาไว้
กินน้อยลง จ่ายน้อยลง แต่รายได้มากขึ้น ไม่กี่ปีก็ลืมตาอ้าปากได้
ทุ กอาชีพ… ทำได้ก็รอด อยู่ที่ว่าจะทำหรือไม่ทำ แค่นั้นเอง…
ขอบคุณที่มา : the-wayoflife
