คนที่เก่งจริง จะกล้าเดินหน้าลำพัง

1. หนทางของชีวิตนั้นย าวไกล จงเรียนรู้ที่จะเดินลำพังบ้าง

เผื่อวันใด ที่คนอื่นไม่ได้สนใจคุณเหมือนเดิม ก็ไม่ต้องเสี ยใจ

เพราะทุ กคนต่างมีเส้นทางของชีวิต ที่ต้องเดินเหมือนกัน

ไม่มีใครเดินเคียงคู่คุณไป จนถึงปลายทาง อย่ าให้ใครคนใดคนหนึ่ง

หรือเรื่องราวใดเรื่องราวหนึ่งกลายเป็นทั้งหมดในชีวิตคุณ

2. ความซาบซึ้งทดแทนความผูกพันไม่ได้

ไม่ว่าจะเป็นใครเพื่อนหรือคนแปลกหน้า คุณต้องเรียนรู้

ที่จะยิ้มแม้ในใจจะร่ำไห้ สะอื้นสักเพียงใด เพราะมนุษย์ทุ กคน

ต่างมีความเห็นแ ก่ตัว ฉะนั้นอย่ าไปคาดหวัง

ว่าจะมีใครดีต่อคุณโดยปราศจากเงื่อนไข หากใครคนหนึ่ง

ไม่มีค่าเพียงพอให้คุณถนอมก็ต้องฝึกปล่อยฝึกวางฝึกทิ้ง

3. กำแน่นเท่าใดก็สูญเสี ยมากเท่านั้น

เหมือนกับการกำทรายนั่นแหละยิ่งคุณกำแน่น ทรายก็ร่วงออกจากมือ

มากเท่านั้น ที่ควรถนอมจงรู้ถนอม เพราะเมื่อใดที่คุณสูญเสี ยไป

สิ่งนั้นคนนั้น อาจเป็นสิ่งที่มีค่า ที่ทำให้คุณเจ็ บป วด และเสี ยใจที่สุดก็เป็นได้

เมื่อใดที่รู้สึกสิ้นหวัง หากอย ากร้องไห้ ก็ร้องออกมาเถอะ แต่เมื่อร้อง

จนหนำใจแล้วก็ต้องลุกขึ้นยืนหยัดอีกครั้งให้ได้

4. อย่ าเลือกคบคนที่รูปร่างหน้าตา

จงเรียนรู้ที่จะชื่นชม คนที่ความสามารถ และหากคุณคิดว่า

ตัวเองสู้คนอื่นเขาไม่ได้ อย่ าได้น้อยเนื้ อต่ำใจ

เพราะคุณก็เป็นคนธรรมดาเหมือนคนอื่นทั่ว ๆ ไป

5. พ่อแม่คือคนที่รักและปรารถนาดีต่อคุณมากที่สุด

อย่ าคิดถึงท่านเฉพาะตอนไม่มีเงิ น อย่ าคิดว่าในสายตาพ่อแม่คุณ

ยังเป็นเด็ กอยู่ตลอดเวลา อันนี้ก็ถูกถูกในมุมของพ่อแม่

แต่ไม่สงส ารพ่อแม่เหรอ ที่มีลูกไม่รู้จักโตสักที

6. ไม่มีอะไรเหมือนเดิมเพราะทุ กสิ่งเปลี่ยนไปทุ กเวลานาที

อย่ าเอาวิ ธีการเก่า ๆ มาแก้ไขปัญหา คนสองคนรักกัน อาจไม่ได้อยู่ด้วยกันตลอดเวลา

อย่ าเอาแต่พร่ำเพ้อ อย่ าเอาแต่เรียกร้อง เพราะสิ่งนี้อาจเป็นชนวน

ที่ทำให้คนสองคนยิ่งมาก ยิ่งห่างยิ่งมาก ยิ่งกลายเป็นคนแปลกหน้า

ขอบคุณที่มา : boktorth