อย่ าให้ใครมาบอก ว่าเป็นผู้ไม่เข้าใจโลก

อายุ 30 ปี อ่ านเพื่อรู้ไว้

อายุ 40 ปี อ่า นเพื่อเตื อนใจ

อายุ 50 ปี ควรทำให้ได้…!!

ว่าด้วยเวลาชีวิตจากหนังสือ “วิถีปลาเป็น”

มนุษย์คิดว่า เมื่อความชรามาเยือน

ความงามจะอันตรธานหายไป

ที่จริงแล้วไม่ได้เป็นเช่นนั้นเลย

มนุษย์ยังคงความงดงามอยู่เสมอ

และความชราก็นำความงดงามอีกแบบหนึ่งมาให้

มันคือความงามที่มาพร้อมความอ่อนโยน บางเบา แต่คมกริบ

ความงามชนิดนี้ แต กต่างไปจากความงดงามในช่วงวัยอื่น ๆ

เป็นความงามที่มาจากภายในมิใช่ภายนอก

ไม่ใช่ผู้ชราทุ กคนจะมีความงามชนิดนี้อยู่

แม้ท่านมีความงามชนิดนี้อยู่

ลูกหลานผู้คนจะพากันรายล้อมท่าน

เพราะท่านมีกระแสของความอบอุ่น

ให้พวกเขา ดูดซับสิ่งดี ๆ จากท่านได้

ท่านลองสังเกตดูเถิด เมื่อพูดถึงช่วงวัยแล้ว

มีเพียง วัยเย าว์ และ วัยชรา เท่านั้นที่ให้พลังกับผู้อื่นได้

ที่เป็นเช่นนั้น เพราะ สองวัยนี้เป็นวัยที่มีอัตตาตัวตนน้อยที่สุด

สิ่งนี้เกิดขึ้นกับบุคคลวัยเย าว์ทุ กคนอย่ างง่ายดาย

ผู้คนทั้งหลายจึง หลงรัก และ เอ็นดู ผู้ที่อ่อนวัย

แต่สิ่งนี้จะเกิดกับวัยชราบางคนเท่านั้น

เมื่อท่านก้าวสู่วัยชรา แม้ท่านยังเป็นผู้มากด้วยอัตตา

ท่านก็คือผู้ที่ เขลา และ เบาปัญญา ที่สุด

ท่านเป็นผู้ดำเนินชีวิตมาเนิ่นนานแต่กลับเป็นผู้ไม่เข้าใจโลก

ท่านกลายเป็นฟอสซิลที่แฝงตัวอยู่ในห้างสรรพสินค้าทันสมัย

สิ่งที่สูงส่งยิ่งกว่าการเปลี่ยนโลกที่วัยหนุ่มสาวกระทำ

ก็คือการปล่อยโลกที่วัยนี้ได้กระทำ

ไม่ใช่เรื่องง่ายที่มนุษย์คนหนึ่งจะปล่อยมือจากโลก

เมื่อเราเกิดมา เราร้อง เรากำมือ

เปล่งเสี ยงลั่นระงมเหมือนว่าเราต้องได้ทุ กอย่ าง

นั่นคือความเอาแต่ใจที่ฝั่งอยู่ในจิตสำนึกตั้งแต่เกิด

มันทำให้เรานอนไม่หลับ ถึงหลับก็ไม่สนิท

ท่านลองดูซิ เมื่อท่านหลับมีสักครั้งบ้างหรือไม่ที่ท่านกำมือ

ท่านปล่อยมือ ท่านจึงหลับได้อย่ างสงบ และ สบาย

และ นั่นคือภาวะของความปล่อยวาง

คือความงดงามของวัยชรา การปล่อยวางได้ในวัยนี้

นับเป็นความงามอย่ างยิ่ง ถึงวันหนึ่ง… ถ้าท่านมีปัญญาพอ

ท่านจะสามารถปล่อยมือจากชื่อเสี ยง การงาน คำชื่นชม ลูกหลาน

ท่านจะปล่อยมือจากทุ กอย่ างแม้แต่ร่ างกายของท่านเอง

เมื่อวัยชรามาเยือนหากจิตปราศจากปัญญา

ย่อมกลายเป็นปัญหาของโลก

คนหนึ่งจะเป็นภูมิปัญญาของโลก

ส่วนอีกคนจะเต็มไปด้วยความกลัวห้าประการ

หนึ่ง คือกลัวสูญเสี ยความงาม

สอง คือกลัวสูญเสี ยความสำคัญ

สาม คือกลัวสุ ขภาพ

สี่ คือกลัวสูญเสี ยความมั่นใจ

ห้า คือกลัวความต าย

ความกลัวต าย นี้เป็นความกลัวที่ยิ่งใหญ่

เพราะท่านกำลังกลัวธรรมชาติของชีวิต

กลัวในสิ่งที่เป็นตัวตนของท่าน

เป็นบทเรียนสุดท้ายที่ท่านต้องเรียนรู้เพื่อให้ชีวิตสมบูรณ์

ท่านจงมองไปที่ต้นไม้ ใครไปบอกท่านว่า…

ต้นไม้ที่อายุมากจะไม่สวยงามนี่คือเรื่องอันเหลวไหล

ความจริง ก็คือ ยิ่งต้นไม้อายุมากขึ้น

มันก็ยิ่งให้ร่มเงามากขึ้น ยิ่งให้ร่มเงามากขึ้น

มันก็ยิ่งเป็นประโยชน์มากขึ้น สวยงามมากขึ้น

 

ขอบคุณที่มา : bitcoretech