อย่ าคาดหวังอะไร จาก ‘คนเน รคุณ’
เพราะต่อให้เราดีแค่ไหน มันก็ไม่จำ!
ไม่มีใครยิ่งใหญ่ จากการ “เน รคุณ”
อย่ าหลงคารมใครง่ายไป
คนที่เข้าหาเรามีหลายแบบ
เอาแต่ “โลกสวย”
มองคนไม่ข าด
ระวั งจะกลายเป็น “เหยื่ อ”
แยกให้ออก
ระหว่างเรื่องจริง
กับการแสดงละคร
ให้ดูน่าสงส าร
ไม่ใช่อุส่าห์ยื่นมือไปช่วย
แทนที่จะมีความดี
กลับได้ “ความซ วย”
เผลอเมื่อไหร่
โดน “แว้งกั ด” ทันที
แต่เชื่อเถอะ!
ถ้าไม่รู้จักบุญคุณคน
ทำอะไรก็ไม่เจริญ
ชีวิตเหมือนจะดี แต่ก็ไม่ดี
เหมือนจะราบรื่น
แต่ก็ไปได้ไม่ไกล
ล้ มลุกคลุกคลานอยู่ที่เดิม
และสุดท้ายก็ “พัง” ไม่เป็นท่า
ไม่ต้องทำอะไร
ไม่ต้องทวงบุญคุณ
ดีที่สุดคือ “เลิกคบ”
แล้วโยนออกไปให้ไกลจากชีวิต
เพราะสันด านอส รพิ ษร้ าย
ต่อให้ดีแค่ไหน
มันก็ “ไม่จำ!”
ไม่มีเพื่อน ไม่ใช่เรื่องน่ากลัว
ถ้ามีเพื่อนแล้วต้องคอยระวั งตัว
น่ากลัวกว่าเยอะ!
กี่ครั้งที่ “เจ็ บป วด”
กี่หนที่โดน “หักหลัง”
เพราะ “ไว้ใจ” คนใกล้ตัว
“คนเล ว” มักมาในคราบ “มิตร”
แสแสร้ง ทำดี ตีสนิท แบบเนียน ๆ
เราชอบคน “พูดดี”
เราแพ้ทางคน “ตอแห ล”
เรามองคนแค่ “ฉาบฉวย”
เห็นเขา ดี ก็คิดว่า “มิตรแท้”
ไว้ใจ เชื่อใจ ให้ไปเกิน 100
มิตร “เล ว” เหมือน “งูพิ ษ”
“แว้งกั ด” ตอนเราไม่ระวั ง
เพราะเชื่อใจ จึงถูก “ทำร้ าย”
เพราะสนิท เลยไม่ “ระวั งตัว”
เพราะไว้ใจ ถึงต้อง “เจ็ บหนัก”
จำไว้ว่า “สั ตว์เดรฉ าน” บางตัว
ต่อให้เลี้ยงดีแค่ไหน
มันก็ “ไม่เชื่อง”!
ขอบคุณที่มา : kubkhao
