อย่ าเป็นคนที่รู้ทุ กเรื่อง ยกเว้นเรื่องของตัวเอง อย่ าเป็นคนที่รู้ทุ กอย่ าง ยกเว้นเรื่องจริง
ในขณะที่เราเปิดเพจดูว่า ร่างทรงนั้นของจริงไหม เพื่อนเรากำลังโพสต์ขา ยกระเป๋า
ที่รับมาจากตลาดได้ 2 ใบกำไร 400 ในขณะที่เรานั่งจิบเบียร์เชียร์บอล หลังเลิกงาน
เพื่อนที่ทำงานไปเปิดแผงข ายเสื้อผ้า ที่ตลาดนัด 5 ทุ่ม เราขับรถออกไปซื้อมาดื่มเพิ่ม โดนด่านไป 5 พัน
5 ทุ่ม เพื่อนเก็บแผงกลับบ้านได้กำไร จากข ายเสื้อผ้า 1,500ในขณะที่เรา เฝ้าลุ้นว่าใคร
เป็นฆาต กร เป็นคนร้า ย เพื่อนได้ทำงานที่หัวหน้ามอบหมายเสร็จ แล้วในขณะที่เรา
กำลังพิมพ์เถียงทะเลาะกับใครก็ไม่รู้ในเพจ เพราะความคิดเห็นไม่ตรงกัน
ที่เถียงไปแค่อย ากจะเอาชนะเพื่อน พิมพ์ตอบลูกค้า ที่สั่งซื้อของในแชทเฟซ
ได้กำไรมา 3,000 ในขณะที่เราพิมพ์บ่นลงในเฟซว่า ค่าครองชีพแพง
เพื่อนพิมพ์ลงกลุ่ม ซื้อ ขา ยรองเท้าผ้าใบมือสอง โพสต์ข ายแป็บเดียว
กำไร 200 บาท ในขณะที่เราตามแสดง ความคิดเห็นทุ กประเด็นในเพจต่าง ๆ
เพื่อนเราเปิดเพจ ขา ยของเพื่อสร้างช่องทางการตลาดเพิ่ม ในวันที่เงิ นเดือนออก
เราไปกินร้านบุฟเฟ่ ปิ้งย่ างสุดหรูในห้าง กลางเดือนกินข้าวแกงข้างทาง
ปลายเดือนมาก็มาม่าย าว ๆ ขณะที่เพื่อนเอาเงิ นมา เก็บออมศึกษา
ช่องทางการลงทุนเพิ่ม กินข้าวแกงข้างทางตลอดเดือน เลยได้รับส ารอาหารครบถ้วนตลอดเดือน
ทำให้สม องพัฒนา และปลอดโปร่งพอที่จะคิดไอเดียดี ๆ ออก ในขณะที่เราเอาแต่บ่นว่า
ทำไมเ งินไม่พอใช้ นี่เ งินเดือนหรือเงิ นทอนเพื่อนคนนั้น กำลังเอาเงิ นจากการทำงานเสริมเดือนนี้
20,000 เข้าบัญชี ทีนี้รู้เรื่องของตัวเองมากกว่า เรื่องของคนอื่นหรือยัง?
รู้หรือยังว่าทำไมเรายังจนอยู่ เพราะเราทำตัวเราเองทั้งนั้นแหละ เพื่อนคนนั้น
มันก็ไม่ได้เก่งกว่าเราหรอก แต่เราต่างหากที่ทำตัวเองกระจอก
แล้วก็มัวแต่โ ทษคนอื่น โท ษเกิดมาจน โท ษโ ชคชะตา โท ษนายจ้าง
โ ทษทุ กคนยกเว้นโ ทษตัวเอง พอเพื่อนเลื่อนตำแหน่ง ก็หาว่า “เลียนาย”
พอเพื่อนได้ขึ้นเป็นหัวหน้า ก็หาว่า“ทิ้งเพื่อน” เพื่อนชวนไปข ายของตลาดนัด
“บอกไม่ว่าง”ไม่ว่างหรอ? เพื่อนแนะนำให้ขา ยออนไลน์ “บอกไม่มีเงิ นทุน”
สุดท้ายคุณภาพชีวิตของทั้งสองคน ก็ค่อย ๆ ห่างกันออกไป
คนหนึ่งมีชีวิตที่ดีขึ้น ไปมีสังคมใหม่ ๆ ที่แวดล้อมไปด้วย “คนขยันทำมาหากิน”
อีกคนเอาแต่โ ทษโ ชคชะตาฟ้าดิน “โ ทษว่าเพื่อนได้ดีแล้วทิ้งกัน”
เราเ สียเวลาไปกับเรื่องที่ไม่มีประโยชน์ ชีวิตเราจึงไม่มีอะไรดี
และไม่มีประโยชน์อะไร คนล้ มเหลวทำแต่เรื่องไม่มีประโยชน์
ก็เลยหาประโยชน์อะไรไม่ได้ คนล้ มเหลวคิดแต่เรื่องไม่ได้เงิ น ชีวิต ก็เลยไม่มีเงิ น
คนล้ มเหลวมีแต่เรื่องใช้เงิ น แต่ไม่คิดหาเงิ นเพิ่ม
ก็เลยขัดสนอยู่อย่ างนั้น นั่งก้มหน้าอ่ านแต่ดราม่า เงยหน้ามาอีกที
เพื่อนเป็นผู้จัดการแล้ว นั่งก้มหน้ายุ่งแต่เรื่องชาวบ้านเงยหน้ามาอีกที่
เพื่อนเปิดกิจการเป็นของตัวเองไปแล้ว ก้มหน้านั่งเถียงกับทุ กคน
ที่ไม่เห็นด้วยกับตัวเอง ระวั งว่า….เงยหน้าขึ้นมาจะถูกไ ล่ออก
เชื่อผมเถอะว่า…ไม่มีอะไรเจ็ บป วดเท่ากับการที่อายุ 40-50 เพื่อนมีหน้าที่การงานที่มั่นคง
ดูแลซัพพอร์ตครอบครัวได้หมด แต่เรายังอยู่ที่เดิมอย ากมีชีวิตแบบไหน
เลือกเอาเองตัวใครตัวมันอยู่แล้ว
ขอบคุณที่มา : yakrookaset
