ชีวิตเหมือนกับการเดินทางโดยส ารรถไฟ
มีสถานีต่าง ๆ มีการเปลี่ยนเส้นทาง มีกระทั่งอุบั ติเหตุ เราขึ้นรถไฟขบวนนี้
ตอนเราถือกำเนิด“พ่อแม่ คือคนที่ตีตั๋วให้เรา” เราเชื่อว่าท่านจะเดินทางด้วย
รถขบวนนี้กับเราตลอดไปแต่แล้วที่สถานีใด สถานีหนึ่งท่านทั้งสอ
งก็ต้องลงรถจากไป ปล่อยเราไว้เพียงลำพังกับการเดินทางนี้
วันเวลาผ่ านไป… จะมีผู้โดยส ารอื่น ๆ ขึ้นรถมาเรื่อย ๆ หลๅยคนจะเป็นคนที่เรารักและผูกพัน
เป็นพี่เป็นน้อง เป็นเพื่อน เป็นลูก เป็นหลาน หรือกระทั่งเป็นที่รักแห่งชีวิตของเรา หลายคนลงรถไป
กลางทาง ทิ้งไว้แค่ความทรงจำความอ้างว้าง และคิดถึงอันถาวรในชีวิตเรา หลายคนจากไป
อย่ างที่เราไม่ทันได้ สังเกตด้วยซ้ำว่า… เขาลุกจากที่นั่ง และลงรถไฟไปแล้ว
การเดินทางโดยรถไฟชีวิตขบวนนี้ จึงเต็มไป ด้วยความรื่นรมย์… ความโ ศกเศร้า… ความมหัศจรรย์
ความสมหวัง… คำสวัสดี…คำอำลา… และคำอวยพรให้ “โ ชคดี”
“การเดินทางที่ดีที่สุด” คือ การได้ช่วยเหลือ…ได้รัก…ได้มีความสัมพันธ์ที่ดี กับเพื่อนผู้โดยส ารทุ กคน
จงแน่ใจว่าเราได้ให้ สิ่งที่ดีที่สุด เพื่อให้การเดินทางของพวกเขา มีความราบรื่นและสะดวกสบาย
ความน่าพิ ศวงของการเดินทางอันวิเศษยอดเยี่ยมนี้คือ…ตัวเราเองก็ไม่รู้ล่วงหน้า ว่าเราจะต้องลงจากรถไฟที่สถานีไหน…
ฉะนั้น…เราต้องมีชีวิตให้แจ๋วที่สุด…ปรับปรุงตัวเอง…รู้จักลืม…รู้จักอภั ย…ให้สิ่งดีที่สุด ที่เรามีแ ก่คนรอบข้าง
สำคัญเหลือเกิน ที่เราควรทำอย่ างนี้ เพราะเมื่อถึงเวลาที่เราต้องลุกจากที่นั่ง เพื่อลงจากรถไ ฟไป
เราจะได้ทิ้งความทรงจำที่สวยงามไว้แ ก่ผู้คน ที่ต้องเดินทาง โดยส ารรถไฟขบวนชีวิตนี้ต่อไป
ขอบคุณมาก ๆ ที่มาเป็นผู้โดยส ารคนหนึ่ง ในขบวนรถไฟชีวิตของกันและกัน
ขอบคุณที่มา : 108resources
