ชีวิตเหมือนกับการเดินทางโดยส าร รถไฟ มีสถานีต่าง ๆ มีการเปลี่ยนเส้นทาง
มีกระทั่งอุบัติเ หตุ เราขึ้นรถไฟขบวนนี้ ตอนเรา ถือกำเนิด “พ่อแม่ คือ คนที่ตีตั๋วให้เรา”
เราเชื่อว่าท่าน จะเดินทางด้วยรถขบวนนี้ กับ เราตลอดไป
แต่แล้วที่สถานีใด สถานีหนึ่ง ท่านทั้งสองก็ต้องลงรถจากไป
ปล่อยเราไว้เพียงลำพังกับการเดินทางนี้ วันเวลาผ่ านไป จะมีผู้โดยส ารอื่น ๆ
ขึ้นรถมาเรื่อย ๆ หลายคนจะเป็นคนที่เรารัก และผูกพัน เป็นพี่เป็นน้อง
เป็นเพื่อน เป็นลูก เป็นหลาน หรือกระทั่งเป็นที่รัก แห่งชีวิตของเรา
หลายคนลงรถไปกลางทาง ทิ้งไว้แค่ความทรงจำความอ้างว้าง
และคิดถึงอันถาวรในชีวิตเรา หลายคนจากไป อย่ างที่เราไม่ทันได้ สังเกตด้วยซ้ำว่า
เขาลุกจากที่นั่ง และลงรถไฟไปแล้ว การเดินทางโดยรถไฟชีวิตขบวนนี้
จึงเต็มไปด้วยความรื่นรมย์ ความโศกเศร้า ความมหัศจรรย์
ความสมหวัง คำสวัสดี คำอำลา และคำอวยพรให้ “โ ชคดี”
“การเดินทางที่ดีที่สุด” คือ การได้ช่วยเหลือ ได้รัก
ได้มีความสัมพันธ์ที่ดี กับเพื่อนผู้โดยส ารทุ กคน
จงแน่ใจว่า เราได้ให้ สิ่งที่ดีที่สุด เพื่อให้การเดินทาง
ของพวกเขา มีความราบรื่น และสะดวกสบาย
ความน่าพิศวงของการเดินทางอันวิเศษยอดเยี่ยม
นี้คือตัวเราเองก็ไม่รู้ล่วงหน้า ว่าเราจะต้องลงจากรถไฟที่สถานีไหน
ฉะนั้น เราต้องมีชีวิตให้แจ๋วที่สุด ปรับปรุงตัวเอง รู้จักลืม รู้จักอภั ย ให้สิ่งดีที่สุด
ที่เรามีแ ก่คนรอบข้าง สำคัญเหลือเกิน ที่เราควรทำอย่ างนี้
เพราะเมื่อถึงเวลาที่เราต้องลุกจากที่นั่ง เพื่อลงจากรถไฟไป
เราจะได้ทิ้งความทรงจำที่สวยงามไว้แ ก่ผู้คน
ที่ต้องเดินทางโดยส าร รถไฟขบวนชีวิตนี้ต่อไป
ขอบคุณมาก ๆ ที่มาเป็นผู้โดยส ารคนหนึ่ง ในขบวนรถไฟชีวิตของกันและกัน
ขอบคุณที่มา : kaeyim
